Odasındaki eşyaları toplayıp bebeğini kolumun altına sıkıştırdım. Kapıyı kapatıp kilitledikten sonra klinikten çıktım.
☆☆☆☆
"Vina!"
Sesi gelmeyince panikledim. Ayakkabılarımı hızla çıkartıp eve girdim.
"Vina!"
Odasının kapısını pat diye açtığımda göz göze geldik.
"Vina, ne oldu? Bir yerin mi acıyor?"
Hızla yanına koşarken elindeki makası halıya fırlattı.
"Bir yerini mi kestin?"
Elimle vücudunu yokladıktan sonra kanaması olmadığını fark ettim. Sonra da saçlarını...
Ellerimi saçlarında gezdirdim.
"Kesmek istememiştim."
"Yakışmış."
Omzularından biraz daha kısa saçları olmuştu.
"Düzeltelirim."
Yere fırlattığı makası alıp yatağa oturmasını saçladım.
"Makası nereden buldun?"
"Televizyon çekmecesindeydi."
Saçlarını düz bir şekilde kestikten sonra ayağa kalktım.
"Böyle şeylere ihtiyacın olursa bana söyle. Yarın kuaföre gidebiliriz."
Odasından çıkmadan ceketimi kavradı.
"Bana kızdın mı?"
"Sana bir şey oldu sandım."
Makası koridordaki dolabın üstüne bırakıp yanına ilerledim.
"Ben uyuyakaldım."
Kabus gördün. Seni rahatsız eden kabusları arka arkaya gördün. İşin içinden çıkamadın. Ağladın. Aynada kendine baktın. Nefret ettin. Saçlarını kestin.
Kolundan tutup aynanın önüne çektim ve arkasına geçtim.
"Bak ne kadar tatlı bir kız oldun!"
Saçlarını dağıtıp biraz şekil vermeye çalıştım.
"Tatlı mı?"
"Güzel de oldun."
Yüzü garip bir ifade alırken elini aynadaki yansımasına koydu.
"Çirkin! Çok çirkin!"
"Şşşttt... çirkin olamayacak kadar mükemmelsin."
Yere çöküp ellerini yüzüne kapattı.
"Yaşamayı hak etmiyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Huysuz Kedi
Short Story(Daddy issuess) (Psikolojik bir kitaptır.) "Bunları hak etmiyordum." "Bunları kim hak eder ki zaten?" Sesimize bulaşmış acıdan rahatsız olarak kafamı salladım. "Buradayım. Senin için hep burada olacağım." Elimi sıkıca tutarken beresini düzelttim. ...
