Sweet Obsession

Chapter 13

"BILIS na kasi! Girl!" Fifteen times. Ganyan kakulit si Leaq sa pangungulit sa'kin. Hindi ko naman sya pinansin at pumasok nalang sa Starbucks.

"Welcome, Ma'am. May I take your order?" Inorder ko ang Caramel Frappuccino. Alam kong nasa likod si Leaq kaya pumwesto ako sa salamin malapit sa pintuan.

Umupo sa harap ko si Leaq at bumukas na naman ang bunga-nga nito. "Mui! Answer me!" Seryoso nya akong tinitigan. Nakangalumbaba pa sya, "Anong nangyari sa three weeks na kidnap kuno mo doon?"

Argh. Hindi talaga sya titigil hanggang hindi nya nakukuha ang gusto nyang sagot. Aside sa kanya, nandito rin naman si Lezy. I know na active si Lexy sa gantong usapan cause she know something will happen...well, she always experience it, that's why.

Speaking of that girl. "Bakit hindi daw pupunta si Lexy?" Tanong ko, lumingon pa ako sa labas ng Starbucks. Madami ring tao ngayon sa mall. Pagpapalamig lang talaga hanap namin dito kahit meron sa bahay.

Inismiran ako ng kaharap ko. "Girl, mas lalo ka na naging rebelde ngayon. Hindi mo na ako sinasagot ng maayos." Nilabas nito ang cellphone nang napansin nyang hindi talaga ako sasagot sa mga pangungulit nya. "Mukhang, may date ang gaga. Hindi ko alam kung isa na naman 'yon sa mga maitatapon nya sa future." Kibit balikat ng kaharap ko.

Habang naghihintay, nagkaroon kami ng sariling mundo saglit. Hanggang sa may naramdaman na naman akong kakaiba. Lumingon ako ngunit wala naman. Ginala ko pa ang paningin ko bago malalim na napaisip

Nagdaan kasi ang ilang araw na may nararamdaman akong kakaiba. No'ng una talaga tila wala lang pero parang nagiging obvious na. Medyo nangangamba ako pero napanatag ang loob ko dahil wala naman sila Lexy napapansin.

Pagkatapos ng serious mode ko, saktong dumating na ang order namin. Sumipsip nalang ako ng frap nang may nahagip ng paningin ko. Oh my god.

"Girl, is that the girl?" She asked me while sipping her order. I nodded then took my cellphone in my bag. Naramdaman ko ang pagvibrate nito kanina,

To: My Lady.
From: Idiot Richard.

I miss you.

A smile instantly appeard from my lips. I can't control my lips. Kagat labi ko itong nireplayan lalo na ng maalala ko ang nangyari sa huling araw na nagstay ako sa bahay nya.

To; Idiot Richard.
From; My Lady.

Baliw.

"Ano? Hindi mo ba talaga sasabihin sa'kin?" May panghuhusgang tinignan ako ni Leaq. Hindi ko alam kung ano ang dahilan at nagswitch ugali nito sa ganto. "IYong sinusundan mo ng tingin kanina, pumuntang CR." Tumango ako.

Tatayo na sana ako nang may nakabunggo ako. "Ahh! Sorry!" Paumanhin ko agad. Nang itaas ko ang mukha ko, napatigil ako bahagya. What a coincidence.

"Ahh." Mukhang namukhaan din ako nito. Ah! Ang manok ko! Sya 'yong lalaking nasikmuraan ni Richard no'ng nasa likod kami ng bar. He tried to do something to me too...

"What's your name again?" I tried to remember it pero parang wala akong narinig na pangalan nya no'ng gabing 'yon.

He look stunned...no shocked. "N-No need. Hindi mo na kailangan malaman pa." Sabi nya sabay iwas ng tingin sa'kin. The hell?

"No. I insist. Ako ang rason kung bakit ka nabugbog kaya may karapatan akong malaman ang pangalan mo. Kasama phone number mo nadin." I explained. Mukhang nagdadalawang isip ito.

He bit his lips, "I-I can't. At kami rin naman ang may kasalanan kaya hindi na kailangan." My patient is running out.

"Hala ka kuya! Pangalan mo na nga lang pinagkakait mo pa. Pasalamat ka nga may nagpursiging kuhain ang pangalan at number mo eh." Pagtataray ni Leaq habang hawak-hawak ang coffee nya na inorder.

Mukhang napikon ang kaharap ko. "What the fuck are you talking about? I know that I'm wrong that night kaya hindi ko na pinipilit pa pero nang sabihin mo 'yan, I'm not popular? I can't accept it." Mukhang nabingi rin ang kaibigan kong bruha.

"First, don't fuck fuck me! Second, wala naman akong sinabi na hindi ka sikat!" Sumipsip sya saglit sa kape nya. "Naii-stress na nga ako sa babaeng ito, dumagdag ka pa."

"Well I'm sorry for that." It's clearly a sarcasm. Bago pa maihagis ni Leaq ang kape nya sa kausap ko, agad na akong sumingit.

"Number mo nalang. Please."

Ilang segundo kaming nagtitigan bago sumuko agad ito. Siguro nakulitan nadin sa mukha ko. Nahihiya nadin siguro, titigan ba naman ng isang maganda, tsk.

"Hmph! Feeling famous." Sadyang nilakasan pa ni Leaq ang boses nya. Hindi talaga sya titigil.

The guy look pissed. Tinignan nya ng masama si Leaq bago umalis. Kita ang malaking ngiti ng katabi ko habang nakatingin sa likod ng papaalis na lalaki.

"Napakaisip bata mo talaga." Nasabi ko nalang dito, hindi naman nya ako binigyan ng atensyon.

Lumabas na kami ng Starbucks. Punterya namin ngayon ang babaeng may malaking watermelon na nasa CR pa rin.

We were simply going to say hello to her, but I'm sorry, but I'm not. Delikado ang pasensya ko, gaya ngayon, napipikon na ako.

Lalo na't nasilayan ko na ang mukha ng babaeng kinikita nya. Babaeng kumuha ng oras nya na dapat sa'kin, haa.