Sweet Obsession

Chapter 24

FUCKING shit. It stinks.

"Here, my lady." Tinakpan ni Richard ang ilong ko ng isang panyo. Ang bango. And the design is...girly.

Nagpatitig ako ng wala sa oras sa tabi ko na nginitian ako. He's not the kind of man I'm assuming. Or was this a hobby of his that I was unaware of?

Sinantabi ko nalang muna ito bago tinuonan ng pansin ang sitwasyong nasa harap ko. This is the beheaded body Richard was carrying before. And it's fucking unpleasant.

"Sino ba 'yan?" I just blurted this sentence out. It draws my curiosity right away.

Richard grinned warmly as he stomped his foot on the lifeless body. "Fly, my lady."

"Sino nga eh." Pasensya ko, nasasagad nito tuwing nag-uusap kami. Gustong-gusto mang-asar.

"My lady, you don't need to know. Hindi nito deserve na malaman mo ang pangalan nya."

Kung dahil kanina nagtagalog sya dahil gusto ko, ngayon, nagtagalog sya dahil sa pamimilit ko. Eh sa gusto ko malaman itong katawan na 'to.

Even though I may know this guy, I am aware of my boundaries. It is unclear if he has an obsession, kaya mas mabuting manahimik nalang ako kesa ipaglaban ang katsismosahan ko.

Richard called someone before giving me a back hug. Aba...

Gumaganto sya kapag may nagawa syang hindi ko alam o hindi ko magugustuhan. At syempre kung gusto nya makuha ang atensyon ko. Richard want to be spoiled.

I reach his hand at my waist then rub it. Minsan ay pinipisil ko, bonus massage. He smelled my neck. This is one of his hobby, na dati kong gawain.

Shemay, napasa ko ba sa kanya 'to? Medyo nabawasan ang pagganto ko sa kanya pero gustong-gusto nya ang amoy ko, I know it's weird but for me...nakikiliti ako.

"Argh. What the hell."

Bumukas ang pinto ng bodiga. Hindi naman ito ang mga bruha dahil una, takot sila sa dugo lalo na ang katawang walang ulo. Wala rin naman silang ideya kung nasaan ako. At pangalawa, boses ito ng lalaki.

"You're late." Baritong boses ni Richard ang nag-echo sa bodiga.

"Whatever." The new guy grumbled.

Nang mas lalo ko na masilayan ang mukha nito, agad nagsink-in sa'kin ang nangyari ng unang gabing nagkakilala kami ng lalaking nakayakap sa likuran ko.

"Oh!"

Richard chuckled at my reaction. It's unexpected. Because of the way they act whenever the topic is about the two of them, I assumed they felt dissatisfaction toward each other.

Kapag makikita ko ang isa, lalayuan ako sa ibang dahilan. Habang sa kabilang banda, 'yong isa ay mabilis na sinasapak ang isa dahil sa gabing 'yon. Literal na may sama ng loob pero ang gulo nila.

"'Oh?' That's a lame reaction, my lady." Nananatili paring maging mapaglaro ng katabi ko kahit may patay, walang ulo, sa harap namin.

"I'm shocked but at the same time no comment. Walang akong alam kung paano kayo nagkasundo." I replied at him. Napansin ko ang lalaki na halos ilang metro ang layo sa pwesto namin. The hell? "And what's with him?"

"Oh? That, I have told him to do this each time he sees you."

Iyong ngiting-ngiti ang katabi ko na parang walang ginawang mali pero tinanggap ko parin ang walang kwentang dahilan nya.

His obsession with me remains to be one of the most enjoyable emotions I have ever experienced in my life.

He looked into my eyes and I shivered. It has insane eyes. Prey on. But extremely dangerous too. To get the utmost attention and deep gaze, I wanted to take a risk.

"It's a threat! Not instruction." Angal ng lalaki pero nginitian lang sya ni Richard na parang walang alam sa tinutukoy nito.

Gusto ko tuloy malaman kung paano sila nagkakilala at kung ano ang 'threat' na ginawa nya sa lalaking ito pero mukhang hindi ito ang tamang panahon.

"What wil you do?" Tanong ko sa katabi ko. But he just ask me back.

"What will you do, my lady?" Gandang usapan namin.

"I'm asking you because it's your problem, not mine!" I responded to him, but he narrowed his eyes.

"My lady, hindi ko 'yan gagawin kung hindi dahil sayo. Everything I do has everything to do with you." I know it's not the perfect time para kiligan ngunit napakatamis ehh. Bwesit ka talaga, Richard.

"Bakit ka ganyan? Puro matatamis nalang ang lumalabas sa bibig mo." Galit sana ang tono ko pero sa pandinig ng iba, tila sumusuko na ito.

Hinawakan nya ng mabuti ang kamay ko bago sumagot. "Since my lady is really lovely as well. In my opinion, whatever you do is truly wonderful.
Gusto ko rin na maranasan mo kung gaano katamis ang mga pinapadama mo sa'kin." He cheekly smiled.

Fuck the sweet, wala nga akong kaalam-alam na lahat ng gimagawa ko gano'n ang impact sa kanya.

"S-Shut up.." My face is heating up. Nakikinig lang ako sa mga pinagsasabi nya pero alam ko na kakaiba na ang epekto nito sa puso ko. To the point that I can't breath.

"Damn. Pinapunta mo lang ba ako dito para pakinggan ang mga linyahan nyo dalawa? I'm still here and the corpse!" Singit ng lalaki. Oh freaking hell, kahit nakinig lang ako sa pinagsasabi ng katabi ko, I still feel embarassed!

"My lady is shy." He kissed me instantly. I grab his face para mapaglayo ang mukha namin dahil may nakatayo sa tabi!

"My eyes! Can I still leave here alive?" The guy mumbled at the side.

"Sweet." Dahil napatingin ako saglit sa audience namin, nakita ko nalang na dinilaan ni Richard ang ibaba kong labi at sinabi ang katagang 'yon.

Gusto kong mawalan ng malay, hindi dahil sa bangkay kundi dahil sa lalaking ito! Napakadelikado talaga nya sa puso ko!

"Rey. Properly trash this corpse." Utos ni Richard. Tinaasan naman sya ng kilay ng lalaki, na si Rey.

Sa wakas nalaman ko rin ang pangalan ng manok ko na nabigwasan ni Richard ng gabing 'yon sa bar. At sa huli namin pagkikita noon sa mall, I just knew his number not his name kaya nameless padin ang contact number nya sa phone ko.

"Show mercy." Nasabi nalang ni Rey pero hindi sya pinansin ng katabi ko.

Wala akong ideya sa 'properly trash' nila, pero I have a bad feeling about it. Hindi ko alam kung dadasalan ko ba ang bangkay na makapunta sya kung saan ang destinasyon nya.