naar marokko

1.7K 73 3
                                    

Na een paar drukke dagen was het dan zover... we gingen eindelijk naar Marokko.
Ik droom er nu al van, lekker lopen op de boulevard en dit jaar gezellig samen met Moh. over die boulevard lopen. Zal wel vreemd zijn.. niemand die nafluit, niemand die dingen zegt, want nu ben ik met een jongen, die mijn man is!

Ach nu eerst de drukke dagen, alles voorbereiden en inkopen doen voor het feest en de rest van de zomer.
Nog drie dagen en dan gaan we....
Na de laatste drie drukke dagen is het dan eindelijk zover.. dit jaar ga ik nog met mijn vader mee naar Marokko, volgend jaar is dat inshallah anders, dan ga ik met mijn echtgenoot naar Marokko. Moh. en ik zullen dan samen door de Franse en Spaanse wegen rijden en niet net als nu met mijn vader achterin zitten en op en neer gaan in dat busje. Nee dat zal leuk zijn, in die BMW van Moh. , misschien gaat Habiba dan ook wel mee. Maar wat zit ik nou te dromen over volgend jaar terwijl dit jaar nog moet komen, het trouwen, het samenwonen, alles in mijn leven zal de eerste keer zijn. Ik zal mijn moeder missen... maar uiteindelijk is het toch beter als ik gewoon ga trouwen en niet alles laat zitten voor mijn moeder, het is beter voor iedereen. Ik moet er toch op een dag los laten en die dag kan beter nu komen dan later op een verkeerde manier.
Jammer dat Moh. pas paar dagen later komt dit jaar. Ik zou liever willen dat we samen mochten gaan, maar ja mijn vader zei : niet getrouwd niet samen naar Marokko, pas als bruiloft geweest is' ik accepteerde het maar, ik ga geen herrie schoppen voor die twee dagen onderweg (mijn pa rijdt er maar twee dagen over, zo snel wil hij daar zijn).

Na iedereen gedag te hebben gezegd en alles wat bij de Marokkoreis hoort te hebben gedaan zijn we eindelijk onderweg naar de vakantie van mijn dromen inshallah. Gelukkig dat ik internationaal kan bellen en smsen zo kan ik contact houden met Moh. Frankrijk zijn we zo voorbij.. nu zitten we in Spanje en na elk smsje krijg ik nog antwoord van Moh. ... maar nu heb ik er al drie gestuurd en geen antwoord, zou er wat gebeurd zijn? Vast niet, hij is gewoon druk of doet middagdutje ofzo.
Heey een berichtje, hij zal me vast wel een smsje hebben gestuurd nu. Ik lees het berichtje : "hey hier habiba, bel me even iets belangrijks'
Bij het eerst station waar we stoppen belde ik op, is toch te duur met zo'n mobieltje bellen, liever zo'n telefoon cel.
'Hey Habiba met mij, Naoual, alles goed, ik heb je berichtje gelezen, wat wilde je me vertellen?'
'Hoi Naoual, rustig, met mij is alles goed, wat ik je wilde vertellen was... niet schrikken maar Moh. ligt in het ziekenhuis.'
'WAT WAT ? WAT IS ER GEBEURT?' Zegt Naoual helemaal geschrokken en in paniek...
Hij is aangereden toen hij van de auto naar huis liep, zo een kort stukje, alleen de straat over is hij aangereden door zo een audi A3.
'Hoe gaat het me t hem nu, hij leeft nog , iets gebroken' zegt Naoual snikkend, ze is in huilen gebarsten.
'Hij ligt nu met gebroken been en nog wat dingen in het ziekenhuis, ik begreep weinig van de dokter...' 'Weet je misschien is het Saida wel geweest' voegt Habiba nog toe
'Hoezo Saida, wat heeft die ermee te maken?' schreeuwt Naoual door de telefoon
'ik weet niet, misschien is ze gewoon jaloers, het is precies dezelfde Audi A3 als die ene vriend van haar heeft, die Moussie, maar ik weet het niet zeker of hij het was hoor, maar het is wel bekend dat Saida jaloers op jullie was.
Nu stortte Naoual even in, al die Spanjaarden bleven haar maar aankijken, haar moeder kwam naar haar toe en sprak met Habiba.
Naoual bleef maar stil en verbaasd kijken, alsof ze in shock was.. van alles ging er door haar heen, hoe het kon dat ze beiden een ongeluk hebben gehad, doe het kon dat haar grote liefde nu in het ziekenhuis lag en hoe dat eruit zag, wat nu met die bruiloft, ze wil graag naar Nederland naar haar man.. maar wat gaat ze doen en wat moet ze dopen,a l die vragen gingen door Naoual heen na dat korte gesprek
Nu wist ze echt niet wat ze moest doen.. op de achtergrond hoorde ze haar moeder praten met Habiba.. maar ze kon even niks anders dan denken aan Moh. ...

The storyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu