ကျောင်းတွင်းအချစ်ဝတ္ထုထဲမှာ ငါလေးက သုံးပိုင်းတည်းပါတာလေ! [ဘာသာပြန်]

အပိုင်း - ၆၄

{Zawgyi}

လင္ရွန္း မ်က္ေတာင္ေလး ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္ကာ စာအုပ္ကို ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး ၾကည့္ေနမိတယ္။

ေမာ့က်ဴးခ်န္...

လင္ယြမ္ရဲ႕အိပ္ခန္းထဲက အိပ္ရာေဘးက စာအုပ္မွာ စိတ္ႀကီးဝင္ေနတဲ့ေက်ာင္းျမက္ႀကီးရဲ႕နာမည္ကို အမွတ္မထင္ေတြ႕လိုက္ရတယ္။

ေနာက္ၿပီးေတာ့ေရာ?

သူ ေနရာမွာတင္ ေၾကာင္ေတာင္ရပ္ေနမိတယ္။

သူ႔လက္ထဲက အိမ္ေနရင္းအဝတ္အစားေတြ ၾကမ္းျပင္ေပၚက်သြားတာကိုေတာင္ သူသတိမထားမိဘူး။

စာအုပ္က သူနဲ႔အေတာ့္ကို နီးကပ္ေနတယ္။ ဒါကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ဖြင့္ၾကည့္ဖို႔ လင္ရွန္းအတြက္ လက္တစ္ကမ္းေလာက္သာ လိုတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့တာက သူ႔အတြက္ ပန္ဒိုရာေသတၱာလိုမ်ိဳးပဲ၊ သူ႔ကို ေၾကာက္လန႔္ေနေစတယ္။

ရွင္းလင္းေနတဲ့အဖုံး။

သိပ္မထူတဲ့စာအုပ္တစ္အုပ္...

ဟုတ္တယ္?

မထူဘူး?!

တစ္ခုခုေတာ့ မွားေနတယ္ဆိုတာကို လင္ရွန္း ႐ုတ္တရက္ ခံစားလိုက္ရတယ္။

သူ အရင္က ဖတ္ခဲ့တဲ့ မယ္ရီဆူးမူၾကမ္းက e-bookဆိုေပမယ့္ စာလုံးေရေတာ္ေတာ့္ကိုမ်ားတယ္။ စာအုပ္တစ္အုပ္ထုတ္မယ္ဆိုရင္ ေသခ်ာေပါက္ မတန္တဆထူပိန္းေနမွာ။

တအားပါးေနတာမ်ိဳး မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။

လင္ရွန္း မသိစိတ္ထဲကေန တံေတြးၿမိဳခ်မိလိုက္တယ္။

အဲ့တာ ေမာ့က်ဴးခ်န္လား?

သူ မေရမရာျဖစ္လာေတာ့တယ္။

'ခုေလးတင္ ငါျမင္လိုက္ရတာက အရမ္းျမန္လြန္းလို႔ မွားသြားတာမ်ားလား?'

'ဒါမွမဟုတ္ ေနာက္တစ္ခ်က္ေလာက္ ၾကည့္ၾကည့္ရမလား?'

လင္ရွန္းရဲ႕လည္ေစ့က အေပၚတက္ေအာက္ဆင္း အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖစ္ေနေတာ့တယ္။

သူ႔အစ္ကိုႀကီးရဲ႕စာအုပ္ကို ဒီလိုမ်ိဳး တိတ္တိတ္ေလးဖတ္ၾကည့္တာက မမွန္ကန္ဘူးဆိုေပမယ့္ စာအုပ္ထဲပါအေၾကာင္းအရာကို သိခ်င္ေနတဲ့စိတ္က သူ႔ကိုေနာက္တစ္ႀကိမ္ စာအုပ္ဆီလက္လွမ္းဖို႔ သတၱိေတြျဖစ္ေစတယ္...