Özel bölüm

6.6K 518 109
                                    

2 yıl sonra

T

am iki yıl önce hayatıma giren adama baktım, hafif hafif çıkmaya başlayan sakalları, sivri çenesine yakışmıştı. Bal gözlerini çevreleyen kirpiklerinin gölgesi yanağına düşmüş hoş bir görüntü göstermişti.

Zaman mı çabuk geçiyordu ? yoksa biz mi kendimizi hızlı kaptırmıştık bilmiyorum...

Barlas'tan öncesini hatırlamaz olmuştum aşk kadın olmuştum resmen.

"Niye öyle bakıyorsun ? bir şey mi oldu bebeğim ?"

oynadığı oyundan kafasını kaldırmış bana bakarken gülümsedim kafamı olumsuz anlamda saklarken hemen diğer köşeye döndüm. Ceyda ve abime yani Anıl'a...

Onların hikayesi de bambaşkaydı. Ceyda'yı bildim bileli abimi istiyordu, Anıl aşağı Anıl yukarı. Aşkla büyümüştü resmen, karşısına kim çıkarsa çıksın istememiş Anıl'dan öteye gitmemişti. Anıl'ın onu sevme ihtimalini bile düşünemezken aslında onun da Ceyda'ya karşı boş olmadığını öğrenince fena şok olmuştuk hatta Ceyda direkt bayılmıştı. Gülümsemem yüzümde genişlerken şu an karşımda kitap okuyan ceyda'yı ve saçlarını okşayan Anıl'a iç geçirdim.

peki ya Bulut ve Eylül'e ne demeli ?

Bulut'un sürekli Eylül'e yürüme sanatları ama Eylül'ün hep otoriter bir şekilde laf sokması... böyle bir aşk doğurur muydu ? sanırım en güzel böyle bir aşk doğururdu fazla güzellerdi masumlardı birbirlerine besledikleri aşk kadar.

"Bu kız niye gözlerini doldurdu yine ?"

anıl'ın sorusuyla tüm gözler bana çevrilirken akan göz yaşlarımın farkında bile değildim.

"Bebeğim ne oldu ?"

Barlas anında telefonunu bırakıp önümde diz çökerken ellerimi de tutmuştu.

Ah, aile tablosu...

"Sadece en başta ki halimizle şimdiki halimiz sanırım ben sizi çok seviyorum ve bir an aklıma yaşadıklarımız gelince duygusallaştım."

Barlas gülümseyerek dudaklarını dudaklarıma bastırırken anıl'ın elinde ki yastığı sevgilimin kafasina atması da bir olmuştu.

"abisiyim ya hani olum"

"dedi Ceyda'nın dudaklarına yapışarak örnek alan çocuk"

Anıl omuzlarını silkerken güldüm, bu ikisi hep böyle olucakti sanırım.

"Ya ben Nil'le sıçma fantezilerimizi özledim"

Eylül'e dudak bükerken Ceyda konuştu.

"kapının önünde ıkınma sesleriniz eşliğinde şarkı söylemeyi özledim"

üçümüz de dudak bükerken bu duruma hâlâ alışamayan üç adam da bize yüzlerini ekşiterek bakıyordu.

Evet şu an altımız da birbirlerimizle bakışıyorduk işin garip tarafi da dudaklarımız hâlâ sarkık onların yüzleri ise hâlâ buruşuktu.

Bir süre sonra hepimiz de kahkaha atmaya başlamıştık.

Ah seviyordum bunları.

Beraber büyüyorduk, olgunlaşarak ama hâlâ içimizde ki çocuğu öldürmeyerek beraber büyüyorduk, aşkla büyüyorduk.

siz de aşkla kalın bir gün elbet bulur sizi bir şekilde yollarınız keşişiyor içinizde ki çocuğu öldürmeyin aşk kaçınılmaz son.

profilden jelibona bakmayı unutmayin aşklar

Niloya •TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin