En Güzelinden Aşk

35. Bölüm

Çanta ve telefonum elimden kayıp düştü. İnanmadım gözlerimi kırptım, hâlâ karşımda durmuş beni izliyordu.
"Ben deliriyorum" dedim ve kafamı hızla sağa sola salladım.
"Hayır. O değil."
"Barkın öldü." Gözümden yaşlar hızla akıp betona çarpıyordu, hızlı adımlar ile yürüdüm.

Nereye, kime gidiyorum bilmeden sadece dar ve tenha sokaklarda yürümeye devam ettim. Aynı zamanda kendimi halüsinasyon gördüğüme de inandırmaya çalışıyordum.
"Halüsinasyon bu cemre."
"Aylardır zaten görüyorsun onu" gözümden yaşlar daha da fazla hızlı akmaya başlarken kalbimin acısı ile olduğum yerde durdum.

Elimi kalbime götürdüm nefes almaya çalıştım ama başaramadım. İki çift el boğazıma sarılmış sanki beni bu dünyadan yok etmek istercesine sıkıyordu.

Yıllardır duymak istediğim ama duyamadığım ses
"Cemre!" gözlerimi kapattım. Kendime biraz süre verdim ardından arkamı döndüm. Önümde duruyordu. Hiç kıpırdamadan sadece bana bakıyordu.

Bir adım geldi. Bir adım geri gittim. Ardından bir adım daha geldi. Bir adım daha geri gittim. Ve bir kaç adım daha, arkamı dönüp koşmaya başladım. Ara bir sokağa girdiğimde çıkmaz sokak olduğunu fark ettim.

Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Çığlıklarım boş, harabe evlerin duvarlarında yankılanıyordu,
"Hayır!" Dedim çığlık atarak
"Bir kez daha gördüğüme inanamam. Hayır!"
Arkamdan bir an beni saran kişinin Barkın olmasını bütün kalbimden istedim.

Kafamı kaldırdım ve bana sarılan kişiye baktım. Barkın. Sesi titrerken konuştu
"Ölmedim."
"Burdayım, yanında." Kafamı iki yana salladım ve geri çekildim sert bir şekilde.

"Sen o değilsin! Kimsin sen?" Dedim bağırarak aynı zamanda ağlıyordum. Olduğum yere çöktüm, saniyeler sonra o da çöktü. Titreyen elini bana doğru uzattı
"Yemin ederim ki benim." Dedi. Gece karası gözleri buğulaştı, her an akacak bir damla duruyordu gözlerinde.

Dakikalarca gözlerinin en derinine baktım. O hasret kaldığım gözler şimdi karşımda duruyordu. Elimi uzattığı eline uzattım. Aniden beni kendine çekip sarıldı.
"Barkın!" Diyerek ağlamaya başladım. Hıçkırıklarla. Barkın saçımı okşuyor, öpüyordu.

Çığlık çığlığa ağlarken dudağıma yapıştı. O beni öperken hasretle karşılık verdim. Saniyeler sonra geri çekilip vurmaya başladım.
"Nerdeydin bu zamana kadar?" Dedim çok yüksek bir sesle
"Geberdim! Bir arasaydın, mesaj atsaydın yeterdi!"

Gözünden akan bir damla yaş ile fısıltıyla
"Özür dilerim" dedi. Göz yaşlarımız birleşip zemine çakılıyordu.
Elimi kaldırdım tokat atmak için ama, yapamadım. Kıyamadım.

Yavaşça yanağına koyup okşadım.
"Allah kahretsin ki hâlâ deli gibi seviyorum!"
Elimi avuç içine alıp öptü. Sert bir şekilde elimi çekip dayanamayarak hızlı bir tokat geçirdim.

"Nasıl yaptın bana bunu! Hiç mi düşünmedin bu kız ne yapar diye ya! Ben sırf belki öbür dünyada kavuşuruz diye 3 kez intihar ettim. 3 kez!" Hiç bir şey demeden bana bakıyordu. Yakasına yapıştım,
"Her gün senin mezarına gittim ben! Her gün sevdiğim adamın mezarına güller, papatyalar ektim!"

Elimi zemine koydum o tarafa baktım.
"Dedim ki 'bu toprağın altında benim sevgilim'." Kafasını kaldırdı gözlerinden süzülen yaşlar kalbimi delip geçerken cevap verdi.
"Biliyorum. Seni hep izledim."
Sinirle kahkaha attım.
"Beni hep izledin öyle mi? Ben seni unutmaya çalışırken, sen her gece benim rüyalarıma girerken, sen uzaktan beni izledin." Gözümden akan yaşları elimin tersi ile bir hışımla sildim.

