ကျောင်းတွင်းအချစ်ဝတ္ထုထဲမှာ ငါလေးက သုံးပိုင်းတည်းပါတာလေ! [ဘာသာပြန်]

အပိုင်း - ၆၃

{Zawgyi}

နားေနခန္းထဲမွာ ဂိမ္းထဲကေန levelကို ေအာင္ျမင္သြားတဲ့ တီးလုံးသံေလးက ၿငိမ့္ေျငာင္းစြာ ထြက္ေပၚေနတုန္းပဲ။

ပ႐ိုဂ်က္တာမ်က္ႏွာျပင္ေပၚက ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့အလင္းေရာင္က နားေနခန္းတစ္ခန္းလုံးအတြက္ေတာ့ အေတာ့္ကို ဆန္းျပားတဲ့အေရာင္တမ်ိဳးျဖစ္ေနေစတယ္။

လင္ရွန္းရဲ႕ေနာက္ေက်ာတစ္ခုလုံးက ႏူးညံ့တဲ့ဆိုဖာမွာ ကပ္ေနတယ္။

သူ႔ရဲ႕ညာဘက္လက္ကို ေမာ့က်ဴးခ်န္က ဆြဲၿပီး ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ရင္ဘတ္ေပၚ ဖိကပ္ေပးထားတယ္။

လက္ေခ်ာင္းေတြက ေက်ာင္းယူနီေဖာင္းကုတ္အက်ီနဲ႔ ရွပ္အက်ီျခားထားေပမယ့္ တစ္ဖက္လူရဲ႕ကိုယ္အပူခ်ိန္ေၾကာင့္ ေလာင္ၿမိဳက္သြားႏိုင္သလိုေတာင္ ျဖစ္ေနတယ္။

ႏွလုံးခုန္သံ...

လင္ရွန္း မိန္းေမာစြာ ေတြးေနမိတယ္။

သူ႔ရဲ႕ျပဴးက်ယ္ေနတဲ့မ်က္လုံးေတြထဲမွာ ေမာ့က်ဴးခ်န္တစ္ေယာက္ကိုသာ ျမင္ႏိုင္တယ္။

တစ္ဖက္လူက မ်က္လုံးေတြကို မွိတ္ထားၿပီး သူ႔ရဲ႕ေအးစက္စက္ႏွာေခါင္းနဲ႔ လင္ရွန္းပါးကို ပြတ္တိုက္ေနတယ္။

ရႈသြင္းလိုက္တဲ့ေလေငြ႕ကလည္း ပူေလာင္ေနတယ္။

လင္ရွန္းရဲ႕ေနာက္လက္တစ္ဖက္မွာရွိေနတဲ့ game controllerကလည္း လြတ္က်သြားေတာ့တယ္။

Controller က ခပ္ထူထူေကာ္ေဇာ္ေပၚက်သြားၿပီး အသံအုပ္အုပ္ေလးတစ္ခု ထြက္ေပၚလာတယ္။

ဘယ္သူမွ ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ၾကဘူး။

လင္ရွန္းေတာင္မွ သူ႔မ်က္လုံးေတြကို ေျဖးေျဖးခ်င္းပိတ္လာေတာ့တယ္။

သူ႔ရဲ႕မ်က္ေတာင္ေတြက တုန္ရီေနၿပီး သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြေပၚက တစ္ဖက္လူရဲ႕ေႏြးေထြးမႈကို ခံစားမိလာတယ္။

ဒီမတိုင္ခင္အထိပဲ...

*ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္*

ႏွစ္လိုဖြယ္အခန္းေလးထဲမွာ တံခါးေခါက္သံသုံးခ်က္ ထြက္ေပၚလာတယ္။

႐ုတ္ျခည္းဆိုသလို လင္ရွန္း သတိျပန္ကပ္သြားတယ္။

အလိုအေလ်ာက္ တုံ႔ျပန္တဲ့အေနနဲ႔ လက္ကိုဆန႔္ထုတ္ၿပီး ေမာ့က်ဴးခ်န္ရဲ႕ေတာင့္တင္းေနတဲ့ရင္ဘတ္ကို တြန္းထုတ္မိလိုက္တယ္။