Sweet Obsession

Chapter 16

ILANG segundo ang katahimikan. Nakatingin ako sa katabi ko habang si watermelon girl ay nakatingin din doon. Iyong lalaking tinitignan namin nagawa pang ngumiti.

My face wrinkled. "Baby blue? Seriously?" He just smiled at me. Lumipat naman ang paningin sa'kin ni watermelon girl.

Dinuro nya ako. "Baby blue! That! That girl! She pinched my jaw! Punch her for me!" Parang sirang plaka ang boses nito. Tinarayan nya ako. "Wait for my baby blue to fucking punch you, you bitch–" Agad tumilapon ang babae sa sampal ni Richard.

I dazely look at him. Did he just slap the woman...? What the actually fuck did he do?! "Shit! Why did you slap her?! Tignan mo itsura nya–"

Pupuntahan ko sana 'yong watermelon girl nang mahigpit nyang hablutin ang braso ko. Nakita nya siguro ang pamumula ng pulsuhan ko dahil kanina.

Richard and his warning stare. "Are you trying to help her? Well, I'm not gonna let you." Sinubukan ko alisin ang kamay nya pero masyadong mahigpit.

Tignan mo 'to, hindi manlang naawa sa babae. Sa taong nakisamahan nya ng ilang linggo?

Umingos ako, "Hindi kaba naawa sa kanya? Richard, she's a woman! Malay natin kung anong komplekasyon ang mangyari dahil sa ginawa mo." Bumuntong hininga ako habang nakatitig lang sya sa'kin. "And, that girl...you met a few weeks ago. Hindi kaba nag-aalala sa kanya? Or any feeli–"

He used his lips to stop me. His piercing eyes are on me. Nanlalambot ang mga tuhod ko sa pagikot ng kanyang dila sa aking bibig. He wrap his arms at my waist and roughly kiss me.

His way of touching my waist, his kisses, and his gaze give an feeling that he wants to devour me. Rinig ko ang malalalin nyang paghinga at hindi magpapatalong kabog ng kanyang dibdib.

Nanlalabo na ang mga mata ko at mawawalan na ako ng hininga kaya agad na syang bumitaw, kahit masama pa ang loob. Magkadikit ang aming mga noo habang hindi maalis ang mata namin sa isa't isa.

Richard chuckled that lead me to confusion. "Bakit?" He shook his head while smiling.

"Nothing." Sumama ang mukha ko sa nothing na 'yan. Dahil doon nagpaulan ako ng mga tanong.

"Baby blue? Bakit baby blue? And did I hear right? You punch someone because of that bi–" He stole a kiss from me. Nakatanggap naman sya sa'kin ng kagat sa labi nya pero nagawa nya pang ngumisi. Is he a masochist?

"Shh. I want to stop you from using that dirty word." Sambit nya. I bit my lips to stop from smiling. Hindi ako kinikilig. Period.

I exhaled. Napakaarte. "Ang arte–" He kissed me once more, but it was rough. I simply follow the flow. I close my eyes, feeling his tongue and lips against mine.

I groan when he left my lips. "My lady, don't do that." He sighed. "And don't talk to anyone . Only me, understand?" He darkly whispered. I nodded my head to satisfy him. Kaso sadyang hindi mawawala ang pang-aasar ko sa kanya.

I let out another groan. I saw the daze and then the darkness in his eyes. Umiwas sya ng tingin habang kagat-kagat ang labi.

Wala naman masama sa ginawa ko pero iba ang iniisip nya. Halata kung sino ang may kasalanan ahh. Bumungisngis nalang ako. Damn, so this is what he feels like when he's teasing me.

Kinawit ko ang mga braso ko sa leeg nya at bumulong. "Richard," I softly whispered. His ears are already red. Kaunti nalang at masasagad ko na ata sya"...that's it for today." Agad ako lumayo sa kanya habang may nakakaasar na ngisi.

He look at me, glaring. Pilit syang ngumiti. "I can't stand it. My lady, you're becoming such a tease."

Hindi ko alam pero parang proud ako sa sinabi nya. Teka, kung saan saan na nya pinupunta ang usapan ah! Ang galing mangtsansing.

Nakita kong ngumisi ito. "Looks like it failed." He tsked with a gloom expression. Napapikit ako ng mariin sa narinig ko. Ang misyon ko ay tanungin sya ng maiigi, okay.

"Why did you punch someone for her?" Para hindi na kami magaway. Kita naman ang panghihinayang sa mata ni Richard pero nawala din agad ',yon.

"It's a coincidence." He shrugged. The heck? "The fucker you met at the bar that night, I recognized him. And, coincidentally, that guy purposefully poured juice on her, so I punched him." Kwento nito.

My heart ache. He punched someone just because of a freaking juice? At dahil sa watermelon girl pa talaga?

He feel the atmosphere so he hug me tightly. "It's not because of her, my lady. Don't cry, please." Naramdaman ko ang paghaplos nya sa buhok ko. Minu-minuto nya rin hinahalikan ang buhok ko. Hindi ko alam na tumulo na pala ang luha ko.

Wala akong ideya, hindi ko alam kung bakit ako nagkakaganito. Narinig ko lang ang mga sinabi nya, nilukob na agad ang dibdib ko ng kung ano hanggang sa nahikbi na pala ako.

Ganto ba talaga kadrama ang mga fictional story na nababasa ko? Parang ang OA naman!

I sniffed. "I-I can't.." Napayakap nalang ako sa kanya. Nakakahiya. Inalo naman ako ni Richard.

"My lady, I'm angry at that guy. Even though I saved you from him that night, I'm still mad at him for trying to do anything to you. I punched him when I saw that face once more and remembered that night." Mahinhin nyang bulong.

"Shhh, it's not because of her. Don't cry, please." Ilang beses nya itong paulit-ulit na sinabi sa mahinang pananalita. Mukhang gumana naman ito dahil tanging hikbi nalang ang lumalabas sa labi ko.

"F-Fine.." Kumalma naman ako. Patuloy lang sya sa paghalik at paghaplos ng buhok ko. Taragis kahit ganto, hindi parin maiwasang maramdaman ko ang kiliti sa tyan ah

"My lady, I don't even know that girl name is." Napataas ang kilay ko ng wala sa oras.

"W-Weh?" Nagka-crack ang boses ko dahil sa kakaiyak. Shems talaga. Alam kong namumula mukha ko pero interesado ako sa sinabi nito.

I heard him laughing. Is it because of my voice?! "Yes. I only want information about her family. Even so, I didn't touch her, my lady. Trust me. Dikit sya ng dikit sa'kin kahit hindi ko gusto." Saad ni Richard. Tumango-tango nalang ako. "And my lady, If I punched a man for her...I can kill anyone for you, Mui."

I can picture his dark eyes and sinister smirk even if I can't see his face. My entire body shuddered. Ugh, nawala bigla lahat ng nadarama ko.