Yakasından silkeledim.
"Neden ya neden?" Dedim bağırarak
"Neden 2 sene hiç haber vermedin? Neden 2 sene boyunca eriyip gitmemi izledin?" Dedim sakin bir tavırla yakasını bıraktım
Hiç bir şey yapmadan sadece özür diliyordu.

Ellerimi saçlarıma geçirip
"Özür dileyip durma! Cevap ver! Ya intihar ettiğimde ölseydim? Bunun vebalini kaldırabilir miydin gerçekten?"
Dedim yüzünü incelerek. Çok özlemişim.

"Hayır." Dedi sadece, dudaklarından tek dökülen kelime bu oldu.
"Neden o zaman! Nasıl yaptın? Nasıl kıydın bize!" Dedim bağırarak ve omuzlarına sertçe vuruyordum.
Beni kendine çekip öyle bir sarıldı ki bütün olmuştuk.

"Geberdim. Her seni öyle gördüğümde canımdan can gitti! Ama yapmak zorunda kaldım. Kendim için değil yemin ederim senin için yaptım. Ama emin ol seni sevmekten asla vazgeçmedim. Seni her gün gözlerimin önünde erirken gördüğümde dedim ki 'keşke gerçekten ölseydim'. Ama son 3 buçuk ay ölmekten beter oldum. Seni o şerefsiz ile her saat yan yana görmek çok canımı yaktı cemre!"  Dedi o da içini dökerek

"Keyfimden değil! Seni bir an olsun unutabilmek için aylardır sevmediğim bir adam ile zaman geçirdim ben. Şimdi beni suçlu bulamazsın. Sakın bunu yapma!" Dedim net bir tavırla 

Ardından hızla ordan ayrılıp arabanın olduğu yere gittim. Yere düşürdüğüm telefonum ile cüzdanımı alıp hızlı adımlar ile yürümeye devam ettim.

Ona çok kırgın ve kızgın olsam da  içimde anlamsız bir mutluluk vardı. Sevgilim ölmedi. Ne kadar kırgın olsam bile şu an benden mutlusu yoktu.

                                💜🔥

Uyandığımda yanımda bir çökme hissetim ve gözlerimi açtım. Çığlık atmam ile elini hemen dudaklarıma koydu,
"Şşt, benim sakin ol" dedi Barkın, elini hızla dudaklarımdan çektim.
"Farkında mısın bilmiyorum ama 2 sene öldü sandığım sevgilimi dünden beri ölmediğini öğreniyorum ve sabah uyandığımda yanımda bana bakarken görüyorum. Sence bu normal mi?" Dedim, ama öyle bir hızda söylemiştim ki bu kadar hızlı konuştuğumun farkına sonradan vardım.

Bana sadece ufak bir tebessüm ile  bakarken bıkkınlıkla ellerim ile yüzümü kapattım.
"Barkın cevap ver. Dünden beri halüsinasyon mu diye düşünmekten çıldır-" cümlemi bitirmeden ellerimi yüzümden çekti ve eline haps etti. Daha sonra dudaklarıma yapıştı.

Dolgun dudakları ile güçlü bir öpücük bırakıp biraz geriledi ama hâlâ üstümde uzanmış ve dudaklarımızın neredeyse deyeceği hizzadaydık.
Nefesi ile dudaklarıma şenlik vererek fısıldadı,
"Şimdi inandın mı?" Dedi ben de aynı şekilde fısıldadım.
"Zorlanıyorum" dedim
"Neden?" Diye sordu biraz daha yaklaşarak
"Sen bana bunu yapmışken nasıl hâlâ sana bu kadar âşık olabiliyorum? Bunu anlamakta zorlanıyorum." dedim gözlerinin içine bakarak.

"Ben de zorlanıyorum bir şeyde" dedi kaşlarımı hafifçe çatıp sordum
"Neyde zorlanıyorsun?"
"Seninle olmamak için kendimi tutmakta çok zorlanıyorum." demesi ile saniye geçmeden yeniden güçlüce öpmeye başladı, dakikalar sonra durup
"Ve sanırım dayanamadım" dedi, ellerimi ensesine koyup
"Dayanma" dedim ve öpmeye başladım. 

SELAMMM

MÜKEMMEL BİR BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIMM :')))))

OY VE YORUMLARINIZ BENİM İÇİN ÖNEMLİ BİLİYORSUNUZ 😚😚

tiktok: sennvebenn_1

Sizi çok çok çok seviyorum 💢✨❤️