Herkese merhaba. Değişik bir kurguyla ben geldim, kısa sürecek bir kitap olacak. Çokça sinirlenip ağlayacağımız da bir kitap olacak :)
İhanetin bol olduğu, göz yaşının eksik olmadığı, aşkın en saf en masum halinin olduğu satırlarda buluşacağız.
Bu Buket ve Toprağın hikayesi olacak. Mecbur kalışlar, emanetler...
Sevdiğiniz için aşkınızı başkasına emanet eder miydiniz?
Çok severken 'o mutlu olsun da başka bir şey istemem' deyip gider miydiniz?
Peki sevdanız için her şeyi ama her şeyi göze alır mıydınız?
Toprak kururken çiçek tekrardan yeşerir miydi?
"Sen aşktan korkuyorum diyorsun ya bende seni sevmekten korkuyordum ama bak şimdi senden vazgeçemeyenim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ona İyi Bak (Yapboz Serisi 1)
Ficção GeralSac çatılardan gelen yoğun ses konuşmaları bölerken yaşlı adam biraz daha yaklaştı önünde titreyen gence doğru. Elinde ki oltu tesbihi avuçlarının içinde sıkarak adımlarını zorlukla attı, sinir hücrelerine yayılırken gözlerinden ışık saçılıyordu ade...
