yağmur gibi sev beni.

9¹. Roller

hellö!
nasılsınız bakalım?

bu bölümün bir playlisti olabilir fcmekflwmdpw
okuyunca anlarsınız :)

normalde kısa bölüm atmak huyum değil ama malûm durumlardan bölüm atamadım, sağlıkla sınanmasın hiç kimse...

neyse efendim, herkese iyi okumalar!
muah <3

🥀

AFİFE

Salondaki çekyatı açıp çarşafı üstüne sererken İhsan Abi ile Narin Abla yeni odalarına çekilmişti. Teyzem ise mutfağa saatini kaçırdığı tansiyon ilacını içmek için gitmişti. Ben de yatağımı hazırlıyordum.

İki yastığı da koltuğun bir kolçağına dayayıp pikeyi de açıp hazırladığım yatağın üstüne bıraktım. Işığı söndürmek için kapının yanındaki anahtara ilerledim ve daireyi çevirip ışığı kapattım. Koridorda gördüğüm teyzeme öpücük atıp iyi geceler diledikten sonra üçlü koltuğa gidip yatağıma girdim.

Şu koltukta yatmak bile beni rahat hissettiriyordu, evdeki yataktan uyumak yerine. Gelip aklımın bir köşesine yerleşen bu düşüncenin içime doldurduğu rahatsızlıkla derin bir nefes aldım, göğsümü şişirdim, indirdim. Yerimde hafifçe yukarı kaykılıp yastığımı düzelttim ve belimi koltuğun kolçağına dayadım. Kulaklıklarımı kulağıma takıp jak girişini de telefonuma taktım. İstediğim müzikleri dinlemek yerine radyo açmayı tercih ettim. Bilindik bir radyonun aplikasyonu telefonumda kuruluydu. Hızla nostaljik Türkçe şarkı çalan –PowerPop- kanalını açtım.

Nilüfer'in yumuşak sesi hızla kulaklarıma ulaştı, zihnimin içini doldurmaya başladı. Gözlerimi kapatıp tınıya uygun bir şekilde belli belirsiz kafamı sallamaya başladım.

"Al beni,
Sarıl bana,
Beni koru kollarında,
Korkuyorum.

İçimde yılgın rüzgarların ayak sesleri.
Sende daha yeni yeni kavak yelleri..."

Bugün, pazar günüm, teyzemle vakit geçirdiğim sakin, tatlı ve de hoş bir gün olmuştu. Öyle havadan sudan her şey normalmiş gibi muhabbetler etmiştik. Tabii bir yerde Narin Abla gelmiş ve bu hafta içi yapılacak alışveriş için konuşmuş ve hevesini belli etmişti. Bazen benden daha çok mutlu olduğunu hissediyordum. Sonuçta bana bu fikirle gelen oydu, beni o evden kurtardığı için ve artık daha rahat benimle takılabileceği içindi belki de bu heves bu keyif.

Evlenecektim.

Kan bağım olanlar yüzünden nefret ettiğim ilişki biçimi: Evlilik. Bu sefer pençelerini bana geçirmişti. Beni asıl boşluğa düşüren, bocalamama sebep veren hissettiklerimdi. İçimde yeni yeni yeşeren toy bir heyecan vardı, hevesler vardı. Bugün enine boyuna konuşurken içimde beliren bu minik heyecanlı yanım... Beni dımdızlak ortada bırakmıştı. Afallatmıştı. Olamadım hâkim ve yeşerdi o şey.

Çok düşündüm, "Ben bu yolu mu seçmeliyim?" diye. Gerçekten kaçış yolum bu mu olmalı, diye...

Kendimi onunlayken diken üstünde hissetsem de bu evliliğin aklıma yatması benim kendimle iç savaş yaşamama sebebiyet veriyordu. Kendimle çatıştırıyordu. Kendimi anlayamadığım bir başka durumdu bu.

Öyle fazla düşündüm ki yine bir gece yarısı bunları, radyoda Nilüfer'in sesinin yerini İlhan İrem devraldığını bile fark edemedim.