YENİ AİLEM

30/Final

Şey ben bu bölümü final yapmaya karar verdim.

<Kumsal'ın son kişiliğinden>

Aşağı indim. Yukardaki oda da video vardı. Bir şeyler anlatıyordu ama ben zaten onları biliyordum.

Bu arada adım Afşin. Biraz ilginç ama ben seviyorum. Silah anlamına geliyor. Her neyse.

Aşağı indiğimde herkes buradaydı. Yüzümde tek bir mimik bile oynamazken gidip koltuklardan birine oturdum.

"Afşin ben"

Hepsi yavaşça kafasını salladı. Ve Barış veya Savaş'a döndü. Ben bunları nasıl ayırt edicem ya?

Muhtemelen Barış tek kaşını kaldırdı. Dik dik bakmaya devam ettiler. Poyraz kafasıyla beni gösterince "Heee" diye bi ses çıkardı ve yanıma geldi.

"Bak şimdi ben sana bizi tanıtıyım" "Sizi tanıyorum zaten" Ateş "Nasıl tanıyorsun" "Kumsal video çekmiş sizi felan tanıtmış" kafasını salladı. Sonraki 1 saat yemrk yiyip muhabbet etmekle geçti. Kafa dengi insanlardı aslında.

Onlar Barış'ın söylediği bir şeye gülerken ben de hafifçe tebessüm ediyordum. Gülmeyi sevmezdim. En gaddar kişilik ben olabilirdim belki ama bu umrum da değildi. Koltukta oturmaya devam ederken başım dönmeye başlamıştı. Galiba benden bu kadardı.

<Kumsal'dan>

Gözlerimi salondaki koltukta açtım. Gözlerimi ovuşturarak oturur pozisyona geldim ve arkama yaslandım.

Abi tayfası salondan içeri girdi. Ve tabi diğerleride. Annem ve babam da gelip tekli koltuklara oturdular.

Herkes suskundu. Sanki hepimizin morali bozuk gibiydi.

Deniz "Odan da keman vardı. Çalıyor musun?" Kafamı aşağı yukarı salladım. Bir ara merak salıp öğrenmiştim.

"Getirsem çalar mısın?" dedi Metehan. Gülümsedim. "Çalarım" gülümseyerek ayağa kalktı ve üst kata çıktı.

Elinde keman çantasıyla geri geldi. Herkes bana bakarken yavaşça açtım çantasını. Eskiden hergğn çalardım Rüya'ya çok severdi. Ona da çalmayı öğretmemi istemişti. Büyüdüğünde öğretecektim. Büyüyememişti.

Buruk bir ifadeyle aldıö kemanı.

Yavaşça çalmaya başladım.

Yüzün geçmişten kalan, aşka tarif yazdıran
Bir alaturka hüzün, yüzün kıyıma vuran
Anne karnı huzuru, çocukluğumun sesi
Senden bana şimdi zamanı sızdıran

Şımartılmamış aşkın sessizliğe yakın
Kim bilir kaç yüzyıldır sarılmamış kolların
Sisliydi kirpiklerin ve gözlerin yağmurlu
Yorulmuşsun, hakkını almış yılların

Elfida, bir belalı başımsın
Elfida, beni fark etme sakın
Omuzumda iz bırakma, yüküm dünyaya yakın
Elfida, hep aklımda kalacaksın

Elfida, sen eski bir şarkısın
Elfida, beni fark etme sakın
Omuzumda iz bırakma, yüküm dünyaya yakın
Elfida, hep aklımda kalacaksın

Şımartılmamış aşkın sessizliğe yakın
Kim bilir kaç yüzyıldır sarılmamış kolların
Sisliydi kirpiklerin ve gözlerin yağmurlu
Yorulmuşsun, hakkını almış yılların