දවස් තුනකුත් ගෙවිලා ගිහින් සෝල් විශ්වවිද්යාලයේ මැනේජ්මන්ට් බිල්ඩින් එක විවෘත කරන දිනයත් ආවා. අලුතෙන් සෝල් විශ්වවිද්යාලයේ කළමනාකරණ පීඨයට ඇතුළත් කරගන්න සිසුන් වෙනුවෙන් ඉදිකළ නවීන පහසුකම් ඇති මේ ගොඩනැගිල්ල විවෘත කිරීමේ උත්සවයට ජන්ග්කුක්ද ඇතුලුව කළමණකරණ පීඨයේ සිසුන් ලහි ලහියේ සූදානම් වුනා. පුංචි වැඩක් කරලා වෙනදට පැත්තකට වෙලා ඉන්හේලර් එක උරන ජන්ග්කුක් අද කඩියා වගේ වැඩ කරන එක ගැන අනිත් ළමයි පුදුම වුනත් කාර්යබහුල වෙලා හිටිය එයාලා ඒක ලොකුවට ගත්තෙ නෑ.
උත්සවය පටන් ගන්න තිබුනේ තවත් විනාඩි පහළොවක් විතරයි. එළිමහනේ විශාල පිට්ටනියේ වේදිකාවක් ඉදිකර සරසා තිබුනා වගේම ඒ මත පුටු තබා තිබුනේ පැමිණෙන ආරාධිත ඇමුත්තන්ටත් කතිකාචාර්යවරු වගේම මහාචාර්යවරුන්ටත් අසුන් ගන්න. සිසුන් පන්සීයකට අධික පිරිසකට සෑහෙන්න පුටු පිට්ටනියේ වේදිකාව ඉදිරිපිට තබා තිබුනේ මැදින් පිට්ටනියේ ඇතුල් වන ස්ථානයේ ඉඳන් වේදිකාව දක්වා ආරාධිත අමුත්තන්ට පැමිණෙන්න රතු පලස එළීමට ඉඩ තබලා කොටස් දෙකක් වශයෙන්.
තවත් විනාඩි කීපයකින් උත්සවයේ විශේෂ ආරාධිත අමුත්තාගෙ පැමිණීම බලාපොරොත්තුවෙන් සිසුන් අසුන් ගෙන හිටියා.
"කවුද අද ස්පෙශල් ගෙස්ට්?" එක ළමයෙක් අහනවා ජන්ග්කුක්ට ඇහුනා.
"දන්නෙ නෑ. ඒක ගැන කියලා තිබ්බෙ නෑ නේද? අපි බලමුකො." තවත් ළමයක් කිව්වා.
තවත් විනාඩි කීපයක් ගෙවිලා ගිහාම ජන්ග්කුක් තදින් ඇස් පියාගත්තේ මොකද කලින් වගේම එයාගෙ ඔලුව තදින් රිදෙන්න ගත්ත නිසා. ඒත් ඊළඟ මොහොතේ එයා ඇස් දෙක ලොකු කරගත්තේ දෙයක් මතක් වුන නිසා. ඔව් ඒ ඇඟට දැනුන අමුතු ශක්තියත් හිසේ වේදනාවත් එක්ක එයා කෙනෙක්ව බලාපොරොත්තු වුනා. එතකොටම එයාට ඇහුනේ ළමයි කෑගහන සද්දෙ.
"මොකක්?! මං මේ දකින්නෙ හීනයක්ද?!! ඒ ටේහ්යුන් ඔප්පා නේද?!!!" ගෑණු ළමයි වගේම සමහර පිරිමි ළමයිනුත් කෑගහගෙන පුටුවලින් නැගිටලා ආරාධිත අමුත්තන් එන රතු පලස දිහාවට දිව්වා.
"එතකොට එයාද ස්පෙශල් ගෙස්ට්?! මේක නම් විශ්වාස කරන්න බෑ. එයා කවද්ද මේ වගේ උත්සවයකට ආවෙ?!"
YOU ARE READING
The main power 💙❤️ || (Complete)
Fanfictionමෝ රාජධානිය නම් පෘථිවි ස්ථරයෙන් එපිට තිබූ වෙනම සමාන්තර ලොවක පවතින බලගතු මාණික්යන් දෙකක්. නීල මාණික්ය හා රක්ත මාණික්ය ලෙස හඳුන්වන මෙම මාණික්යන් දෙකේ බලයෙන් පමණක් පවතින මෙම සමාන්තර ලෝකය එක් බල ලෝභී දේශද්රෝහියෙක් නිසා විනාශ වී යන්නේ බලගතු මාණික්ය...