Het was al ondertussen middag en Naoaul had al alles klaargezet en al. Ze had geen zin dat Najima nog kwam,ze wou eigenlijk wel gaan winkelen maar had geen geld,dat zou geen probleem,ze zou wat bij de buren gaan kunnen lenen en zodra vader zou terugkomen zou hij het dan alvast zeker teruggeven. Vader houdt ook niet zo graag van leningen.
Zij belde Najima alvast op en vroeg of ze zou komen.
Er nam niemand op dus belde ze naar het mobieltje van Moh,ze kreeg Na haar schoonpa aan de lijn,hij vertelde dat iedereen nu in Duitsland was naar familie onderweg. Ah wacha,bedankte ze hem.
Gelukkig komen ze niet,dan moest ik weer de hele dag thuis doorbrengen met hun,daar had ik geen zin in.
Ze pakte de telefoonboek bij de hand en zocht het telefoonnummer van Habiba op,ja gevonden nou nog effe bellen. Ze vroeg of ze al vertrokken waren,moeder van Habiba vertelde haar dat ze niet waren vertrokken omdat Mo het niet riskeerde met dat kapotte raam,ze vertelde dat een rotjochie,een steen had geworpen op het plein,maar dat het niet zo bedoeld was. Habiba en Saida zijn hier hoor,als je wilt langskomen,wacha Galtie zei ze,ik ben onderweg,ik kom zo!!
Beslama
Na een half uurtje,dacht ze terug aan wat de moeder van Mo had verteld,door een rotjochie,hij heeft het niet durfen vertellen thuis dat ik het ben geweest,hahahaha,maar ja het is beter zo,anders zouden ze dadelijk denken dat ik wat verkeerds met hem bezig was in de auto,je weet de Marokkanen van tegenwoordig,als ze dit verhaaltje moesten horen. Bint djel Benaissa heeft raam kapot gemaakt van Mo djel Mourad,ze waren zeker wat bezig.
Ze was onderweg naar het pleintje,daar moest ze weer langs vooraleer ze bij het huis van Moh kwam. Daar vond ze allemaal van die snottertjes staan,dus dat was geen probleem.
Ze belde aan bij Moh zijn thuis. Vooraleer de deur openging,zag ze dat er iemand van de gordijn keek. Haha,die wijze hebben ze van hun moeder ging geleerd,eerst kijken wie er is en dan deur opendoen. Moh deed de deur open,ik dacht even van,hoe oud ben jij wel niet,hij doet het op de wijze van zijn moeder. Maar wie ben ik? Kom maar binnen zei Moh.
Ik liep naar binnen en deed mijn jas en schoenen uit. Mijn schoenen zette ik in het gangkastje en mijn jas hing ik aan de kapstok. Die gleed er meteen vanaf,omdat eronder het leren jasje van Moh hing,voordat ik het wou oprapen,zei hij,laat mij maar,ik doe het wel.
Naoual,wat er gebeurd is,wil je er niet over praten?
Kijk ik vind het helemaal niet erg,....
Naoual wat sta je daar in de gang te doen? Kom naar boven!!!riep Saida.
Ze zag wel heel goed dat ik een gesprek met Moh was aant voeren,ik zei dat ik even nog de moeder ging groeten en dat ik dan kwam. Moh liep alvast naar de woonkamer. Dat hoeft niet,ze is in de tuin nehnah gaan halen,doe dat straks maar. Kom ff nog naar boven als we straks naar beneden gaan dan groet je haar wel. Ik keek naar Saida en zag dat haar stem veranderde,begon ze jaloers te worden op mij dat ik met Moh begon te praten? Waarom dat dan? Oh ja,hij is de ex van zijn zusje. Maar en dan? Maakt toch niet uit. Ik weet het niet.
