"ခင်ဗျားပြန်မလာသေးဘူးလား ပတ်ဂျီမင်!!"
"ငါပြန်မလာဘူး"
"ငါ့ဒေါသကိုမဆွနဲ့နော်။အခုချက်ခြင်းပြန်လာခဲ့"
"မလာဘူး။ငါဂျူဝမ်နဲ့အိပ်မှာ"
"ဘာ!"
"မင်းကငါ့ဖုန်းနံပါတ်ကိုဘယ်လိုသိတာလဲ"
"ခင်ဗျားလောက်ကတော့..အသာလေးစုံစမ်းလို့ရတယ်။ပြန်လာခဲ့နော်..မဟုတ်ရင်"
"မဟုတ်ရင်ဘာဖြစ်လဲ.."
"ပြန်လာခဲ့"
"မလာဘူး"
"ပတ်ဂျီမင်!"
ချီး..ငါပြန်မလာရဲဘူးခွေးကောင်ရဲ့။ဒေါသထွက်ရင်လူစိတ်ပျောက်တတ်တဲ့မင်းဆီငါပြန်မလာရဲဘူး။
"ဖုန်းချလိုက်တော့မယ်။ဒါပဲ"
ဘယ်လောက်တောင်ဒေါသထွက်ဖို့ကောင်းတယ်ဆိုတာကြည့်။ယောကျ်ားကိုထားပြီးသူငယ်ချင်းအိမ်သွားအိပ်ရတယ်လို့။ချစ်ပါတယ်ဆိုမှနည်းနည်းလေးဖြစ်ဖြစ်စဥ်းစားပေးမှပေါ့။အခုဟာက ဟိုမိန်းမနဲ့ပဲပြန်အဆင်ပြေသွားကြပြီလားမသိ။
နမ်းနေရတယ်လို့။ဒါကျွန်တော်မကြိုက်မှန်းသိလို့တမင်ယုတ်မာတာ။အင်ယောင်းမီ ခင်ဗျားလိုမိန်းမကလေ အပေါ်ယံအလှတရားနဲ့မကောင်းတဲ့အတွင်းစိတ်ကိုဖုံးအုပ်ထားတာ။ဆင်ခြင်ဉာဏ်မရှိတဲ့ကျွန်တော့်ယောကျ်ားကခင်ဗျားကိုစွဲလန်းနေတယ်ဆိုရင်တောင် ကျွန်တော်ကအဲ့အစွဲအလန်းကြိုးကို သံယောဇဉ် ဓားလှလှလေးနဲ့ဖြတ်ပြမယ်။
ဆိုးစမ်းပါ ပတ်ဂျီမင်ရယ်။မောင့်ရင်တွေကွဲသွားအောင်မင်းဆိုးစမ်းပါ။မောင်သည်းခံပေးပါ့မယ်။ဘာလို့ဆိုဒီနေ့ကစပြီးမောင်မင်းကို အနူးညံ့ဆုံးမေတ္တာတွေနဲ့ပဲချစ်ပြသွားတော့မှာမို့။
"သားမပြန်ချင်ဘူးမေကြီးရာ။အဲ့ကောင်ကဒေါသထွက်ရင်ကြောက်ဖို့ကောင်းတယ်"
"မြေးဂျောင်ကုငိုနေတယ် မြေး"
"ဗျာ..ဘယ်သူငိုတာ"
"မြေးခင်ပွန်း ဂျွန်ဂျောင်ကုလေ"
"ဒီတိုင်းဂျွန်ဂျောင်ကုဆိုလည်းရပါတယ်ဗျာ"
YOU ARE READING
အမုန်းရပ်ဝန်းမှချစ်ခြင်းရောင်ပြန်(Complete)
Fanfictionချစ်ပြီးရင်းချစ်သွားမှာထက်မုန်းလွန်းလို့ချစ်သွားမှာကိုကျွန်တော်ပိုကြောက်တယ်။
