Heart of the Monster | RenHyuck

[17: Bu Gece Sadece Biz]

🔞🔞🔞

Donghyuck

İlk defa sevgilimle beraber uzun sayılabilecek bir yolculuk yapıyordum, ne kadar güzel bir şey olduğunu fark etmiştim. Annem bizi bir türlü bırakmadığından kasabadan akşamüzeri ayrılmak zorunda kalmıştık. Seul'a varmamız trafiği de hesaba katarsam gece yarısını bulurdu.

''Donghyuck yorulduysan ben kullanabilirim, kolum iyi durumda.''

''Ne diyorsun, Seul'a kadar yer değiştirmeyi düşünmüyorum.''

Kafasını iki yana sallayarak gülmüştü Renjun. Kolunda bir sorun olmadığını söylüyordu ama ben yine de onun için endişeleniyordum.

''Vardığımızda saat geç olacak, yurt sorun eder mi?''

''Zaten arayıp haber vermiştim, sıkıntı olmayacak yani.''

''Ah, çoktan aradın mı? Yazık oldu, bende kalırsın diye düşünmüştüm.''

Yanaklarını şişirmişti. Araba kullandığımdan göz ucuyla bakıyordum ama aşırı sevimliydi. Onda kalmamı mı istiyordu? Dün gece direkten dönmüşken mi? Renjun zannediyordu ki sadece o zorlanıyordu, benim için onun sıcak bedenine dokunurken durmak kolay mıydı? Elbette ki değildi ama ikimizde sabretmiştik, eğer iradelerimize hakim olamasaydık bu sabah bir skandalla uyanmış olurduk...

Yolculuğumuza devam ediyorduk ki birden bire arabadan tuhaf sesler gelmeye başlamıştı. Biraz ileride benzinlik gibi bir yer görünüyordu, Renjun oraya girmemi söylemişti. Göstergeye göre benzin vardı ama sorun başka bir yerde olmalıydı. Benzinliğe girdiğim gibi araba istop etmişti, ikimiz de indik arabadan.

''Şaka mı bu?''

''Henüz muayenesini yaptıralı fazla olmamıştı, bozulmuş olamaz.''

Formaliteden kaputu açıp şöylece bir baktım. Hiçbir şey anlamıyordum, araba tamirinden falan bir haberdim. Şuan tek pozitif şey en azından yol ortasında kalmamış olmamızdı.

''Donghyuck bir şey anlamıyorsun değil mi?''

''Açıkçası bilmiyorum ama öyle bir bakayım dedim.''

''Benzinlikteki kişilerden yardım isteyelim mi? Belki yakınlarda bir tamirci vardır.''

Onaylarcasına kafamı sallamıştım. Kaputu kapattıktan sonra arabayı kilitleyip Renjun'la beraber benzinliğin market kısmına girmiştik. Neyse ki çalışanlar umursamaz kişiler değildi ve bize yardım etmiştiler. İyi haber yakınlarda bir tamirci vardı, kötü haberse acele etmezsek kapanacağıydı. Numarasını almamın hemen ardından telefon etmiştim, kısa süre içerisinde çekicisiyle beraber gelip arabayı alacağını söylemişti tamirci adam. Renjun'la adam gelene kadar marketin içinde beklemeye karar vermiştik, birkaç tane oturma yeri vardı.

''Yarım saate kadar gelir mi sence?''

''Sanırım, ama kapanması yakındır bugün içinde arabayı yapabilecek mi? Ve kasabaya geri dönmekte epey vaktimizi alır.''

''Yakınlarda bir otel falan olmalı, otelde kalalım mı?''

Neden bir yerlere sıkışıp duruyoruz Huang Renjun? Sebebini bilmiyorum ama bunu seviyorum, her seferinde sadece ikimizin olmasını.

Yavaşça kafamı salladım olur manasında. Sevgilim çalışanlardan birine yakınlarda otel olup olmadığını sormuştu ve olumlu bir cevap almıştık. Şuanki planımıza göre çekici geldikten sonra oraya gidecektik.

''Hyuck.''

Ona baktığımda gülümsüyordu, bende gülümsemesine karşılık vermiştim.

''Yine ikimiz kaldık.''