Sweet Obsession

Chapter 18

BINABAWI ko na ang sinabi ko na miss na miss ko ang hinayupak na 'to!

"My lady? What are you staring at?" Napalingon ito kung saan nakasentro ang atensyon ko, lumapad naman ang ngiti nya. "Oh, my collections. Are you surprise?"

I'm not. I'm so stupefied and in disbelief that my heart is no longer beating for a second. Hindi ako makapaniwala sa collections kuno nya.

"Alam mo ba ang ibig sabihin ng collection na salita?" Wala sa ulirat kong tanong sa katabi ko. Napatingin sya sa'kin at sumagot.

"It's mine...?"

Nanlalaking mata ko syang tinitigan, "Exactly! It's fucking yours! Pero bakit..." Napalingon ulit ako sa mga collentions bago balikan ng tingin ang may-ari ng collections na 'yon. "...bakit puro gamit ko?! Richard, seriously?!"

Nagtataka syang tumitig sa mukha ko. "What? What do you mean?"

Kulang nalang masabunutan ko ang sarili kong buhok dahil sa stress! Pusang gala! Tataas ata ang blood pressure ko dahil sa kumikinang na inosenteng mga mata ng lalaking 'to!

Hindi ko talaga inaasahan na lahat ng nawawala kong gamit, may iba pa palang gamit na hindi ko alam na nawala, ay nandito lang sa bahay nya!

And he even had some nerve to freaking called these his collections! For fucking sake! Akin 'to tapos iba ang umangkin! Pera ko 'to! Jusko!

"Gamit ko ang mga 'yan, Richard. And don't call it your collections if it's not yours. Ayon ang pinupunto ko." Para akong kumakausap ng isang bata.

Hindi lang sya parang, dahil isip bata ata 'tong kaharap ko eh. Umaangkin ng ibang gamit tapos wala pang paalam! Napansin ko na napa-isip pa ito ng ilang minuto at pilit na iniintindi ang lahat ng sinabi ko.

Kaso mukhang hindi parin nya maintindihan ang pinaliwanag ko. The shameless fucker just shrugged then wickedly grinned. "However, my point is that what is yours will eventually become mine. Correct?"

Tila natameme ako sa sinabi nya. He seems to have dropped a bomb in my fucking head. Pumunta nalang ako sa mga collections nya upang hindi nya makita ang mukha ko.

Taragis. Hindi pa naman ako marunong magsinungaling kung emosyon ko ang pagu-usapan. Hindi ko din naman mapigilan dahil nadin sa kilig. Nakakairita naman, argh.

Napansin ko ang lahat, galing talaga sila sa kwarto ko. May nakita akong makapal na libro, na parang hindi. I inspect it and it's a diary. Masakit kung ihahampas ang diary na 'to sa ulo dahil sa kapal.

Of course kahit hindi makati ang kamay ko, hindi magpapatalo ang kuryosidad ko. I went looking for something and discovered an album.

Sa akalain kong mukha ni Richard ang makikita ko, nagulantang ulit ako. What the actually heck?

"Richard! Putanginang baliw ka talaga! Come here!"

Agad naman pumasok sa kwarto ang salarin. Naka-apron ito, siguro nagluluto ng makakain namin. Hmm, looks like I'll grab an apron once more, for the second time.

He smiling walk at me. "What is it, my lady?" Pinakita ko ang album na puro mukha ko. Hindi naman sya mukhang nagulat sa pinakita ko. Of course it's his thing! "Oh, you saw this? I'm embarrassed." Pagipit nya pa sa boses. Kahit nakangiti sya, kitang kita ko ang ngisi ng kanyang mga mata.

Gustong-gusto ko ihampas ang hawak ko! Nangangati ata ang palad ko ahh. May cause of death ba na dahil sa makapal na album?

Bwesit. Sinasadya talaga nya ang lahat. Sya pa nga mismo nagyaya sa'kin pumunta dito pero hindi manlang nya tinago ang mga ito. Isa ba 'to sa mga sekreto nya?

"Don't make me angry, Richard." I actually mean it. Napatayo naman ito ng diretso. "Hobby mo ba talaga 'to? May next album paba? At ano naman meron doon? Ibang babae naman?"

When I questioned him, I was breathless. Because of our fucking circumstance, I am unable to be upset with him. I'm just asking. Damn curious.

Richard looked directly into my eyes. "No, and I don't do it for fun. I only collected that because," Pinandilatan ko sya ng pinutol nya ang sasabihin nya. Ngumiti ito sa'kin. "Because it's you my lady. All of the items in my room belong to you, my lady."

Though I still have my doubts, I can sense his sincerity. I realize I shouldn't be doubting him, but I can't help myself.

Napilitan nalang akong tumango kaya napuno ng katahimikan. Nakatitig lang sya sa'kin habang nakaupo ako sa paanan ng kanyang kama.

I can sense Richard sitting next to me. Kinuha nya ang isa kong kamay at hinimas ito. Parang minamasahe narin nya.

"My lady, I can tell that something is bugging you. You can tell it to me or I can cook for you. understand that this is a small help, but if your face is like that, I don't want to leave this room."

Alam kong lukot na lukot nga ang mukha ko dahil gulong-gulo na talaga ako. Sa sitwasyon, sa relasyon at sa nararamdaman ko. Lalo na kung ganto ang lalaki diba?

Richard's smooth talker charm and his charming yet cunning smile.

"I know. Hindi naman ako nanghihingi ng atensyon eh." Bulong ko sa huli kong sinabi kahit halata naman na narinig nya.

Richard pats my head with a smile, even though I know he looks hurt. "I understand, Mui. I'm worried". He kissed my forehead before leaving the room.

Walang sa sarili kong nahawakan ang noo ko. See! See what I'm fucking talking about?! Sino ang hindi sasakit ang ulo sa mga kinikilos nya?