Part...15

382 17 3
                                    

"အာဝူးး....ဝူးးး..အာဝူးးး!!"

"အကိုကြီး ခွေးတွေ အူနေပြီ။
ဟိုလူတွေ လာခြောက်တာလား မသိဘူး။
လုပ်ပါဦး ကျနော် ကြောက်တယ်။"

"မင်း ယောကျာ်း မဟုတ်ဘူး လား။"

"ယောကျာ်း ပေမယ့်လည်း ကြောက်တယ်ဗျ။"

"ဟေ့ကောင် ဘယ်တက်တာတုန်း။"

"အောက်မှာ နေရင် သရဲ ဆွဲမှာ စိုးလို့ ။"

"ကျစ်
  မင်း ကောက်ရိုးပုံ ပေါ် တက်တော့ရော
သရဲ က မဆွဲဘူးလို့ ပြောလို့လား။"

"ဟာဗျာ.. ကြောက်ပါတယ် ဆို နေစရာ မရှိ အောင် လုပ်နေပြန်ပါပြီ။"

"ငါ တစ်ယောက်လုံး ရှိနေတာ ကို မင်းက ဘာကြောက်နေတာတုန်း။
ဟိုကောင်တွေ လို ခြံပြင်မှာ ကင်းစောင့် ချင်လို့လား။"

"မစောင့်..မစောင့် ချင်ပါဘူး။"

"အေး မစောင့်ချင်ရင် ဒီနားမှာ ငြိမ်ငြိမ်ထိုင်နေ။"

".အကိုကြီး က ဘယ်သွား မလို့လဲ
ကျနော် လည်း လိုက်မယ်။"

"မင်းနဲ့ တော့ ခက်တာပဲ။
နမ်ဂျွန်း ဆီ သွားမလို့ ဘာလိုက်လုပ်မှာလဲ။
အိမ်ရှေ့နဲ့ အိမ်နောက်ကို ဘာတွေ အဲ့လောက် ကြောက်နေတာတုန်း။"

"မသိဘူးဗျာ ကျနော် လည်း လိုက်မယ်။"

"အေး လိုက်ချင်ရင် လိုက်ခဲ့ ။
အသံ တော့ မထွက်နဲ့ သူကြီး သိရင် ထိတ်တုံး ခတ်ခံရမယ် ကြားလား ။"

"ဟုတ်ကဲ့ ဗျ။"

အရှေ့ရောက်တော့ နမ်ဂျွန်း က တန်းလျားခုံပေါ်မှာ ထိုင်နေသည်။

"ဟင်းးး...!!!"

"သက်ပြင်း တွေ ချလှချည်လား ကိုယ့်လူရ။"

"ကျနော် အကို့ကို သွားတွေ့ချင်တယ်ဗျာ။
ကျနော့် အပြုအမူတွေ က ရိုင်းသလို ဖြစ်သွားလို့ တောင်းလည်း တောင်းပန်ချင်တယ်။"

"သွားတွေ့ချင် တွေ့ပေါ့ကွ။
ဘာခက်တာ လိုက်လို့။
သူကြီး က ဒီအချိန် အိပ်ပြီလား။"

"အခုချိန် အဖေ အိပ်လောက်ပါပြီ
အကိုက မနိုးသေးလောက်ဘူး။
ကျနော် အခု  အပေါ်တက်ကြည့်လိုက်ရမလား
အကို မင်ဟွန်း ။"

I'm villager Where stories live. Discover now