လုံးညီနောင်တို့ချစ်ပုံပြင် (BL)(OC)
အပိုင်း (9)
ဒုန်း ဒုန်း ဒုန်း
"ဦးရေ ဦး"
ဒုန်း ဒုန်း ဒုန်း
"ဦးရေ ဦးထတော့လေ တံခါးဖွင့်အုန်း"
မနက်စောစောစီးစီး တဝုန်းဝုန်း တဒိုင်းဒိုင်းထုရိုက်သံတွေကြောင့် ပိုင်သက်အလန့်တကြားနဲ့ထထိုင်မိသည်။
ဒုန်း ဒုန်း ဒုန်း
ကျယ်လောင်စွာအထုခံနေရတဲ့တံခါးကိုပိုင်သက်တစ်ချက်လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး တရားခံက မုန့်လုံးဆိုတာသူခန့်မှန်းမိလိုက်သည်။ သူမထမချင်းအော်နေမှာဖြစ်တာမို့ ပိုင်သက်လဲ ကိုယ်ပေါ်ကစောင်ကိုဖယ်ချကာ အထုရိုက်ခံတံခါးကိုသွားဖွင့်ပေးလိုက်သည်။
"ဦး!! ဦးကအိပ်ပုတ်ကြီးလိုက်တာဗျာ"
"အခုမှ ခုနှစ်နာရီတောင်မထိုးသေးဘူးလေငတိရဲ့"
"ဟွန့် ဦးကဝီရိယမရှိတာပါ"
"ထားပါလေ ဘာလို့ကိုယ့်အခန်းကိုလာတာလဲ ပြောစရာရှိလို့လား"
"ဟုတ် ခုနကတုန်းကပဲမေကြီးဆီကဖုန်းဝင်လာတယ်ဦးရဲ့ မေကြီးကဒီလကျွန်တော့်မွေးနေ့အမှီပြန်လာမယ်တဲ့"
"အွန်း အဲ့ဒီတော့?"
ပိုင်သက်ရဲ့အမေးကြောင့် မုန့်လုံးနှုတ်ခမ်းဆူပုတ်လာသည်။
"ပြောပြတာလေ မေကြီးပြန်လာတော့မယ် ပြီးတော့ ကျွန်တော့်မွေးနေ့ရောက်တော့မယ်ဆိုတာသိချင်လို့လာပြောပြတာ"
"အော် ... "
ပိုင်သက် "အော်" ဆိုတဲ့စကားကလွဲပြီးဘာမှမပြောတတ်တော့ပေ။
မုန့်လုံးက ပိုင်သက်ရဲ့စိတ်မဝင်စားတဲ့ပုံစံကိုမြင်တော့ ဒေါသထွက်လာသည့်နှယ် မျက်နှာလေးကနီလာပြီး နှာခေါင်းထိပ်ကို ယုန်ကလေးများလိုပွတ်သပ်လိုက်ပြီး ဘာမှမပြောဘဲထွက်သွားလေသည်။
အခန်းဝမှာတော့ ပိုင်သက်က အိပ်တစ်ဝက်နိုးတစ်ဝက်နဲ့ မတ်တပ်ကြီးကျန်ခဲ့တော့သည်။
အရှုပ်ထုတ်လေးမုန့်လုံးထွက်သွားတာနဲ့ ပိုင်သက်လဲ ပြန်အိပ်ဖို့ပြင်လိုက်သည်။ ရှားရှားပါးပါးနားရက်မှာဝအောင်အိပ်မှာက သူ့ပန်းတိုင်ပင်။
YOU ARE READING
လုံးညီနောင်တို့ချစ်ပုံပြင် (Completed)
Romanceပိုင်သက်ရှိုင်းမာန်လို့ခေါ်တဲ့ အသက်သုံးဆယ်ကျော်လူပျိုကြီးတစ်ယောက်က တစ်နေ့မှာ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကိုကူညီဖို့ "ဝလုံး စလုံး မုန့်လုံး"ခေါ်တဲ့ညီအကိုသုံးယောက်ရှိတဲ့အဆောင်ကိုပြောင်းနေခဲ့ပါတယ်။ စရိုက်မတူတဲ့ညီအကိုသုံးယောက်နဲ့ ကပ်စေးနှဲလူပျိုကြီးတို့ဘာဆက်ဖြစ်...
