oude vrienden

2K 78 6
                                        

Maar is goed,genoeg gezeik over mij en Mohamed.
Hoe meer ik aan hem denk,hoe meer ik hem ga missen en de neiging heb om hem te bellen. Ik gooide tas van mijn vader op zijn bed,mijn prulletjes gooide ik in de keuken bij de wastafel.
Mijn koffer nam ik mee naar mijn kamer,ik nam een deken en gooide die op grond,daar plofte ik op. Dat moest ik toch gewoon worden,je weet marokko,overal waar je op bezoek gaat,moet je op grond zitten.
Ik deed mijn koffer open,ik haalde al de kleding eruit en dacht na even over de kleding die ik ging dragen.
Ach vandaag ga ik nog nergens naartoe,ik blijf gewoon thuis.
Dus ik nam eerst en vooral mijn ondergoed en daarna mijn lichtblauw bloesje en mijn jeansrokje.
Dat ging ik dus vandaag aandoen,maar shit he,daar zat ik zonder handdoek,tfoe wat moest ik nu doen. Ik trof een kleine handdoek in de keuken en tjah er zat niets anders op dan die te gebruiken anders moest ik nog wachten totdat mijn moeder boven is met de andere handdoeken,degene die in kast zitten zijn nog wat muf enzo,dus tjah...

Ik nam mijn douchegerief mee en liep naar de badkamer..
Eerst checkte ik het water,of het wel lekker was om mee te wassen.
Het was niet te koud,niet te warm. Net goed om me mee te wassen.
Deed mijn kleren uit en mijn haren los.
(Details bespaar ik jullie)

Na het wassen deed ik mijn rokje aan en nam mijn handdoek en deed het om mijn bovenlichaam.
Ik liep naar mijn kamer en shit in de gang kwam ik mijn vader tegen.
Damnzzzzzzzzz,ik werd zo rood,mijn vader draaide zich om en liep naar zijn kamer,hij deed alsof hij me niet zag. Tfoe,ik haastte me naar mijn kamer en deed de deur toe,typical me,de kluns. Ik deed de gordijnen vlug dicht voordat mijn buurmeiden me zagen en je weet met hun,het hele verhaal zouden de ronde doen en ze zouden me weer 1 of ander naam geven.
Ik kleedde me helemaal om. Mijn haren deed ik los en veegde ik nog even met het kleine handdoekje,ik kamde mijn haren uit. Deed er wat gel in en als ik op het dak ging,ging het zonnetje wel zijn werk doen. Dus geen föhner nodig in Marokko.
Ik deed mijn zilveren juwelen om. Nam de radio en wat oude bandjes mee naar het dak.
Mijn moeder riep dat ze een douche ging nemen. Ik zei ja,is goed,ik ben op het dak te vinden,moest je me nodig hebben.
Mijn vader kwam ik net tegen in trappen,hij kwam pratend de trap afgelopen.
Hij was zehma tegen mijn moeder aant praten,mijn moeder luisterde wel soms maar als hij bleef doorgaan dan deed ze alsof ze hem niet hoorde en ging ze gewoon wat doen,mijn vader daarentegen die ging gewoon verder.
Ewa,de zon schijnt erg op het dak,hoor. Er valt niet om te staan zei hij.
Is niet erg,ik kan er wel tegen,heb het gemist.
Je doet wat je niet laten kan zei hij.
Trouwens waarom neem je radio mee? Ga je muziek opzetten?
Ja natuurlijk,wat anders. Hou het stil en maak het niet te bont.
Ja paps,in mijn eentje het te bont maken.
Zal me zeker wel lukken :d !

