TULALA. Ilang linggo na akong tulala at nakakulong sa kwarto ko. At the moment, I don't want to see anyone. It makes me feel miserable.
Kahit si Richard ay hindi ko pinalagpas. Gumawa man ito ng mga plano o panunuyo, hindi ko sya pinayagang papasukin sa loob ng kwarto ko. O makita lang ako.
I'm currently in serious trouble. I have no idea what's going on with my folks. Every time I tried to ask my mother a question, I began to shake.
Nagparinig na nga ako kay mama kung may mga problema pero sagot lang nya ay wala. I'm overthinking kung may problema silang nabanggit o naisingit sa pag-uusap namin ng huli naming pag-uusap pero wala.
Dalawang buwan na ang nakakalipas, ito ang huli naming pag-uusap tatlo, wala na ako narinig pa sa kanila. Kung hindi ako tatawag, hindi sila magkukusa. Perhaps something came up within those two months.
Ilang beses na nagring ang phone ko ngunit wala akong kagana-gana para sagutin ito. Sa madaling salita, nakakulong ako dito sa kwarto ko, mahigit ilang linggo na.
Tanging ako lang, gaya ng dati. Sapat na talaga sa'kin ang sarili ko. Natapos ko na nga 'yong mga collections ko na binabasa dito dahil sa pagkukulong eh.
And I must say, interestingly and satisfying to read it. But, I still feel some loneliness and emptiness.
"Gaga ka Mui! Sagutin mo raw si Richard!" Leaq shouted outside my room. Naiintindihan naman ng mga bruha sa gusto ko. Hindi nila ako pinilit sa mga hindi kong gusto gawin.
Leaq's statement has made me wonder how Richard will react if I take his call. Hindi ko rin sya pinansin, kahit boyfriend ko pa sya. Yeah, napilit nya narin ako.
In my perspective, it's a silent agreement, pero alam ko na alam na nya ang sagot ko dito.
"H-Hello." Garal-gal ang boses ko. I'm fucking embarrassed.
"My lady...?"
I can't identify his reaction just from his voice. It's monotone that coming from Richard mouth na halos hindi ko pa naririnig sa ilang buwan namin pagsasama.
His voice is always a combination of softness, trouble, seductiveness, sharpness, and tenderness. Kaya nagulat ako sa gantong pananalita nito.
"Y-yeah?"
"M-My lady...a-are," Naghintay ako sa susunod n'yang sasabihin. "...you abandoning me?!"
"Gag–" I swear in my mind that I will try to adjust this behaviour of mine. But it's this fucker fault! Ilang linggo kaming hindi nagkita o nagkausap tapos ito ang una nyang sasabihin?!
Richard chuckled. "I'm glad you answered my call right now." The line went silent. "...welcome back, Mui." Then I heard him whispering this words.
Hindi ko itatanggi, namiss ko ang pagpapakilig nya. As I held my phone, my face softened and then smiled.
"...Hm." It's awkward kaya nagsalita agad ako. "Ano bang balak mong sabihin ngayon? Bati narin pala kayo nila Leaq?" Natatawa kong tanong dito.
Hindi ulit sya pinansin ng mga bruha dahil sa headless body incident. Naging busy sya pagkatapos no'n, maliban sa date namin, kaya hindi na nya nauto ang mga bruha sa pagkain.
"I'm sorry that I can't pay attention at them these weeks, I'll try to find some delicious buffet. And my lady, let's meet at the restaurant. I'll forward the address, bye. Love you, muah."
Bago pa bumuka ang bibig ko, namatay agad ang linya. Restaurant? Sisirain pa talaga nito ang record ko sa pagkulong sa kwarto ko ng ilang linggo.
And what's with his 'love you' and 'muah'? Hindi naman sa hindi ko ito gusto...kinikilig lang ako. Sayang at pinatay agad nito ang linya at hindi ako makasagot dito.
Agad akong nagbihis para pumuntang restaurant. Parang walang chismis ang mga bruha ngayon dahil sa tahimik ng sala. And their expressions are gloomy. Mas malaki ata problema nila kesa sa'kin dahil sa haggard at laki ng eyebags ng mga ito.
Nang makarating ako, nasilayan ko agad ang kumakaway na si Richard. Even though I miss his face, I recall what he said before. Gusto ko manapak ng wala sa oras. His face is always giving the vibe of 'sapakin mo ako, my lady' gano'n.
Umiling nalang ako kaya malumanay ko syang nginitian pero nang may nakita akong babaeng nakatalikod sa'kin na nakaupo sa table namin, I immediately glared at this motherfucker.
"Did you really want a freaking third wheel? I remember when you said you want a PDA, pero hindi ko inaasahan na magdadala ka third wheel?" He raised his eyebrows to me ng tila hindi nito naintindihan ang sinabi ko pero nang matapos ko na ang sinasabi ko, he laughed hard.
Kahit wala akong ginawang mali, sa tingin ko, namumula ang mukha ko. What? May karapatan naman ako magalit na magkakalat sya ng PDA. It's our moment, our time tapos may isasama pa sya.
Maybe my heart is being filled with jealousy right now. I have no idea what he has been up to these past few weeks, and I miss him.
"M-My stomach...ahahaha." Hawak-hawak ni Richard ang sariling tiyan, bago pinunasan ang tutulong luha sa kakatawa. "I'm not that kind of person, my lady. I'm hurt when you view me like that." Nang-aasar pa ito kahit nakangiti. Yeah, I literally miss him.
I hug him tight. Sa ilang linggo kong pagkukulong, mag-isa at walang kasama, my heart finally filled up when sniff his scent that calm my heart.
"Excuse me, kung ipagpapatuloy n'yo 'yan, magiging third wheel na talaga ako." Familiar. Pagkalingon ko, nakita ko si mama na nakaupo habang nakangiti sa'kin. May panunukso pa sa mga ngiti at mata nito na kinamula ko.
Putragis! I'm super bold right now! Is this because I miss this fucker or I'm lonely in those weeks?! Pero putcha, wrong timing pa nga ata!
"M-Ma!" I hug her. She is the the best mom in my world. Lalo na ng maalala ko na umiyak sya habang kausap ako sa phone, gusto-gusto ko syang yakapin kaya mas humigpit ang yakap ko sa kanya.
"Now, now, Mui. Baka magselos ang boyfriend mo sa sobrang dikit mo sa'kin. Mukhang may mahabang-habang usapan tayo ngayon, anak ko."
My mom is smiling sweetly at me but I clearly know than anyone that...I'm pretty fucked up, again
YOU ARE READING
Sweet Obsession
Romansa[COMPLETED ✓] *** Hanggang saan ang kaya mong tiisin para sa pagmamahal? Ang malagim na mga sekreto nga ba talaga ang sisira sa isang relasyon? A romance with a little twist. : April 27, 2022 May 6, 2022
