Heart of the Monster | RenHyuck

[10: Domino]

Donghyuck

Uyuyamıyordum, gözlerimi kapatmak istemiyordum. Gözlerimi kapattığım her dakika o an canlanıyordu kafamda. Ne dersem diyeyim tasvirini yapamayacağım o an...

Partiden ayrılırken Mark çok sarhoş olduğundan ve ayakta dahi duramadığından ajussi bizi evine getirmişti. Bu halde yurda gitsek görünmeden odamıza çıkmamız imkansız olduğundan kesin yurttan atılırdık. En iyisi buraya gelmemiz olmuştu. Benim salak arkadaşım tam anlamıyla kafayı bulduğu için ajussi eve geldiğimizden beri onunla uğraşıyordu. Arada küçük bir fırsat bulup bana birkaç kıyafet vermesi dışında görmemiştim onu ama seslerini duyuyordum. Mark devamlı şarkı söyleyip duruyordu ve ajussi de onu susturmaya çalışıyordu. İçkiye hiç direnci yoktu...

Bir süredir sesleri gelmediğinden ikisinin de uyuduğunu düşünmüştüm ki ajussi'nin mutfağa geçtiğini gördüm. İki tane bira alıp yanıma gelmişti ve birini bana uzattı. Almıştım bende, o da karşımdaki koltuğa oturmuştu. Bu gece ajussi'ye minnettardım ancak bizi evine getirdiğinden değil, bambaşka bir sebepten dolayı.

''Mark uyudu galiba.''

''Biraz zor oldu ama evet. Fazla abartmamasını söylemiştim halbuki.''

''Sahip çıkacağımızı bildiğinden umursamazca içmiştir, şaşırmıyorum.''

Elimdeki birayı yudumlamıştım.

''Karışıksın, değil mi?''

Haddinden fazlaca. Aylardır sevgimi itiraf edemediğim Renjun'la saniyelik bir cesaretle öpüşmüştük. Bir kez bile değil, defalarca, dudakları defalarca benim olmuştu. Çok ateşli davranmıştı, daha fazlasını istercesine. Ve ajussi'ye minnettar olma sebebim bizi görüp birbirimizden ayrılmamızı sağlamasıydı. Çünkü devam etseydik neler yaşanırdı bilmiyordum, nasıl bir gece olurdu...

Ajussi'nin sorusuna karşılık kafamı sallamıştım evet anlamında. Nerden başlasam derdimi anlatmaya, belli ki beni dinlemeye gelmişti.

''İtiraf ettin mi?''

''Dolaylı yoldan.''

''Ancak dolaysız bir öpüşme yaşadınız he? Şaşmamalı, birikmişlikler ikinizin de patlamasına neden oldu.''

İşte ilk soru, Renjun'da benden mi hoşlanıyordu? Öylesine beni öpmüş ya da onu öpmemi istemiş olamaz, benim tanıdığım Renjun'sa eğer yapmazdı bunu.

''Biliyor musun ajussi? O... benden mi hoşlanıyor?''

''Bunu benim söylemem doğru olmaz Donghyuck, sonuçta Renjun'un duygularını bilemem. Ancak kişisel kanaatimi sorarsan öyle.''

Öyle miydi değil miydi bilmiyordum, nasıl konuşacağımızı da. Onunla öpüşürken utanmasam bile şimdi düşündükçe kızarmam kaçınılmaz oluyordu. Zihnimde dolanan yüzlerce düşünce vardı. Renjun'un hali biraz garipti, hep gördüğüm sakin Renjun'un çok dışında biri gibiydi. O an vücudu yanıyordu sanki, normal olmayacak derecede bir sıcaklıktı bu. İstekliydi, şimdiye kadar bunun için çıldırıyormuş gibi. Tüm duygularım tutarsız çelişkilerin etrafında adeta can çekişiyordu, kafamı yerinden çıkartıp bir kenara koymak istiyordum.

''O, biraz garipti. Bunu nasıl açıklarım bilmiyorum ama o an çok farklıydı benim için. Galiba onun içinde öyleydi, fazla tutkuluydu. Ne desem tam olarak anlatamam gibi geliyor. Ne düşüneceğimden ne yapmam gerektiğinden bir haberim, kalp atışlarım şuan bile düzensiz. Ne diyeceğim okulda onu gördüğümde, tekrar gözlerine baktığımda ağzımdan birkaç kelime çıkabilecek mi? Ya da o, bana bir şeyler söyleyebilecek mi? Bir gerçek var sanki yüzleşmekten kaçıyoruz, neden kaçıyoruz anlamıyorum. Sen anlıyorsan anlat ajussi, düşünmekten yoruldum.''