Sweet Obsession

Chapter 9

"WHAT are you going to do now?" I asked this pyschopath. At hindi nya ako pinansin.

He simply kept grinning as he looked at Mui, who was asleep. How unsettling, to the point that it's creepy.

Hinawi nya 'yong bangs na nakaharang sa mata ni Mui. "She's so adorable."

Nalukot ang mukha ko. I don't know how many times he said that. Whenever he stalk or imagining Mui, inuulit nya 'yong linyahang 'yan.

"Hmm..." Looks like Mui's gonna wake up soon. Hindi–

"Lexy."

I glanced at him. "What?" He smiled while caressing Mui's hair. Given his actions, I am at a loss for words with this man. Hindi ko alam kung paano ko sya natitiisan o napakikisamahan.

"My lady's gonna wake up." Yes asshole, I have freaking eyes and ears. "Go back. I can take care of her."

Of course you can. Kung sino ba naman makakita ng mga mata mo kung paano ka tumitig kay Mui, iisipan na protektahan sya mula sayo eh.

"It's your duty to protect her–"

"Lezy. Alam mo naman kung bakit ko ginagawa ang lahat ng ito, diba?" He said while caressing Mui's face. "It's for my lady and..."

I rolled my eyes. "For you too. Oo na. Remember your promise, you dumbass." Paalala ko sa kanya.

Para sa lahat ng ginawa ko sa kanya, ito ang sukli. Hindi naman libre ang lahat diba? Kailangan may makukuha rin ako. Tumawa lang sya,

"I understand. Thanks to you, nakilala ko sya." He smirked but it turned to smile in instant. "I'm really thankful, cousin."

Aalis na sana ako nang lumingon ako. Ang isa tulog habang isa ay nagbabantay na may tinatagong madaming ugali.

And I can't believe he's my cousin, and I tolerate his behavior until now. I fucking detest that it's because of him that I feel natural engaging in this way, haa.

"HMM...ugh." Sakit sa batok ang gumising sa diwa ko. Dahan-dahan kong minulat ang aking mata.

At isang lalaking aking kinaiinisan ang bumungad. His killer and schemer smile. "Good morning, my lady."

Ngiwi akong ngumiti. "What a shameless bastard you are." Agad akong tumayo ng malaman kong nakahiga ulit ako. Galit kong tinignan ang nagpahiga sa'kin.

"Not now, my lady." Fuck his not now. Pinilit ko ulit tumayo.

"Aalis ako kahit ayaw mo." Ani ko at tumalikod. Hindi pa ako nakakahakbang ng ilan nang may humablot sa balikat ko at kinorner ako sa pader.

Holy shemay. Ito ba ang famous posture sa mga kwento?

Kahit ayaw ko, tiningala ko sya at nakita ko ulit ang mga mata nyang nagpaparupok at nagpapatunaw sa'kin pero kakaiba ito ngayon.

His eyes is like that night. A deep, black hue emerged in his eyes, and it felt chilly around him. Just looking at him gave me the goosebumps.

Naramdaman ko ang panlalambot ng aking mga binti. Mukhang napansin nya ito at hinapit nya ako sa aking beywang habang nakakulong padin ako sa pader gamit ang isa nyang kamay.

"I'm not gonna let you go, my lady. Hmm." Wika nya sa'kin. His breath smells minty and his voice is deep, irresistible.

"A-Ano..." Pinilit kong magsalita kahit may nakabara sa lalamunan ko. "K-kaya kong umalis sa ayaw at...g-gusto ko." I want to look away from his tantalizing stare at me. Mas lalong lumalalim ang titig nya sa'kin ng binanggit ko ang huli kong sinabi.

His eyes are like a fucking knife...nakakasaksak at nakakatagos.

He calmly carress my right cheeks, "Hindi ka makakatakas sa tabi ko, Mui." Nagulat ako nang lumabas ang pangalan ko sa mapupula nyang labi.

Bakit wala akong masabi kapag mula sa kanya? Wala akong ibang maramdaman kundi magpupula at pakinggan ang nag-iingay kong puso?

Mas nakakairita kapag naman sa mga magulang ko. Then, is he my real father?...Nah, nakasinghot ata ako ng mabangong hininga kaya nabaliw ako ng ganto.

I gulped. "I can and I will." Mayabang kong sagot. He paused and suddenly laughed. Anong nakakatawa sa sinabi ko? Nasinghot nya rin ba 'yong sarili nyang hininga?

Humigpit ang paghapit nya sa bewang ko matapos nyang tumawa. "Oh, my lady. Do your best."  Magkaibang- magkaiba ang kilos at salita nya. Bakit mo pa kailangan pipiin ang beywang ko kung 'yan lang din naman pala ang sasabihin mo?

I could only stared at his face while he just keep smiling like a freaking weirdo. To the point na nakalimutan ko na ang galit ko sa kanya.

Unti-unti na akong nagiging marupok pero...kung sa lalaking 'to, bakit hindi? Aish! Gising, Mui!

Lalong lumaki ang ngiti nya. Bakit pakiramdam ko na nababasa nya ang nasa isip ko?

"I will treasure you like a bloo– queen." He smiled like an idiot, once again. Nabingi siguro ako. Kunwari hindi ko narinig ang pagpalit nya ng salita sa sinabi nya.

I feel like I fell from his trap...and I know it's fucking dangerous however, why do I feel like I need to keep going even more?

My inner self is crumbling, and gradually this man will make his way into the dangerous area of my heart where no one has ever anticipated him to be.

Basta, nakapasok na ata sa dibdib ko ang baliw na 'to, argh! At the same time, ayokong tanggapin!