Safe Ride With You

Chapter 33

Maraming katanungan sa aking isipan na kahit si ate, O si mommy ay hindi ito masagot sagot.

Tanging si daddy lang ang makakasagot.

Pero paano?

Paano nya pa ito masasagot kung ngayon ay nakaburol na sya?

Flashback:

"What do you mean?" Tanong ko habang nakakunot noo

"Ah- I mean, she's still your mom, k-kasi simula nung umalis sya sa pamamahay ay inalis ko narin sya sa buhay ko." Natatarantang sagot nya pero hindi sya makatingin tingin sa mga mata ko.

You're not telling the truth, ate.

Bakas sa mga mata nya ang pagsisinungaling, pero hindi ko sya pipilitin na sabihin yun. Kusa akong maghahanap ng paraan para madiskubrihan kung ano iyon.

"L-Labas muna a-ako" Nagmamadaling wika nya

End of flashback:

"Can I ask you?" Tanong ko kay Maxine ng makitang sya lang mag-isang nakaupo sa sala, binabantayan si daddy.

"Sige lang, ano yun?" Tanong nya sabay subo sa kinakain nyang pandesal

"Where are the others?" Tanong ko pa habang lingon ng lingon sa paligid, animoy hinahanap ang iba

"Si Yuki at Pria bumili lang ng snacks para sa dadating na visitors. Si Ryu at Tyler naman ay bumalik ng canada para sabihan ang trainer na sa susunod na araw nalang ang balik, tapos yung mommy mo hindi ko alam e, umalis nalang yun ng walang paalam" Sagot nya "Bakit may problema ka?" Tanong nya sabay tingin saking mga mata

"Diba sabi mo sakin noon na tutulungan mo ako makaalala sa past ko?" Tanong ko kaya tumango sya "Alam mo lahat ng pagkatao ko?"

"Hindi naman lahat. Pero marami" Aniya

"Anong age ako naaksidente?" Seryoso kong tanong

"Uhm" Napaisip sya sabay bilang bilang sa mga daliri nya "10 years old ka nun"

10 years old? Okay.

"Ano pa?" Nakangiti sya

"Anong age ako iwan ni mommy?" Seryoso kong tanong

"10 years old din, Pagkatapos mo ma discharged sa ospital umalis agad mommy mo. " Aniya

So, noong panahon na pigilan ko sya sa kwarto nila ni daddy ay sumama ako kay mommy kasabay nun ay ang naaksidente ako.
---
Flashback 10 years ago.

"Where are you going?" Tanong ko sa mommy ko habang pinapanood ko 'syang mag-impake ng mga damit nya dito sa kwarto nila ni daddy

"iiwan mo ba kami?" Tanong ko ulit sa kanya dahilan para mapahinto sya sa ginagawa nya

"No, Hindi ko kayo iiwan ni ate, kaylangan lang ni mommy pumunta sa malayo para mag work." Nakangiting sabi nya kaya hindi ako nakasagot

"Bat kaylangan sa malayo kapa mag wo-work? Hindi ba pwedeng dito nalang?" Tanong ko pero umiling lang sya

"Sweetie, Alam mo naman ang trabaho ni mommy diba? Ang artista kaylangang sunduin ang mga iniutos ng director, kung ayaw mawalan ng trabaho." Aniya