Op het strand hadden ze veel vermaak, iedereen had lol. Fatima heeft niemand kunnen versieren. De jongens vonden haar té maar aangezien ze een nicht was van Habiba, hebben ze het er maar bij gelaten om niks te doen. Anders zou het een hele warboel worden voor iedereen. Trouwens Brahim was daar en hij had het op Fatima gemunt, want zij had immers de jongens leren kennen en is toen lekker gaan chillen met Habiba op strand, dus zij is de schuldige.
Brahim
Oef, hoe heb ik mijn schatje zo kunnen behandelen. Mijn schatje, hoe haal ik het in mijn hoofd om haar ‘mijn’ schatje te noemen. We hebben niet eens wat met mekaar, het zou er vandaag nog van komen, maar ik met mijn domme kop heb het weer verpest. Waarom waarom?
Hoe kon ik toch zoiets zeggen tegen haar over mijn vrienden. Waar haalde ik het lef van. Ik zette gewoon mijn vrienden in het zwarte daglicht uit jaloezie.
Kom laten we opruimen jongens riep Ali. We gaan er vandoor, we moeten terug in Nador zijn, omkleden, douchen enzo. We hebben een lange nacht te gaan.
Oh wat gaan jullie dan doen vroeg Fatima. Radija lachte heel heksig naar Ali.
Zehma hij mocht de plannen niet verraden anders zou ze mee willen.
Weet je, er trouwt iemand van de familie en we gaan er met zijn allen naartoe zei Najim vlug.
Oh wat leuk, ben ik ook van de partij nigh? vroeg Fatima.
Fatima, jij gaat mee met mij naar huis, ik ga je daar afdroppen, je hebt genoeg gefeest voor vandaag zei Brahim.
Iedereen begon te lachen..
Genoeg bacardi’s op en van die rotzooi, ga jij maar naar huis voordat het je te veel word.
Mij word niks te veel hoor riep Fatima. Ik kan gerust met jullie door feesten als jullie willen.
Fatima aangezien je familie bent van Habiba gaan je ouders het niet leuk vinden dat je nog ’s avonds gaat stappen in Marokko, toch? vroeg Brahim.
Neen daar heb je wel gelijk in Brahim, maar ah één nachtje kan geen kwaad, ff feesten en dan thuis en kan het gezeik weer horen, gaat de ene oor in en eruit.
Radija liep een stukje verder op met Najim en Abdelkarim.
Snapt ze het niet ofzo? Ik wil haar er niet bij en jullie toch ook niet ofwel hé? vroeg Radija. Ze is niet van onze soort, ze is té. Beter schudden we haar nu af.
Ja kijk Radija, Brahim is eraan aant werken, word wel geregeld joh, fok je niet zo op.
Maar Radija, heb je mijn portemonnee ergens zien liggen vroeg Abdelkarim.
Ik dacht dat ik hem toenjuist op je handdoek heb zien liggen.
Brahim zijn gsm gaat af.
Allo met Amin hier. Alles goed jongen?
B: Ja gaat goed. Met jou? Waar zit je ?
A: Chill, ik zit wat te eten in Nador. Heb je me nodig nigh?
B: Nee ik heb je niet nodig, heb je Habiba nog gezien ?
A: Ze zit hier bij mij eh bro, zal ik haar ff doorgeven.
Habiba doet teken dat ze hem niet eens wilt spreken.
B: Nee, laat maar zitten, ik bel haar zelf wel op, ze is bij jou, saffie ik ben gerust gesteld.
A: Kom je ook naar Nador of?
B: Nee jongen, ik ga naar huis , ik ga Fatima bij haar thuis afdroppen en dan ga ik thuis liggen, k heb bezoek a sahbie, druk thuis, ik ga beter daar helpen, dan hier te nuttelozen.
A: Saffie is goed, tot morgen, ik bel je wel.
B: Adios.
Brahim keek toe naar de bavianen die troep maakte met hun spullen, ze zaten naar wat te zoeken.
Ik vind hem niet joh, zoek mee Radija.
Misschien heeft Fa hem wel genomen zei ze krengerig.
Doe niet zo joh, hij zal hier wel ergens liggen, doe rustig eh Abdelkarim zei Najim. Je vindt hem heus wel.
Naar wat zijn jullie op zoek? vroeg Brahim.
Niks eh Brahim, Abdelkarim is zijn portemonnee gewoon kwijt zei Najim.
Oh, die ligt in die zwarte tas, ik heb hem daarin gestoken.
Radija werd rood wajaw, je moest haar kop zien, ze kon wel in de grond zakken, ze had gewoon Fatima beschuldigt.
Fatima kwam aangelopen van de wc, ewa kunnen we gaan nigh?
Abdelkarim en Najim keken Radija heel raar aan.
Uhm, ja we kunnen gaan hoor Fatima, pak je spullen bijeen. verveeld
Fatima jij gaat met mij mee hé, dan kunnen we dadelijk naar huis rijden zei Brahim.
Ali knikte naar Najim, Najim knikte naar Abdelkarim.
Radija keek hun aan , als blikken konden doden wajaw.
Radija knijpte in Abdelkarim, jah sorry hoor dat ik dat haar beschuldigde , ze lijkt me wel zo’n type, ik weet niet. Saffie, ik heb te vlug geoordeeld, mijn fout, sorry. Ik neem het terug.
Het is is al goed, niet trippen, denk aan je hart lachte Abdelkarim.