Op het dak..
Ik was alle hoeken uitgekeken en zonder dat ik het merkte was de cassette al afgespeeld. Even genoot ik van het uitzicht,maar daarna dwaalde ik af. Met mijn gedachte weer bij een jongen.
Neen niet Mohamed. Maar Yassin.
Hoe zou het met hem gaan?
Yassin was een jongen van het dorp,zo werd hij gezien door mijn vader.
Maar hij was meer familie van me. Hij was de neefje van mijn moeder,waar we enige tijd mee contact hadden. Maar nadat vader ruzie had gemaakt met die familie,is het contact er niet meer. Hij zag me best wel zitten,maar ik had nooit gereageerd op zijn gevoelens. Want ik zou niet een man willen importeren en als ik zou gereageerd hebben dan zou de hele familie het te weten komen. Maar het werd toch niets,aangezien mijn vader ruzie had.
Maar ik heb zoveel mooie momenten met hem gehad.
Hij bracht me altijd naar stad en als ik naar strand ging,dan haatte ik het om met een jongen te gaan. Maar met hem niet,met hem had ik een goede band. Vriendschap speelde hier een rol.
Laatst dat ik van hem iets hoorde was in september,kort nadat we terug in nederland waren.
Hij vroeg hoe het met ons ging en dat het erg was in Marokko en dat hij ons miste.
Maar dat het weer terug goed zou komen als we dit jaar terugkwamen.
In de winter had mijn vader nog het familiedrama met mijn moeder besproken en hij zei dat ze het contact met haar familie moest verbreken.
Mijn vader had het voor het zeggen in dit gezin.
Mijn moeder vond het wel erg maar ze treurde niet ofzo.
Want ze wist als ze geen contact zocht met hun,zouden zij het wel doen.
Dat was ook zo...voor zover ik mijn familie toch ken.
Dus mijn moeder had niets te vrezen.
Ik staarde voor me uit naar de bergen van Segangane...
Ik keek naar de moskee en oh daar zag ik Mustapha.
Mijn loopjongen,ik stuurde hem altijd om wat te gaan halen voor me...
Zelfs als ik ongesteld was,ging hij alles halen wat ik nodig had..
Schat van een jongen!
Ik nam een klein steentje en probeerde op hem te mikken.
Het lukt maar niet en hij hoorde het ook niet omdat het zo een mini-steentje was.
Ik had nog vier kleine steentjes,verder probeerde ik te mikken,...
Ik had er nog twee,die ene ging bijna op een kop van Haij... maar gelukkig zette hij een stap naar voor.. De laatste grote steen mikte ik en hij kwam net langs zijn hoofd terecht,tegen de muur van het moskee.
Nhil weldik,in het marokkaans vloekte hij vanalles.
Hij keek zoekend naar boven,om te zien wie hem bekogelde.
Ik zwaaide en glimlachte naar hem.
Whaaaaaaa Naoual wat doe jij hier?
Shtttttttttt,deed ik gebarend.
Ewa,waarom bekogel je me? Kom naar beneden en kom groeten,hsoema,je zit me te bekogelen.
Neen,ik kom niet nu,ik kan niet. Kom jij maar straks aan huis. Wacha?
Wacha,maar dat spreekt nog niet goed dat jij me mag bekogelen.
Neen,dat weet ik ook,maar wat moest ik doen,de hele buurt bij mekaar roepen?
Hij groette iemand met zijn hand omhoog. Maar deed vlug gebarend naar hem dat hij moest komen.
Eehh Mustapha,ik ga ervandoor eh,straks betrapt mijn vader me nog.
Neen,wacht Yassin is hier net.
Hij kwam achter de hoek om en ik zag hem.
Hij was knappppppppppppppppppppppp en hij had zich aangepast. Hij zag er wel uit als iemand van Europa. Hij knipoogde en deed zijn duim omhoog om te vragen of het goed met me ging. Ja hamdoellilah,ik deed een hand op mijn hart en knikte naar hem.
Mustapha riep heel hard.
Ey Naoual,we komen straks bij je thuis.
Dan komen we glaasje thee drinken.
Is goed zei ik. Jullie zijn welkom zei ik.
Mijn vader kwam naar boven en vroeg met wie ik aant praten was.
Hij keek langs me naar beneden en betrapte net Mustapha met zijn hand op zijn mond en gooide een kusje naar me. Wacha my love,ik kom bij jou.
Ola,Mustapha,alles goed? riep mijn vader.
Hij zei niets over het kusje en tjah my love verstond hij niet.
Maar goed dat Mustapha niet mon amour zei !
Hamdoellilah. Yassin was al vertrokken omdat een jongen hem riep en hij bood hem wat geld aan. Hij moest zeker wat doen ofzo.
Ik draaide het bandje om en liet mijn vader alleen achter met muziek op het dak.
Mijn moeder was allang beneden bezig met koken.
Vandaag ging mijn vader vis eten maar dat zal wel bijna dagelijks zijn,want hij eet echt veel vis als hij in Marokko is.
Maar mijn moeder ging ook spaghetti voor mij maken.

The storyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu