Ona İyi Bak (Yapboz Serisi 1)

(O.İ.B.) 5. Bölüm

Seeelamm

Biraz ara vermek zorunda kaldım çünkü kafamı toparlamam gerekiyordu. Şimdi ise bomba gibi geldim, inşallah bundan sonra düzenli bölüm atacağımm.

Şimdiden keyifli okumalar sizeee :D

*******************************

Medya: Kent Şarkıları - Hayat Devam Ediyor

Neyine bağlandım bu kadar, bana bakmayan gözlerine mi yoksa benim olmayan kalbine mi? -Özdemir Asaf-

Özgürce ufuklarda süzülen bir kuşun kanadındaydı umut. Gelişi mucize gidişi harabeydi umut kuşunun. Kalbe doluyordu huzur umutla birlikte, ilmek ilmek işleniyordu ta damarlara kadar! Avuçlarımıza bırakıyordu kanatlarında ki umudu, çok sıkarsan ölür gevşek bırakırsan süzülüp giderdi. Eşit tutmak gerekirdi, kalbimizde özgür olmalıydı. Umudu sahiplenip 'hoş geldin beklenen yere' demeyi bilmeliydik, onca acıya onca bekleyişe tebessüm ederek. 'Hoş geldin umut, hoş geldin dertlerin dermanı, hoş geldin kalplerin şifası.'

Yağmur öyle hızlı yağıyordu ki göz gözü görmüyordu, ardı ardına çakan şimşekler körpe geceyi sabaha döndürüyordu. Toprak hala kayıtsızca ona acıyla bakan genç kıza bakıyor ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Duyduğu sözler kalbine kalbine işlemiş, duygularını alt üst etmesine yetiyordu. İkisi de sırılsıklam olmuşlardı ama bunun farkında bile değillerdi. Genç adamın gördüğü gözler ona çok tanıdıktı, hafızasını zorladı ama olmadı bir iz yoktu.

Kalbi gibi beyni de durmanın eşiğine gelmişti! Ağzından süzülen nefesi duman çizerek gökyüzüne yükseliyordu, gözlerini sıkıca kapattı gözlerinin önünde beyaz şimşekler çakana kadar öyle bekledi. Ensesinden yayılan ağrı yayıldı iyice, nefes alış verişleri hızlandı, kalbi deli gibi çarpıyordu, elleri buz tutmuş dizleri titriyordu. Perişan bir haldeydi, kurtulmak istiyor karanlıkta yolunu bulamıyordu. Kulakları çınlarken eline yayılan sıcaklık iliklerine kadar işledi, kalp atışları anında normale dönerken gözlerini ürkekçe açmaya başladı.

Koyu gözlerine dikilen kararlı bakışlarla kendine gelmeye başladı, nefesini düzenleyip kaybettiği gücünü bulmaya çalıştı. Genç kız Toprak'ın elini tutup tam kalbinin üzerine bastırdı, Toprak hissettiği ritimle tüyleri diken diken oldu.

-Onu hissediyor musun?

Genç kızın sesi çok zayıftı, Toprak onu zar zor duymuştu. Ne yapması gerektiğini bilmiyordu ama elini çekmedi, bu ritim huzur veriyordu ona. Bakışlarını aşağı indirip genç kızla göz göze geldi, derin bir nefes alıp verdikten sonra sessizce sordu.

-Buket, sen misin?

Büyük bir gürültüyle çakan şimşek iki üç saniyeliğine ortalığı aydınlattı, genç kız korkarak geri çekildi.