Sweet Obsession

Chapter 23

"THANK you, my lady."

"Akin na."

"Woah, so this is your room, my lady."

"Richard, putragis ka."

"Umayos kayong dalawa dyan!" Hindi mapigilang sigaw ni Lexy sa labas.

Nasa sariling kwarto ko ngayon kami at ang nangyayari ngayon ay ang baliw na 'to nangangailangang maglinis, kaya nagpahiram ako ng mga plain kong shirts and shorts, a beach shorts to be exact.

Pero itong lalaking 'to, he's stil holding my fucking towel while looking around my room. This pervert motherfucker.

Wala akong nagawa kundi hablutin ang towel ko. He look at me with innocent eyes.

"What a shame." Sarap ipakain sa kanya ang lahat ng nakikita ko, grabe.

"Shame shame mo, mukha mo. You freaking used my shampoo and soap, pati ba naman towel ko bibigwatin mo pa?" Tinago ko agad ito, baka mawala ng hindi ko nalalaman.

When he sat in my gaming chair, I sat in bed. Pasimple ko ring sinantabi ang mga kalat dito, 'yong ice cream lalo na ang librong binabasa ko. As he was examining every inch of my room, I was staring at him for a minute.

Alam ko na kung ano ang iniisip nya'n pero iba ang nasa isip ko ngayon sa pagkakataong ito. Kakatapos lang ng ilang buwan naming misunderstanding pero nadagdagan na naman.

"Seriously, Richard. What are you planning?"

When I said this, he looked at me. His face goes unpleasant for a split second before he gives me a gentle smile. He took my hands, "Every plan that I have, you are always in there, my lady." He pinch my cheeks. "But please, don't stay away from me. I'm not demanding something hard but please wait two weeks before I explain everthing."

Desperation. Siguro nararamdaman nya na nawawalan ako ng tiwala sa kanya, sa relasyon namin, kaya ganto nalang sya kung magsalita.

Inalis ko ang kamay ko sa pagkakawahak nya. When I did it, Richard's eyes looked distressed but I held his face and looked directly into his eyes.

"Richard, I'm always ready. Yes, we're not clearly know each other, hindi pa nga nagi-isang taon nang magkakilala tayo pero alam ko, on those months, how you laugh, smile, action, I feel sincerity. Sa sekreto mo, kahit ano pa 'yan, handa ako." I pick a kiss, "But please, I want to stay like before. Kung paano tayo mag-asaran, magtaguan ng nararamdaman kahit halata naman sa kilos at maglandian kahit halata naman."

He also laugh at what I said. Finally, napangiti ko rin sya. "Richard, you know that when you smile at me and I gaze into your eyes, I feel like the most lovely girl in the world. I feel special. Kaya no'ng nasa gitna ako ng problema, nadama ko na wala hindi ko deserve makaramdam ng ganito, makaramdam ng ganito para sayo.The doubt is slowly eating me."

"Kahit sa isip ko, 'This relationship will over' may sa kabila din na, 'Hold on, keep waiting', kaya hindi ko mapigilang magduda. Relasyon na hindi importante, naging kapitan ng buhay ko. Ito lang ang makakapitan ko, wala 'yon sa plano ko sa buhay. So when you finally said you will fucking court me, it's not my plan, but I fainted. Then every day, I treasured how every time I woke up. Lalo na kung makikita ko ang mukha mo, magkasama tayo, hindi mabubuo ang araw ko."

My eyes are heating up, unexpectedly. Dahan-dahan nya naman itong pinunasan habang nagsasalita ako. "Even though I'm always cursing at you, shouting at you, being angry at you, always remember, that I love you. And I shall cherish you forever, every minute of the moment, every day of the future."

Nagtama na ang mga labi namin. Kahit patuloy ang pagpatak ng luha ko o sobrang basa na ng mukha ko, hindi sya tumigil sa paghalik sa aking labi. Damang-dama ko ang mga sagot sa mga sinabi ko sa kanya sa pamamagitan lamang ng kanyang mga halik.

Nang matapos kaming maghalikan at mawalan ng hininga, Richard press his face at my heart that beating faster than I can imagine.

"It keeps beating." Sinamaan ko sya ng tingin.

"Of course, I'm alive!"

He chuckled then kissed me again. Nakisabay nalang ako, wala eh marupok. His eyes, which are fixed on me, are as soft as his lips. When he looked at me, my entire body shook.

"I love you too. Mui, my body's organs, including my heart and blood, are you. You are my lifeline and everything." Kitang-kita ko sa mata nya ang saya, kahit hindi sya nakangiti. Mahigpit nya akong niyakap. "And you are the only girl in my life, Mui. Kung merong ma'ng mas hihigit sayo, I can take care of her for you."

Napahigpit ako ng yakap sa kanya. Wala na puso ko, nilipad na sa land of heaven. Nagtagalog sya bigla! Fucking hell.

"Richard, magtagalog ka nga." I bit my lips. Kinikilig ako. Bakit naman kasi sya ganto? Narinig ko ang tawa nito, nagtataas-baba pa ang balikat nito sa tawa.

Tangina, naririnig ko madalas ang pagtatagalog nya kaso tila balewala lang ito sa'kin dahil hindi sa gantong sitwasyon! Mas lalong kumukulo ang dugo ko dahil sa kilig, shems.

"You want it? Sure." Then he slowly whispered something at my ears. "Mahal kita, Mui."

I love Philippines. And I fucking love tagalog.