လုံးညီေနာင္တို႔ခ်စ္ပုံျပင္ (BL) (OC)
အပိုင္း (၁၀)
အေမွာင္ဖုံးလႊမ္းေနတဲ့ေလဟာျပင္တစ္ခုထဲ ပိုင္သက္ေမ်ာလြင့္ေနရင္း အလင္းေရာင္ကိုလိုက္႐ွာေနမိသည္။ သို႔ေပမဲ့ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသလဲမသိေတာ့ေအာင္ ဆက္လက္ေမ်ာလြင့္ေနၿပီး အလင္းေရာင္အစက္ေလးတစ္စက္ေတာင္မျမင္ေတြ႕ရေသးေပ။
ထို႔ေနာက္ နားထဲေလတိုးသံပိစိေလးေတြၾကားလာရသည္။ အသံေတြကတျဖည္းျဖည္းက်ယ္လာၿပီး လူအုပ္စုတစ္ခုရဲ႕စကားသံေတြဆိုတာပိုင္သက္ခြဲျခားမိလာေလသည္။
ၿပီးေနာက္ေတာ့ ဘယ္သူေျပာတဲ့စကားလဲဆိုတာ အသံကိုခြဲၿပီးပိုင္သက္ခန္႔မွန္းမိသည္။
"ဦး..... မေသနဲ႔အုန္းေနာ္ အင့္ဟင့္ "
ငိုသံစြက္ေနတဲ့စကားသံကမုန္႔လုံးဆိုတာမလြဲေပ။ ထို႔ေနာက္ စိတ္မ႐ွည္တဲ့ ေသြးေအးေအးအသံတစ္ခု။
"မုန္႔လုံး ေဆး႐ုံလာၿပီးငိုမေနနဲ႔ မသာအိမ္က်ေနတာပဲ သြား အေမ့အနားသြားေန"
"ဘယ္မွာငိုေနလို႔လဲ အီးဟီး ေမႀကီးေရ သားကိုစလုံးကေအာ္ေနတယ္"
"ေမႀကီးရဲ႕ပူတူးေလးကိုစလုံးကေအာ္တယ္ေပါ့ေလ လာပူတူးေလး ေမႀကီးနားလာခဲ့"
ပိုင္သက္ထိုအျပန္အလွန္စကားေျပာသံေတြကိုနားစြင့္ေနရင္း မုန္႔လုံးကစလုံးကိုမ်က္ရည္မ်ား၊ႏွပ္မ်ားၾကားကလွ်ာထုတ္ျပလိမ့္မည္လို႔ပင္ ျမင္ေယာက္လိုက္မိေသးသည္။
စကားသံမ်ားကိုနားေထာင္ရသေလာက္ သူ႕ကိုေဆာ္လိုက္သူက မုန္႔လုံးတို႔ရဲ႕ေကြၽးသမိခင္ႀကီးျဖစ္လိမ့္မည္လို႔လဲ ပိုင္သက္တပ္အပ္သိလိုက္သည္။ သူဒီအေဆာင္မွာ ဒီလိုမူးလဲတာအခုနဲ႔ဆိုႏွစ္ခါ႐ွိၿပီျဖစ္ေၾကာင္းေတြးမိေတာ့ ပိုင္သက္႐ွက္လာတာနဲ႔ မ်က္လုံးဖြင့္ၿပီး ထထိုင္လိုက္ေလသည္။
"ဦးႏိုးၿပီ ေယး ဦးမေသေသးျပန္ဘူးကြ"
စစခ်င္းၾကားလိုက္ရတဲ့မုန္႔လုံးစကားေၾကာင့္ ပိုင္သက္အတြက္ တတိယအႀကိမ္ထပ္မူးလဲရန္က်န္ေသးသည္လားလို႔ေတြးမိျပန္သည္။
"ကိုယ္မေသပါဘူးမုန္႔လုံးရာ"
"သိတာေပါ့ဗ် ကြၽန္ေတာ့္ဦးကဘယ္လိုသတ္သတ္မေသမွာကိုသိၿပီးသား ဟဲဟဲ"
YOU ARE READING
လုံးညီနောင်တို့ချစ်ပုံပြင် (Completed)
Romanceပိုင်သက်ရှိုင်းမာန်လို့ခေါ်တဲ့ အသက်သုံးဆယ်ကျော်လူပျိုကြီးတစ်ယောက်က တစ်နေ့မှာ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကိုကူညီဖို့ "ဝလုံး စလုံး မုန့်လုံး"ခေါ်တဲ့ညီအကိုသုံးယောက်ရှိတဲ့အဆောင်ကိုပြောင်းနေခဲ့ပါတယ်။ စရိုက်မတူတဲ့ညီအကိုသုံးယောက်နဲ့ ကပ်စေးနှဲလူပျိုကြီးတို့ဘာဆက်ဖြစ်...
