ជីវិតថ្ងៃបន្ទាប់របស់ Jimin គឺមានតែរឿងអាក្រក់។ រាងកាយត្រូវគេឃុំឃាំងទុកក្នុងបន្ទប់ងងឹតហើយត្រជាក់វាពិបាកសូម្បីតែដកដង្ហើម ខ្លួនប្រាណទ្រុឌទ្រោមដែលត្រូវវាយដុំគឺមិនទទួលបានការព្យាបាលសោះឡើយ របួសប្រែធ្ងន់ធ្ងរឡើង រាងតូចដេកឈឺព្រឺរងាតែឯងក្នុងបន្ទប់ដ៏គួរឲ្យខ្លាចនេះ រាងកាយញ័រទទ្រឺតដូចកូនសត្វ បើគិតមកដល់ពេលនេះវាកន្លងមក3យប់ប3ថ្ងៃហើយដែល Jimin មិនបានព្យាបាលខ្លួនហើយក៏មិនបានសូម្បីរបស់ញាំដើម្បីបំពេញក្ដីស្រេកឃ្លាន។
ដោយចិត្តឃោឃៅឈាមជ័រជាម៉ាហ្វៀររបស់នាយ Yoongi តែងតែចូលមកធ្វើទារុណកម្មលើរាងតូចឥតស្រាកស្រានបន្ថែមទៀត។ គេចូលមកជាន់ឈ្លីធ្វើបាបរាល់លើកដែលគេចង់ធ្វើបន្ទាប់ពីបានសមចិត្តហើយក៏ចាកចេញទៅវិញដោយបន្សល់តែភាពឈឺពើតផ្សារពេញបេះដូងនិងរាងកាយរបស់ក្មេងតូច។
ដូចរាល់លើកក្រោយពេលនាយមកពីបំពេញការងារប្រចាំថ្ងៃហើយអ្នកដែលនាយចង់មករកមុនគេនោះជា Jimin។ ទ្វារបន្ទប់បើកឡើងបំភ្លឺពន្លឺចាំងដល់រាងកាយតូចដែលដេកស្តូកស្ដឹងទាំងអោបខ្លួននោះយ៉ាងសង្វេគ។ Yoongi ធ្វើទឹកមុខធម្មតាហាក់គ្មានអារម្មណ៍អ្វីទាល់តែសោះបើទោះបីជាមនុស្សម្នាក់ដែលកំពុងដេកត្រាំភាពឈឺចាបើនេះជាមនុស្សដែលនាយធ្លាប់ស្រឡាញ់ខ្លាំងបំផុត។
គេបន្តដំណើរទៅរករាងតូចដោយបោះជំហានមួយៗបន្ទាប់ពីបិតទ្វារឲ្យងងឹតសូនឈឹងវិញ។
" សម្លាប់ខ្ញុំទៅ សុំអង្វរ " សម្លេងនិយាយឡើងខ្សេវៗចេញពីបបូរមាត់របស់រាងតូចធ្វើឲ្យនាយសង្ហាទុចដំណើរឈរស្ងៀមមួយកន្លែង។
" ចង់ស្លាប់ណាស់មែនទេ ?" វាហាក់ដូចជាការបញ្ឈឺឲ្យគ្នាទៅមក Yoongi ស្រដីដោយចិត្តក្ដៅងំព្រោះពាក្យនេះរាងតូចតែងនិយាយរាល់លើកដែលនាយចូលមក
Yoongi ស្ទុះទៅរករាងតូចដោយកំហឹងចងចិត្តនាយឲ្យក្លាយជាមនុស្សកំណាចអាក្រក់ភ្លាមៗ។ គេស្ទុះទៅចាប់រាងកាយគ្មានកម្លាំងរបស់ Jimin ឡើងមក មុននឹងបន្តទាញហែកអាវដែលដាច់យាយីកស្រាប់នោះដាច់ចេញពីគ្នាខ្ទេច។ កំហឹងនិងការរំសាយរបស់នាយគឺមានតែបែបនេះរាល់លើកJimin មិនរើបម្រាស់មិនប្រកែកព្រោះដឹងវាគ្មានន័យដូច្នេះក៏បណ្ដោយទៅ បណ្ដោយឲ្យនាយធ្វើតាមតែចិត្ត។
