Safe Ride With You

Chapter 35

Kinaumagahan nun maaga ako nagising at nagready para sa libing ni dad.

"I hope you're finally free, dad." Wika ko sa hangin habang pumipili ng white t-shit sa closet.

Ng makalabas ako ng kwarto ko ay ready narin sila. Kagabi rin nakauwi galing Canada sila Tipp at Ryu, and after ng libing ni dad babalik na sila ulit sa Canada.

And me? I'm staying home.

Matapos kami mag-usap ni ate kahapon. Sinabi nya sakin na pagkatapos nito sasama ako sa kanya sa Canada. She will take care of my needs, pati pag aaral kaso nagreact naman si mommy na sa kanya nalang ako. Dadalhin nya ako sa Korea at magsasama kami ng kapatid ko din, pero ni isa wala akong sasamahan sa kanila.

I want to be independent since si dad lang naman ang tanging kakampi ko dito nawala pa.

He teach me how to be brave.

And I know he will guide me for my decision.

Itutuloy ko parin ang sinimulang trabaho ni dad hanggang sa makapagraduate ako, and after that, I will go back to the philippines.

Gaya ng napagkasunduan namin ni dad.

Habang nagsasalita ang priest ay hindi ko maiwasang titigan ang coffin aking ama.

Strikto man sya pagdating sa mga lalaki, I know ginawa nya lang yun dahil gusto nya akong protektahan.

He is my umbrella when it's raining.

He is my shield when I can't take all the bullets coming to my life.

And he was my first man.

Thank you for teaching us good manners, good things, daddy.

Habang buhay kong tatanawing utang na loob ang pagbuhay mo sa akin.

Dahil kung wala ka nong panahong iniwan tayo ni mommy. Siguro nag suicide na ako dahil sa stressed.

At sisiguraduhin kong magiging lawyer ako one day.

Naway gabayan mo ako sa tatahakin kong daan papunta sa aking kinabukasan.

I love you, daddy.

My tears about to fall ng bigla ko makita ang dalawang kamay sa kaliwa at kanan ko. Ang isa may inaabot na tissue, at isa may inaabot na panyo.

Really huh?

Katabi ko si Tipp at Ryu dito na nakaupo sa monoblocks habang hinihintay matapos magsalita ang priest, kaso ng abutan nila ako ng tissue at panyo ay agad umurong ang luha ko.

This is not a competition, Dummies.

"I'm fine" Maikling sabi ko ng 'di sila tinitignan

"You sure?" Tanong ni Tipp

"Sure ka?" Tanong naman ni Ryu

"Yeah" Sagot ko kaya agad binawi ni Tipp ang kamay nyang naglalahad ng tissue sakin

Samantalang si Ryu ay hindi nya parin inaalis ang panyo

"Okay nga lang ako" Bumaling ang tingin ko sa kanya

"Okay ka ngayon, pero nakakasiguro kabang okay ka mamaya?" Tanong nya pa sabay pataas sa panyo para kunin ko

Inirapan ko nalang sya at kinuha ang panyo saka pinagpatuloy ang pakikinig sa priest.

Ng matapos na ang mass ay agad na sila naglaglag ng mga bulaklak at ng matapos ay ako naman ang sumunod na maglaglag ng bulaklak sa coffin nyang ibabaon na sa lupa.

"I will be missing you." I whispered

"I will finish my studies even if you are not by my side. Please guide me." Sabi ko pa saka tapon sa white rose.