လုံးညီနောင်တို့ချစ်ပုံပြင် (Completed)

အပိုင္း (၁၂) Zawgyi

လုံးညီေနာင္တို႔ခ်စ္ပုံျပင္ (BL)(OC)

အပိုင္း (၁၂)

တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ညအခ်ိန္မွာ နာရီစကၠန္႔သံေတြနဲ႔ ျပတင္းေပါက္ကေန ေလတိုးသံတိုးတိုးေလးကလြဲလို႔ တစ္စုံတစ္ရာအသံက်ယ္ေလာင္ေနျခင္းမ႐ွိေပ။

သို႔ေပမဲ့ တစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ႕ႏွလုံးခုန္သံေတြက ဝုန္းဒိုင္းက်ဲေျဗာင္းဆန္ေနရသည္။ ထိုအရာက ရင္ခုန္ျခင္းဆိုတာထက္ ရင္တုန္ျခင္းပဲျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

အေတြးေတြတစ္ခုၿပီးတစ္ခုေတြးရင္း တျဖည္းျဖည္းဝမ္းနည္းလာရတဲ့မိမိကိုယ္ကို ‌ႏွစ္သိမ့္ေနရင္း မုန္႔လုံးမွာ ေခါင္းအုံးကိုမ်က္ႏွာအပ္ကာငိုေနမိသည္။

ညဦးပိုင္းတုန္းကျမင္ကြင္းက မုန္႔လုံးကို အိပ္ေကာင္းျခင္းမအိပ္ရေအာင္ေျခာက္လွန္႔ေနေလရဲ႕။

ျပဳံးရယ္ေနတဲ့ပိုင္သက္နဲ႔ ပိုင္သက္ပုခုံးကိုေခါင္းအုံးလုပ္ရင္း ေမွးေနတဲ့ ဝလုံးတို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ပုံရိပ္ေတြက လိုက္ဖက္လြန္းလွသေယာင္။

မုန္႔လုံးတစ္ေယာက္ ငိုေနရင္းနဲ႔ မ်က္ရည္ေတြတိတ္လို႔တိတ္ျငား ေလွ်ာက္ေတြးေနလိုက္သည္။

~ပညာအရည္အခ်င္းဆိုရင္လား.... ဝလုံးကဘြဲ႕ရၿပီးသား

~အလုပ္အကိုင္....ေနကုန္တစ္ေနခမ္းေဆာ့လိုက္စားလိုက္လုပ္ေနတဲ့သူ႕ထက္ ဝလုံးကအစတစ္ရာေလာက္သာသည္

~ဒါဆို ပိုင္သက္စိတ္ကိုအရယူႏိုင္တဲ့ေနရာမွာေရာ?

သူနဲ႔အတူေဘးခ်င္းယွဥ္ရပ္ၿပီးရယ္ေမာေနတဲ့ပိုင္သက္ရဲ႕ပုံစံကို မုန္႔လုံးပုံေဖာ္ေတြးၾကည့္လိုက္သည္။ ႏွစ္ေယာက္လုံးရယ္ေမာေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ့တာကို မုန္႔လုံးေတြးၾကည့္မိေတာ့ သူ႕ရဲ႕ပူေလာင္ေနတဲ့စိတ္ေတြ သက္သာရာရသြားေတာ့သည္။

ဒါေပမဲ့လဲ သူ႕အေတြးထဲမွာ ပိုင္သက္ ေဘးကရယ္ေမာေနတဲ့သူကတစ္ျဖည္းျဖည္းအေရာင္ပ်ယ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး သူ႕ေနရာမွာ ရယ္ေမာေနတဲ့ဝလုံးကအစားထိုးလာခဲ့သည္။

~တကယ္ပဲဆုံး႐ႈံးရေတာ့မွာလားဦးရာ~

ထိုညကတစ္ညလုံး မုန္႔လုံးငိုေနခဲ့ေလသည္။