GERÇEK ÖZ

Bölüm 35

Toprak odasında bulunan küçük balkona geçmiş yaklaşık 2 saat önce olanları düşünüyordu. Karan ve Arda nereye gitmişti acaba Arda neden vedalaşıp gitmişti. Karan ı mı arasaydı. Toprak böyle kendi kendini yerken odasının kapısı çalınmış ve Karan odaya gitmişti.

_Abi

_ Geç otur şöyle

Toprak sakın bir şekilde Karan la beraber oturmuştu.

_Arda nereye gitti yanlış bir şey yapmadın değil mi?

_Merak etme o hatayı bir daha yapmam . Arda ile beraber rehabilitasyon merkezine gittik ve yatışını yaptık bir kaç aya o illetten kurtulacak inşallah.

Toprak çok mutlu olmuştu. Bu ifadesi yüzünden bile anlaşılıyordu. Karan kardeşine bir süre baktı bunca zaman ona nasıl bu kadar kötü davranmıştı aklı ermiyordu ,yüzündeki masumiyeti görmeyecek kadar mı kör olmuştu gözleri. Gözleri dolmuştu ama Toprak 'ın ona seslenmesiyle kendine gelmişti hemen

_Sakin kalıp düşünebilmene şaşırdım doğrusu.

_Senin sayende

_Sen iyi misin? Şuan senin bana kızıyor olman gerekirdi ya da tehdit etmen

Karan Toprak a hak veriyordu bunca zaman ona o kadar sert davranmıştı ki ne söylese hakkıydı.

__Seninle bir konu hakkında konuşmam gerek bu konuşmayı bir daha yapabilir miyim bilmiyorum o yüzden lafımı kesme . Bunca zaman sana yaptıklarım için özür dilerim . Senden önce olanları az çok biliyorsun ve bunlar bende büyük korku ve güven problemi oluşturmuştu.o yüzden beni affedebilir misin?

_Koskoca Karan Aslan benden özür diliyor .

_Topraaak

_ Peki seni de affediyorum

Karan şaşkına dönmüştü onun için bir kişiyi affetmek bu kadar kolay mıydı ? Bu durum onu neden daha kötü bir ruh haline sokmuştu . Ona bağırıp çağırmasını bekliyordu . Öyle yapması onun için daha iyiydi kendini bu duruma hazırlamıştı ama şimdi olanlar neydi. Birden gözlerinden düşen bir damla
Toprak 'ın panik yapmasına neden olmuştu

_Ne oldu neden ağlıyorsun

_ Beni nasıl bu kadar kolay affedebilirsin. Hadi bana kız, bağır, çağır . Duygularını bastırma artık . Bundan sonra yanında ben varım . Yükleri artık tek başına taşımayacaksın

Karan 'ın bugün duyguları alt üst olmuştu. Nerde ne yapacağını şaşırmış durumdaydı. En son isteyeceği şeyi yapıyordu şuan birinin önünde ağlamak. Ama bu pişmanlık hissi onu mahvediyordu. Kardeşinin geçmişini öğrendikten sonra kendine gelmesi mümkün değildi. Toprak 'ın hastane raporlarına ve bir çok resmine ulaşmıştı. Bundan sonra her anında onun yanında durup ona destek olmak istiyordu . Ama Toprak bunu istermiydi o muammaydı onun için

_ Ağlama işte affettim seni .Hem ne derdim olacakmış benim. Hayatım süper

_ Senin geçmişin hakkında her şeyi öğrendim ! Hastane raporların karakola gitmen, Efe denilen çocuğun bıçaklanması (Karan bunu söylerken Efe ye karşı duyduğu kıskançlığı çaktırmamaya çalışıyordu )ve senin bir o serefsizlerden gördüğün şiddete dair bir çok resmî gördüm ben Toprak! Bu hayatta artık yanlız değilsin. Bundan sonra istesen de istemesen de yanında ben olacağım

_ Bana acıma tamam mı !.Vicdanını rahatlatmak için bunları diyorsan

Toprak ağlıyordu kendine hakim olamıyordu birinin önünde ağlamaktan o da hiç hoşlanmıyordu hızla göz yaşlarını silip konuşmasına devam edecekti ki Karan araya girdi

_Hayır sana acımıyorum. Aksine seninle gurur duyuyorum bunca zorluğa göğüs germene ve kendi ayakların üzerinde durduğundan dolayı seninle gurur duyuyorum.

Toprak başını başka yöne  çevirmiş sessiz sessiz göz yaşı dökmeye devam ediyordu. Karan bu duruma daha fazla dayanamaz ve Toprak ı kendine çevirip hızla ona sarılır.

_Teşekkür ederim Toprak Melek e göz kulak olduğun için ve teşekkür ederim bunca zaman bu hayata direndiğin için sen çok güçlü bir çocuksun.Artık abin yanında artık seni ve diğerlerini koruma sırası bende

Toprak, Karan 'ın sarılışına karşılık vermisti ,ağlamaları hıçkırıklara dönmüştü onca yıla ağlıyordu, yaşayamadığı çocukluğuna ağlıyordu, onca sene gördüğü hem fiziksel hemde manevi şiddete ağlıyordu abisinin kollarında tüm acılarına ağlıyordu.

_Sakın beni bırakma abi olur mu? Umatlarımı kırma ne olur

_Söz abim , bundan sonra yanında hep ben olacağım ve sana bunu yaşatan herkesten intikamını alacağım.

Aradan ne kadar zaman geçti bilinmez ama Toprak abisinin kollarında ağlaya ağlaya uykuya dalmıştı. Karan onu düzgünce yatağına uzandırıp o da yanına kıvrılmıştı. Toprak a sarılıp mis kokusunu içine çekmişti ve o gece sabaha kadar beraber uyudular ...

Sabah Toprak uykusunu tam almış ve huzur ile açmıştı gözlerini . Onunla beraber uyuyan Karan ı görünce yüzünde bir tebessüm oluştu . Tüm olanlar gerçekti. Karan 'ın her daim sert ifadesinin altında yatan ve kardeşlerine gösterdiği sevgiyi görmüştü. Her ne kadar kabul etmek istemese de o sevgiyi kıskanmıştı o sevgiye layık olmak istemişti. Duaları kabul olmuştu . Karan a sıkıca sarılıp yıllardır hissedemediği huzura kavuşmanın mutluluğunu yaşıyordu. Yaklaşık yarım saat sonra Karan uyanmış ve Toprak 'ın saçlarından öpüp yataktan çıkmıştı.

__Toprağm hadi hazırlanda
kahvaltıya inelim . Daha sonra seninle yapacak işlerimiz var beraber çıkacağız.

_Nereye gideceğiz ki?

__Kahvaltıdan sonra görürsün

Karan son sözünü söyleyip odadan çıkmıştı. Toprak ta hızlıca hazırlanıp kahvaltıya inmişti, herkes Karan ve Toprak arasındaki buzların eridiğini görmüş ve çok mutlu olmuştu. Güzel bir kahvaltının ardından tam kalkıyordu ki başı dönmüştü bir anda ve masaya tutunmuştu .

_Ne oldu Toprak iyi misin ?

Karan 'ın sorusuyla beraber Toprak ona dönmüştü ki Melek 'ın bayılmasıyla şoka girmişti. Daha sonra Ege, annesi ,Esra, Yiğit, babasıve Burak bayıldı. Toprak düşüp başını masanın kenarına vurduktan sonra gözlerini kapamadan önce gördüğü son şeyde Karan 'ın telefonu eline almışken bayılmasıydı....

-Destek ,oy ve yorumlarınızı bekliyorum. 😊😊