Een dikke maand verder,....
Vader en moeder hadden steeds ruzie,over hun verblijf later in Marokko,moeder ging steeds niet akkoord,alhoewel vader bij zijn standpunt bleef.
Habiba zag ik niet meer veel,ze zat nu in de examenperiode,nog twee weken en we hadden twee dikke maanden vakantie!!!
Konden we lekker op vakantie vertrekken,we gingen er iets tof maken,mijn broers gingen ook,...
Mohamed sprak ik op werk,maar hij was veel afwezig,omdat zijn vader in Marokko was en hij moest steeds zijn moeder helpen met inkopen zo,....
Moeder en vader gingen soms ook wel eens winkelen,voor wat familie daaro in Marokko van mijn moeder,ze gingen wat snoepjes halen,parfum,hoofddoeken,je weet wel....
Mijn maand ging heel traag voorbij,ik verheugde me op Marokko.
In arrif,kon ik met mijn nichtjes dan lekker water gaan halen,op de ezel rijden,als het wat koeler werd,dan gingen we op bezoek,dan was alle werk gedaan,dan gingen we de volgende dag om 5u 's morgens al naar zee en brachten daar onze dag door. Tot laat in de avond,mmm heerlijk,ging ik zover zwemmen met mijn broer,dan hoorde je me mijn moeder klagen,dat we terug moesten komen.
Het was te gevaarlijk soms,dat de zee wild werd,dan kan je beter ook niet zo ver gaan zwemmen.
Mmm,als we in nador waren,lekker op de boulevard wandelen,weet je,het irriteerde me wel dat die jongens vandaar op mij soms zaten te juichen. Maar nu mis ik het,ik heb het echt gemist,ik zeg niet dat ik me erop verheug,maar het zou heerlijk zijn,in het wit aan,langs de boulevard wandelen,dan die mensen vandaar op mij horen roepen,buitenlanders die daar toertjes kwamen maken om een chick mee te versieren naar Karia of Saadia.
Ik moest altijd lachen als ze een poging deden,ik liep gewoon rechtdoor,die maanden had ik wel genoeg Capsones,whallah,je moest die hebben,als je die niet hebt,ja dan ben je gelijk een hoer!!!
Saadia,here I come.
Lekker Caracas,Le patio,ohhhhhhhh heerlijk.
Lekker gaan shaken,genieten,ontspannen,lekker concertje op mijn gemak. Ver van het gedachte dat ik moet gaan werken,zo bleef ik mij maar verheugen!!! Ik moest nog twee weken volhouden,dan begon de vakantie....
Hoe ik van mijn bureautje naar buiten zat te dromen,kwam mijn baas me vertellen dat ik gedaan had. Dat ik lekker naar huis mocht vertrekken,ik vertelde hem dat ik me zo echt verheugde op mijn vakantie. Hij vertelde me dat hij met zijn vriend naar het Dominicaans Republiek ging. Mijn baas was homo,ik vond het geen probleem,hij was lief en hij was nooit aantastelijk. Je hoorde vaak wel dat sommige bazen aantastelijk konden zijn,maar mijne niet ....gelukkig.
Ik kwam Saida in de lift tegen,ze bekeek me van top tot teen aan.
Ik had een roze rokje en een wit hemdje aan van linnen.
Het was heel mooi,misschien daarom dat ze me zo bekeek.
Mooi pakje,heb je aan. Vanwaar heb je ze?vroeg ze me.
Het hemdje heb ik van de H&M en het rokje heb ik ook van de H&M maar dan wel die van Amsterdam.
Amsterdam,jah zei ze!!!
Shit had ik toch beter die stad niet vernoemd dacht ik.
Euh is goed,Saida,ik ga ervandoor,dadelijk mis ik mijn bus nog.
Doei!!! riep ze naar me.
Ik wist dat ze me bleef bekijken,met haar vurige ogen.
Hoe ik mij omdraaide naar haar en schijnheilig lachte vandat ik wel wist dat ze naar me keek,bleef ze me nog feller bekijken.
Was ze dan gekrenkt?
Vanwege Amsterdam? Dat kan toch niet,...
Het zonnetje scheen buiten,ik liep van de oprit af,dacht terug aan hoe mijn vakantie zou aflopen.
Heerlijk gewoon die boulevard,ik gooide mijn haren aan de zijkant,ze waren vandaag mooi in model.
Ik liep de straat over....
Zonder uit te kijken....
Ik werd ineens duizelig en wist niet meer wat zich afspeelde.
Naoual werd omvergereden,ze was meteen bewusteloos.
De bestuurder probeerde haar te reanimeren,maar het lukte hem niet. Hij schreeuwde het van de daken,dat hij hulp nodig had.
De hele stad kwam rond het gebeuren staan.
Saida had al het gebeuren zien afspelen,ze deed alsof ze een onbekende was. Ze deed heel koel,nam haar fiets en fietste naar het huis van Habiba.
Ambulances kwamen ter beschikking,ene voor Naoual,eentje voor de bestuurder,die helemaal in paniek was.
Aangekomen in het ziekenhuis,scheurden ze Naoual haar kleren. De kleren waar Naoual nog zo zat over te pronken en Saida die haar jaloers met haar vurige blikken aankeek.
