Safe Ride With You

Chapter 17

"Kumusta naman ang new york?" Chat ni Maxine habang abala ako sa pag aayos ng gamit ko para makapasok na a school

"It's good" Reply ko

"It's good, it's good, gusto ko malaman kung masaya, or enjoy ba dyan?" Aniya pa

"Masaya naman." Chat ko

"Hindi moko maloloko, Yuri Coleen, Bakit hindi mo hingian ng favor ang daddy mo na umuwi ka nalang ng manila?" Sabi nya

"If gawin ko man yan o sa hindi. Hindi nya din naman ako papayagan" Sabi ko naman

"Well, I guess you need to wait for 5 years or more than that" Aniya

After we chat, nag log out na ako agad para umalis na

"I'm leaving!" Sigaw ko sa mga maids namin

2 months palang kami dito sa New york, At naghahanap pa ako ng paraan para mapalapit sa mga tao.

Bumili din si daddy ng malaking bahay at lote, pero ako at ang mga maids lang naman ang nakatira, kasi once a month lang kasi umuuwi si daddy, busy na talaga sya sa business nya.

Gaya ng dati, hindi parin ako sanay matulog ng mag isa sa kwarto, I wish nandito si ate.

Kahit sinisiraan nya ako sa harap ni dad, she's still my sister, 2 months ago din simula nung pagalitan ako ni dad na nag f-flirt ako kay Ryu. Agad ko inaway si ate nun pero nagka ayos lang din naman kami sa sumunod na araw.

She said sorry first, So I decided to forgive her.

"It's so hard to learn how to bike!" Pairap na wika ng kaibigan kong babae sabay tabi ng upo sakin

Palagi nya kasing kunukwento sa akin na pinapasali daw sya ng daddy nya ng Race, E hindi naman nya hobby yun. Pero dahil ayaw nyang tanggihan ang daddy nya ay kahit ayaw nyang magmotor, nagpractice parin sya.

"Hey, Yuri I remember you told me before that you joined racing in the philippines." Aniya pa kaya napakunot ako ng noo

"What now?" Tanong ko

"You can be my trainer while I don't know how to ride a bike yet. I also heard rumors that you are a really good racer." Aniya kaya hindi ako nakasagot

"Nah, I've stopped racing since we left the philippines, and I have no plans to race again, I'm too busy for such things." Sagot ko naman

Simula nung dumating kami dito sa new york marami akong naririnig na mga balita na may race daw sa canada, Sunusuportahan narin ako ni daddy sa pag r-race pero ako yung nawawalan ng gana para mag race pa.

Marami din akong nakakasalubong na mga fans ko sabi nila nanonood daw sila ng youtube ko at lalo na yung siargao trip ko.

Sabi din nila na excited sila na makita ako sa field ng Canada na nagrarace.

I don't want to dissapoint them. But I really really have no time for that.

Simula nung maging busy si dad sa trabaho nya, uuwi nalang sya ng bahay para magbigay ng allowance at ang sweldo ng mga maids. But that money isn't enough for our daily foods.

May laman naman yung credit card ko, but I want to hold money for my own sweat.

Ayoko ng umasa ng umasa nalang kay daddy, kasi hindi sa lahat ng panahon kaya nyang magbigay ng pangangailangan ko.

"You need a job right?" Aniya pa

Mayaman si Pria, kaya nyang gawin lahat ng gusto nya

"I'll think about it." Sabi ko

I also stop sa pag v-vlog. Wala na akong macontent e bukod sa palaging pagpacute.

Weeks later, palagi paring nagpupumilit sa akin si Pria

"Ok fine!" Sabi ko sa kanya ng masamahan ko sya sa isang restaurant ng magyaya syang mag lunch kasama ako

"Omg, You will teach me?" Aniya kaya tumango ako

"You do?" Gulat parin na tanong nya

Oo nga ulit ulit.

"When will we start?" Excited na tanong nya

"Tomorrow 9am, at the grand field, Don't be late or else-"

"I wont" pagputol nya sa sasabihin ko

Yes you wont, Excited na excited kanga e.

Wala race track dito sa new york kaya naisipan kong sa field nalang sya turuan since wala namang katao tao dito pag Friday.

After namin mag lunch ay nag mall nalang din kami, abala ako sa pag pipili ng mga equipments na susuutin ni Pria para bukas ng biglang tumunog ng cellphone ko.

"Hello?" Tanong ko ng masagot ang tawag

[Can I talk with Ms. Yuri Coleen Carson?] Tanong nya sa kabilang linya

"Speaking." Sabi ko

[I am Dr. Kaline Wepp, Of Vilanveza Medical Hospital, I just want to tell you that your father is-]

"I'm comming" Sabi ko sabay putol sa tawag

Hindi ko na pinatapos pa ang sasabihin ng doctor, Halata namang nasa hospital si dad.

Alam ko yung hospital nayun at sure ako na malapit lang yun dito sa mall.

"Where are you going, I though we will buy gears for tomorrow?" Pagpigil ni Pria

"My father is in emergency, we will just buy later" Sabi ko saka umalis pero hindi ko aasahang sasamahan nya pala ako

Mangungulit nanaman to for sure, But I don't time for her kaekekan, I need to see my dad.

"I have a car I can help you go there, Just tell me the location then, and also It's hard to commute when your in rush" aniya kaya agad akong tumango at sinabi ang location ng hospital

Madali lang kaming nakaabot sa hospital dahil mabilis magpatakbo ng sasakyan si Pria, hindi din naman kasi sya nagbibiro oag emergency na e.

"Is theres a patient named Mr. Cristofer Benedict Carson?" Nagmamadaling tanong ko sa log book incharge kaya agad nya naman hinanap ang pangalan ng sinabi ko

"Yes maam, Second Floor, Room 204-"

"Thankyou" Sabi ko saka umalis

Sunod ng sunod parin si Pria sa akin, Bahala sya sa buhay nya kung gusto nya maging buntot ko.

"Dad-?"

Agad napalingon ang mga nurse lalo na ang doctor sakin ng mabuksan ko ang pinto ng kwarto.

"How is he?" Tanong ko sa doctor

"He was so stressed that his body couldn't take it anymore, and I also found out that he didn't take the medicines anymore if he continued to do it, there was a chance that his condition would get worse. But for now he's just asleep, you can wait him awake here." Sagot naman ng doctor

"Thankyou Doc." sabi ko kaya nginitian lang ako at tumango

last last week ay nakakabalita na ako na naoospital si dad, kung hindi co workers o secretary ay ang mga kaibigan nya ang nagdadala sa kanya sa hospital

May heart failure sya at sabi ng doctor na all he need to do is to take his medicine's and he will be fine.

I also herd sa doctor na kaylangan nya talaga operahan, as soon as posible but my dad resist.

Napapayag naman si dad na uminom ng gamot pero ang pagpapaopera, magkakamatayan daw muna bago mangyari yun. But I have bad feeling na hindi rin iniinom ni dad ang mga gamot nya, at sa sinabi ng doctor kanina, tama nga ang hinala ko.

Ayaw nya din kasing umuwi sa bahay, I don't know why. Pag dinadalaw ko naman sya sa office nya he also say na ayos lang sya at wag nadaw sya intindihin. Pero hindi ko kayang hindi mag alala sa kanya.