Doktorlar yapacak bir şeyimiz kalmadığı için bizi eve gönderdi ve Barkın'ı orda tek bırakmak istemesek bile mecburen eve gelmiştik. Gece geç saat olduğu için herkes kendi odasındaydı.
Elanın odasından gelen hıçkırık seslerini duyabiliyordum. Herkes perişan bir haldeydi, telefonumu elime alıp Barkın ile benim olduğum fotoğraflara baktım.
Her bir fotoğrafta ne kadar mutlu olduğumuzu gördüm,
Şimdi ise bir tane fotoğrafı bırak, yanımda bile değil.
Saniyeler sonra kapı açıldı. Abim içeri girdiğinde biraz yüzüme baktı ve sonra gelip yanıma oturdu. Saçlarımı okşadı, sarıldı. Abim hiç bir şey demeden öylece bana sarılmış yanımda oturuyordu. Arada sırada burnunu çekiyordu,
Kalbimden akan kan gözlerimden gözyaşı olarak ellerime damlıyordu.
Yazın bile beni üşütecek yokluğuna bir ömür nasıl dayanağım bilmiyorum.
❤️🩹
Gözlerimi açtığımda havanın aydınlandığını gördüm. Elim ayağım tutmazken zorlukla yataktan kalktım, elimi yüzümü yıkamak için banyoya girdim. Aynadan kendime baktığımda göz altlarımın şiştiğini ve mosmor olduğunu fark ettim. Ellerimi yüzümü yıkadım. Suyu kapatıp ellerimi bangonun üstüne koydum.
Derin bir nefes alıp, en azından nefes almaya çalışıp kafamı kaldırdım. Aynadan bakarken ansızın arkamda Barkın'ı gördüm. Sevinçle arkamı döndüm ve hiç kimsenin olmadığını anladım.
Dizlerimin üstüne çöküp hıçkırıklara ağlamaya başladım. Abim hemen geldi ve beni ayağa kaldırdı. Önüme düşen saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırıp yüzümü avuçlarının içine aldı.
"Abim yapma böyle" dedi yalvarırcasına, daha çok ağlamaya başladım.
1 SAAT SONRA
Hastaneye girer girmez içime doğan korku ile irkildim.
Korkmam ölü bir adamın yanına gidiceğim için değil, Barkın'ı son kez burada göreceğim ve bir daha hiç göremeyeciğim içindi.
Morg kapısına doğru yürüdük. Kapıya geldiğimizde görevli sadece 10 dakika içeri girmemize izin verdi. Görevli ile birlikte içeri girip Barkın'ın olduğu yerin önünde durduk.
Görevli elini uzatıp Barkın'ın olduğu morg ünitesinin bir tanesini açtı. Ve gördüğüm görüntü ile içimde ki ateş daha fazla harlandı. Herkes daha çok ağlamaya başlarken ben ise sakince ağlıyordum. Görevli örtüyü de açtıktan sonra çıktı.
Elimi titreye titreye saçlarına koydum. Hâlâ o kadar yumuşaktı ki dokunmaya kıyamayacak kadar güzeldi. Yanağından, dudağından öptüm, buz gibiydi ama öperken sıcacık gibi gelmişti.
Kulağına yaklaşıp,
"Beni bıraktığın için seni asla affetmeyeceğim, ama ölene kadar da seveceğim gece gözlüm"
Herkes son kez vedalaştıktan sonra görevli gelip artık çıkmamız gerektiğini söyledi. Ne kadar biraz daha kalmak istesem bile izin vermediler. Birazdan cenaze aracı ile mezarlığa götürülecekti. Ve biz de arkasından takip edecektik.
Mezarlığa gelip toprağa verildi, sevgilim dediğim adamı kefen ile tabuttan çıkartıp toprağa koydular.
O toprak oldu ben ise öldüm.
Selaam
Bilgi: final bölüm değil. Kitap devam ediyor bebeklerim🖤
Oy verirseniz sevinirim ❤️
Tiktok: sennvebenn_1
Sizi çok seviyorummm 🦋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
En Güzelinden Aşk
Fiksi RemajaTesadüfen karşılaşan iki kişi ve hayatlarındaki gizem. Bu iki kişinin tek zaafları birbirleri. Onlar ne kadar kaçarsa kaçsın her seferinde birbirlerine savruldular, karıştılar. Ama onları asıl bağlayan şey hayatlarındaki gizem...
