Student Choir

CHAPTER 25 (2)

CHAPTER 25.2

THIRD POV,

“Ang taas pala ng simbahan na 'to. Malawak pa,” komento ng isang babae habang nakakawit ang braso sa kaibigan n'ya.

Inilibot nila ang kanilang paningin sa kabuuan ng simbahan. Maganda, malinis at kumikinang ang mga bagay na mero'n dito. Tila palaging nililinisan.

Nagsimula nang umingay ang mga estudyante na kararating ng simbahan kung saan dito sila mamalagi ng isang buwan para mag-ensayo.

“Tumingin ka nga sa dinadaanan mo, Marvey!” sigaw na pasinghal ng lalaki na may tattoo sa buong katawan.

Takang lumapit naman ang dalawang babaeng magkaibigan sa kinaroroonan ng pinagkaguguluhan. Alam nilang papatulan ito ni Marvey. Kasing sama yata ng demonyo ang babaeng ito.

“'Di ba alam ng lalaking iyan na kaya s'yang patumbahin ni Marvey, Niña?” tanong ng kaibigan ni Niña na si Galathea. Nakikiususyo sila sa gulo.

Napailing si Niña at hindi sinagot ang tanong ng kaibigan. Alam naman nito ang sagot sa katanungan kaya ayaw na n'yang sayangin pa ang laway sa kakapaliwanag.

“Aww!” hiyaw ng mga kasama nang itulak ni Marvey ang lalaki na walang kahirap-hirap.  Malakas ang impact na bumulagta sa gilid ng sulok ang lalaki kung saan nakalagay ang mga walis tingting at tambo.

“Sh*t!” hiyaw ng lalaki at napangiwi. Tila hindi na makatayo sa kan'yang kinauupuan. Hindi na n'ya nagawang gumanti pa nang sinuntok s'ya ni Marvey sa mukha.

Nagkagulo tuloy ang lahat ngunit walang nagtangkang awatin si Marvey. Batid nilang hindi nila magugustuhan ang magiging kahinatnan nito.

Kasing lamig ng yelo ang mga titig na pinukol ni Marvey sa lalaking nagtangkang bumangga sa kan'ya. Paki ba n'yang binangga n'ya ito? Walang sino man ang makakalaban sa kan'ya.

Yumukod si Marvey at walang awang pinagmasdan ang duguang labi ng lalaki. Tila isang asong takot naman ang lalaking umatras ng upo.

“Sa susunod, kilalanin mo muna kung sino ang binabangga mo,” malamig na turan ni Marvey bago unang tumungo sa Hall ng simbahan kung saan gaganapin ang saglit na pagpupulong.

Huli na nakarating ang mga Padre at Madre. Nagtaka pa sa una kung bakit tahimik ang mga estudyante sa sulok ng espasyo. Nagulantang sila nang makitang nakaupo pa rin ang lalaki sa sahig.

“Anong nangyari sa 'yo, hijo?” alalang tanong ng Madre bago s'ya dinaluhan na tumayo. Nagsitabi naman sila Niña kasama ang mga kaklase n'ya.

Hindi tumugon ang lalaki. Tumayo ito at lumabas ng simbahan. Napatingin tuloy si Niña sa likurang bahagi ng lalaki. Nalulungkot s'ya sa sinapit nito.

Kung tutuusin kaya ng isang lalaki na kalabanin si Marvey. Sadyang may alam sa pakikipag-away ang dalagang iyon at dagdagan pa ang mala-yelong titig nito. Nakakanindig balahibo.

Nagkatinginan na lang ang mga pari at madre sa isa't-isa. Inaya na silang tumungo sa loob ng Hall dahil wala rin sila magagawa pa.

Masigla ang simbahang kinalalagyan ng mga estudyanteng na sa susunod, magiging ganap ng kantores. Balak ng mga Padre na papuntahin sila rito sa simbahan at sila mismo ang aawit sa susunod na misa.

Kasalukuyang nakasuot ng cassock robes ang mga Pari na mahabang damit na sinusuot ng romano katoliko, at iba 'pang mga klero bilang ordinaryong damit, at sa ilalim ng liturgical na kasuotan. Mahabang manggas din na akma sa katawan.