W sercu swoim pustkę czuję,
mimo której wiosną się raduję,
choć nie wiem czy mogę.
Nad sobą pracuję,
swoje życie na nowo rysuję,
ale czy na pewno?
Skąd wiedzieć mam
czy by przestać być sam-
jestem gotowy?
"Scio me nihil scire" towarzyszy mi,
moje Ja z własnych uczuć drwi,
co robię źle?
Przed flirtem powstrzymywałem się,
ale jeśli drugą strona chce-
nie potrafię.
Dam radę stworzyć coś trwałego?,
czy znowu chwilowego,
destrukcyjnego?
Potrzeba bliskości w klatce się rzuca,
chęć flirtu pali płuca,
czy tworzyć pozwolić im?
