505/ Texting

0.2

505: Benim yetimhanede büyüdüğümü nereden biliyorsun?

505: Gerçekten hiç bir şey ile uğraşacak vaktim yok.

505: Kimsin sen?

Bilinmeyen: İzin ver birbirimizi tanıyalım.

Bilinmeyen: Yalnızlığımı senin ile paylaşmama izin ver.

Bilinmeyen: İzin ver ki, daha kendi yaralarımı saramadan, yıllarca beklediğim adamın acılarını hafifleteyim.

505: Bu çok büyük bir şey biliyorsun değil mi?

505: Kabuk bağlayan yara acısı hafiflemez,

505: Eğer bir acı hafiflemiyorsa, o acıya alışılmış demek.

505: Özellikle o kabuk bağlayan yara iz bırakır.

505: O iz asla o ruhu ve vücudu terk etmez.

Bilinmeyen: İçinde hâlâ bir yerlerde o çocukluğun ukte kaldığını biliyorum,

Bilinmeyen: Çünkü aynı şeyi yaşıyorum.

Bilinmeyen: İzin ver, o çocukluğu beraber yaşayalım yeniden.

Bilinmeyen: Biz tekrardan beraber büyüyelim.

Bilinmeyen: Olmaz mı?

505: Bilmem, olur mu?

505: Yıllardır gülmeyen, sevinç yaşamayan bu adam,

505: Tekrardan içinde ukte kalan çocukluğu yaşayabilir mi?

Bilinmeyen: Eğer kabul edersen, olacak.

Bilinmeyen: Çünkü, ikimizde bunu hak ediyoruz.

505: Hak ediyorsak, yaşamalıyız.

Bilinmeyen: Yaşayacağız.

505: Peki ya bu hikayede birimiz giderse ne olacak?

Bilinmeyen: Ben gitmem ama sen gidersen, bende giderim.

505: Sana inanmak istiyorum, ama sana bağlandıktan sonra bir kez daha yüz üstü kalmak istemiyorum.

Bilinmeyen: Zaman ver, birbirimizi yeniden tanıyalım.

Bilinmeyen: İzin ver, görmediğim yuva huzurunu sana yaşatayım.

Bilinmeyen: İzin ver biz yeniden beraber doğalım.

505: Bana beni tanıdığını ispatla,

505: Gerisini bırak.

Bilinmeyen: Kulağının arkasında olan yanık izi var, saçların ile kapatıyorsun.

505: Bunu bilmen imkansız, bunu kimse bilmiyor. Üstlerim bile.

Bilinmeyen: Emin ol daha fazlasını biliyorum,

Bilinmeyen: Söz veriyorum, kavuştuğum zaman sana her zaman o yanık izini öpeceğim.

Bilinmeyen: İzi kalan acıyı hatırladığında ben öpeceğim.

Bilinmeyen: Sözüm olsun.

505: Bakacağız.