විශ්වවිද්‍යාලය අසල අවන්හලකින් උදෑසන ආහාරය ගත්ත ජන්ග්කුක් අඩිය ඉක්මන් කර විශ්වවිද්‍යාලයට ගියේ දැනටමත් විශ්වවිද්‍යාලය ආරම්භ වී තිබූ නිසයි. ගේට්ටුවෙන් ඇතුලු වුනු ජන්ග්කුක්ට තේරුනේ සිසුන් වගේම කථිකාචාර්යවරයනුත් එහෙ මෙහෙ ඇවිදිමින් එකිනෙකාට මුමුන ගනිමින් කලබලෙන් හැසිරෙන බවක්. ඇහිබැම හකුල ගත්ත ජන්ග්කුක් තිබුනු කුතුහලය නිසාම එතනින් ගිය ගෑනු ළමයෙක්ට කතා කලා.
"Excuse me. මට කියන්න පුළුවන්ද ඇයි හැමෝම මේ කලබලෙන් කියලා?" ජන්ග්කුක් ඒ ගෑනු ළමයගෙන් ඇහුවා.
"ජීයොන්ග් ඔප්පා ඊයෙ අතුරුදහන් වෙලා." ඒ ගැණු ළමයා ජන්ග්කුක් දිහා රව රව බලමින් කිව්වම ජන්ග්කුක්ගේ ඇස් ලොකු උනා. එයාට පුදුම වෙන්න ඕනෙද සතුටු වෙන්න ඕනෙද දුක් වෙන්න ඕනෙද කියලා හිතා ගන්න බැරි වුනා.
"ඉතින් ඇයි යුනි එකේ හැමෝම, ලෙක්චර්ස්ලත් කලබල වෙලා?" ජන්ග්කුක් ආයි ඇහුවා.
"හහ්? කලබල වෙන්නැද්ද? ඔප්පා අතුරුදහන් වෙලා තියෙන්නෙ යුනි එකේදිමයි. දැන් අපේ යුනි එකටත් ප්‍රශ්නයක් වෙයි." එහෙම කියපු ඒ කෙල්ල ජන්ග්කුක්ටත් ගස්සලා එතනින් ගියා. හුස්මක් හෙළපු ජන්ග්කුක් ටික දුරක් ඇවිදන් ගිහාම එයාට තේරුනා පිරිසක් එයා ඉන්න දිහාවට වේගෙන එන බව. එන පිරිසව දැක්ක ජන්ග්කුක්ගේ ඇස් ලොකු උනා. ඒ වෙන කවුරුත් නෙමේ ජීයොන්ගේ යාලුවො හතර දෙනා වගේම ජීයොන්ගෙ මල්ලිත් එතන හිටියා. එහෙම්ම අත්දෙකෙන් ජන්ග්කුක්ගේ ශර්ට් එක අල්ලගත්ත ජීයොන්ගේ මල්ලි ජන්ග්කුක්ව ඇදගෙන ගිහින් එතන තිබුනු බිත්තියකට තද කරගත්තා.
"උබයි උබේ මහලොකු ලෙක්චර්කාරයයි ජීයොන්ග්ට මොකද්ද කලේ කියනවා?!" ඒ කොල්ලා කෑගැහුවා.
"මො-මොනවද මේ ක්-කියන්නෙ? අ-අපි මුකුත් කලේ නෑ! මං වෙච්ච දේ දන්නෙත් අ-අද." ජන්ග්කුක් ගැහෙමින් කිව්වා. මේ සිද්දිය දිහා එතන හිටපු ළමයි බලාගෙන හිටියා.
"බොරු කියන්නෙපා!! තමුසෙටයි අර හෝසොක් කාරයටයි තමා ජීයොන්ග්ට මොකක් හරි කරන්න උවමනාවක් තියෙනව නම් තියෙන්නෙ. මට ඇත්ත කියනවා?!" ඒ කොල්ලා ආයිත් කැගැහුවම නොකල වරදකට බැනුම් අහන්න අකමැති ජන්ග්කුක්ට කේන්ති ගියා.
YOU ARE READING
The main power 💙❤️ || (Complete)
Fanfictionමෝ රාජධානිය නම් පෘථිවි ස්ථරයෙන් එපිට තිබූ වෙනම සමාන්තර ලොවක පවතින බලගතු මාණික්‍යන් දෙකක්. නීල මාණික්‍ය හා රක්ත මාණික්‍ය ලෙස හඳුන්වන මෙම මාණික්‍යන් දෙකේ බලයෙන් පමණක් පවතින මෙම සමාන්තර ලෝකය එක් බල ලෝභී දේශද්‍රෝහියෙක් නිසා විනාශ වී යන්නේ බලගතු මාණික්‍ය...
