1. Bölüm

664 19 18
                                    


Yüzüm sağ tarafa doğru sertçe düştüğünde artık bayılma derecesine gelmiştim. Ama babam durmuyordu babam bir kez daha avaz avaz bağırdı
"bir daha okula gitmeyeceksin!" dedi bir kez daha tokat attı, ben ise o halsizlikle sadece kafamı salladım. Kolumdan sertçe tutup ayağa kaldırdı ve son uyarısını yaptı
"sakın odandan çıkma gözüm görmesin seni! zaten yarın kurtuluyorum senden" dedi.

Bu ne demekti?  yavaş adımlarla odama doğru ilerledim . Odama girip kapımı kapattım ve yavaşça makyaj masama oturdum bir pamuk elime alıp dudağımın kanayan kenarını silmeye başladım hiç bir zaman çok ağlayan bir kız olmamıştım çünkü ben küçüklüğümden beri bu acılara dayanıyordum.

Annem vefat ettiğinden beri.

Babam beni hiç bir zaman sevmemişti belki seviyordur belli etmiyordur diye düşünsemde her dayak yediğimde o gözlerindeki nefreti görmüştüm. Dudağımın kenarını silmeyi bitirdiğimde sızlayan vücudumu yatağa bıraktım ve uyku beni içine doğru çekti.......

                                 🦋🦋🦋🦋

sabah 08:30 gibi uyandım yatağımdan kalkıp odamdaki banyoya gidip sıcak bir duş aldım vücudum dünkü kadar sızlamıyordu fiziksel yaralar her zaman geçerdi ama ruhumuzdaki
yaralar.....

15 dakika sonra duştan çıkmıştım. dolabımı açtım, siyah sade bir elbise çıkardım ve giydim saçlarımı kurutup taradım. Saçlarım her zaman dalgalı bir saçtı ellerimle bir kez daha saçlarımı düzelttim ve makyaj masama oturup yüzüme renk vermesi için rimel ve dudağıma pudra tonlarında ruj sürdüm.

Yavaşça odamdan çıktım. Mutfağa kahvaltı hazırlamaya giderken babamın odasından fısıltı duydum. Yavaşça kapıya doğru yaklaştım, babam birileriyle konuşuyordu
"tamam siz gelin akşam üstü istemeye.......... o ne karışır ben ne dediysem o olacak....... gelin siz isteyin cemreyi" dedi.
Şok olmuştum dün bahsettiği bumuydu? ama ne olursa olsun asla kimseyle evlenmiyecektim. Heleki onun istediği biriyle, sevmediğim biriyle ASLA. Hemen odama gidip ceketimi,telefonumu ve çantamı aldım. Evden çıkar çıkmaz yüzüme soğuk esen rüzgar vurdu. Ağlamamak için direniyordum.

Ben güçlüydüm.

her zaman öyle kalacaktım. Gözlerim dolmuştu, rüzgar saçlarımı bir birine sokmuştu ve önümü kapatıyordu zaten gözlerim dolu ve buğuluydu tam çantamdan telefonumu çıkarıcaktım ki sertçe yere düştüm. Çantam yan tarafa savruldu, ben ise yere düştüm son hatırladığım bir adamın sesleriydi sesi çok boğuk geliyordu tam o anda gözlerim kapandı.



Merhaba  :))

Oy verirseniz sevinirim.

Yorumlarınız önemli benim için ❤️

En Güzelinden Aşk Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin