Safe Ride With You

Chapter 18

"How are you? I brough some fruits and soup, 'coz I know you didn't eat well that's why you got sick" Sabi ko sa kanya kinabukasan

Hindi pa sya nadidischarge kasi sinusuri pa ng doctor yung kalagayan nya. Inatake nanaman kasi kahapon ng matapos kami mag-usap ng doctor.

"I'm fine sweetie. You don't need to do that, just focus on your studies. Si daddy na ang bahala dito sa sarili nya" aniya

Hindi nya alam na naghahap ako ng trabaho and I don't want him to know kasi alam kong pipigilan nya lang ako, also if malaman man nya mas magpupursigi lang yan magtrabaho ng magtrabaho hanggang sa manghina sya, at ayokong makita syang ganun.

Nalugi si dad sa trabaho nya kasi sumugal sya ng napakalaking halaga. Pati kaluluwa nya ata sinugal nya for the pete's sake! Nascam lang sya. Kaya eto kami ngayon.

I want to be a doctor, payag sya dun at sunusuportahan nya ako, But my mom wants me to be a lawyer so I decided to be a lawyer then.

Sinusunod ko ang mga bilin ni mommy. Wala man sya sa tabi ko mananatili parin akong susunod sa kanya

"Just let me take care of you daddy, You've been taking me for 20 years, So now it's my turn." Sabi ko ng nakangiti

1st year palang ako, at kaylangan ko pa ng 2 years bago gumraduate, saka maging professional lawyer bago makauwi sa pilipinas.

After kong ipakain si dad ay pinainom ko na sya ng gamot.

"Just focus on your road, not in your bike!" Utos ko kay Pria dito sa field

Ang hirap kasi turuan kaya naman pala nagrereklamo ang mga nagiging trainor nya.

"How can I focus if I need to see my speed." Aniya

Backride ako at sya ang nagmamaneho. I hope makakuwi pa ako ng bahay ng humihinga.

Hindi ko nadin kasi mabilang kung nakailang tumba na kami.

"Concentrate, Pria!" Sigaw ko kaya napahinto sya

"How can I concentrate if you always scold me?" Pairap na sabi nya

"How can I not scold you if you're not obeying my instruction!" Sagot ko naman kaya natahimik sya

"I'm sorry." Aniya

"One mistake Pria, I swear I'll stop teaching you." Sabi ko saka uminom ng tubig

Kahit double or triple pa'yaang bayad nya, titigil talaga ako.

Halos nag tatatlong oras na kami tapos ni isang libot lang hindi nya magawa gawa

"Why are you so moody, let me think, hmm your boyfriend didn't called-"

"I... have... no... boyfriend." Pagputol ko sa sasabihin nya

"I don't believe, I saw you, you always staring at your screen lock wallpaper." bulong nya

"I... don't care if you don't believe me." Sambat ko nanaman

Pria is my only one bestfriend dito sa new york, sya yung una kong makilala nung makarating kami ni daddy dito, she's our neighbor din, wala e papansin kasi sya nagsisigaw sigaw sa tapat ng bahay namin habang sumasayaw sayaw pa, sabi nya nag w-welcome lang sya ng kapitbahay.

Palagi kaming nagtatalo sa mga kunting bagay bagay, ayaw kasi naming magpatalo sa isa't isa pero kahit ganyan si Pria, I really admire her like, she's cool kagaya nila Maxine and ate.

Natapos ang kalahating araw at ayun naging marunong din si Pria

"Where are you going after this?" Tanong ni pria habang nag l-lunch kami