"Hadi Vina!"
Belinden tutup çekerken kapıya sıkıca tutundu.
"Çekme!"
Zorlamayı bırakıp yanına yaklaştım ve arkasından sarıldım. Hırkasının fermuarını boynuna kadar kapatırken eteğini düzelttim.
"Tamam. Girmek isteyinceye kadar burada seninle bekleyeceğim."
"B-Ben..."
Elinin acıdığını fark edip hızla bileğini tuttum. Kapıyı sıkan elini çekip tuttum ve sıktım.
"Tamam. Şşşttt..."
"Vina!"
Bahçede yankılanan bağırış sesini duyduğumda sağa sola bakındım. Vina korkuyla gözlerini büyütürken sendeledi ve vücutlarımız birbirine yapıştı.
"Babam..."
"Tamam, ben buradayım."
"Conroy, babam..."
"Tamam Daphne."
"Vina, o adamdan uzaklaş!"
Yanımıza yaklaşıp Vina'nın kolunu kavradı. Vina kolumu sıkıca tutup sarılırken babası hırsla bana döndü.
"Kızımı bırak seni p*ç kurusu!"
"Kolunu sıkmayı bırakın."
Vina'nın kolunu adamın elinden kurtarmaya çalışırken beni arayan doktor arkadaşım geldi.
"Bir kızı klinikten kaçırmak ne demek?!"
Ben öyle söylemiştim. Hasta kaçırmak büyük bir problemdi. Daphne'yi yanıma almam karşılığında onlar hiçbir şey görüp duymamış gibi yapıp tüm suçu bana atacaklardı.
"Burası nasıl bir klinik böyle?! Ne kızımı iyileştirebildiniz ne de koruyabiliyorsunuz! Para vermemizin ne anlamı kaldı?! Kızımızı biz de eve hapsetmeyi bilirdik!"
"Korktuğunu fark etmiyor musun?"
"Ne?"
"Kızının korktuğunu fark ederek nasıl böyle bağırabiliyorsun?"
Sesimi olabildiğince stabil tutarak hakaret etmemeye çalışıyordum. Ellerine koz vermemeliydim ve Daphne zaten benim yanımdaydı.
"Şşşttt...ağlama."
Koluma yüzünü yaslarken gelen patırtılarla birlikte babası kafasını çevirdi. Hızlıca Daphne'yi öptükten sonra patırtıların geldiği yöne doğru baktım.
"Gidin buradan."
Daphne sessiz sessiz fısıldarken ayağıyla ayağıma vurdu.
"Buraya gelmek istememiştim."
"Sorun olmayacak Daphne. İstersen yüzlerine bakman gerekmiyor."
Daphne bana doğru dönüp yüzünü göğsüme bastırırken hırkamın kapüşonunu kapattım.
"Kızımı bırak, sapık!"
Annesi hiç duraksamadan çantasını bana doğru savururken kolumu havaya kaldırdım. Üvey abisi sinirle bana doğru atılırken gelen güvenlikler olaya müdahale ettiler.
Aile atılmamak için sakin durmayı kabul ettiğinde güvenlikler benimle konuşmalarına izin verdi.
"Kızım burada kalacak!"
"Kardeşimin senin gibi bir pisliğin yanında barınmasına izin vermeyeceğim!"
"Gidin! Gidin buradan!"
Daphne sinirle yerinde tepindikten sonra ailesine döndü. Parmağıyla kapıyı işaret ederken diğer eli sıkıca üstümü tutuyordu. Tırnaklarını sertçe koluma batırarak benden güç alırken avazı çıktığı kadar bağırdı.
"Aramayın! Sormayın! Gelmeyin! Üç yıl boyunca ne yaptıysanız onu yapın! Ben hiç var olmamışım gibi!"
Boğazını fazlasıyla zorlarken ailesi sesini kesmişti. Yüzü mosmor olurken iki elini tek elimle kavrayarak durdurdum. Diğer elimi belinden geçirerek havaya kaldırırken hırsını alamayıp rastgele tekmeler savurmaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Huysuz Kedi
Short Story(Daddy issuess) (Psikolojik bir kitaptır.) "Bunları hak etmiyordum." "Bunları kim hak eder ki zaten?" Sesimize bulaşmış acıdan rahatsız olarak kafamı salladım. "Buradayım. Senin için hep burada olacağım." Elimi sıkıca tutarken beresini düzelttim. ...
