ကျောင်းတွင်းအချစ်ဝတ္ထုထဲမှာ ငါလေးက သုံးပိုင်းတည်းပါတာလေ! [ဘာသာပြန်]

Description

{Zawgyi}

သူလွန္ၾကည့္ဖို႔ေတာင္စိတ္ကူးမရွိခဲ့တဲ့စာအုပ္ထဲကို လင္ရွန္းကူးေျပာင္းေရာက္လာခဲ့ကာ သူကခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းၿပီး တက္တက္ႂကြႂကြေနတတ္တဲ့ ဇာတ္လိုက္မေလးကို အတန္းရဲ႕အေနာက္ဘက္ေထာင့္နားမွာ ပိတ္ထားမိတာကို သိလိုက္ရတယ္။

Kabedon ႀကီး!

ဒါေပမယ့္ သူက ဇာတ္လိုက္မဟုတ္ဘူးေလ!

သူက ဇာတ္လိုက္မကို နမ္းၿပီး ဗလကၠာရလုပ္ဖို႔အတြက္ ရက္စက္တဲ့အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ေခၚလာတဲ့လူသက္သက္ပဲေလ!

ဒီစာအုပ္ထဲမွာ သူ Chapter သုံးခုစာေလာက္သာ ေနရမယ္ဆိုတာကို သူမွတ္မိေနေသးတယ္!

Chapterတစ္ခုကိုမွ စာလုံးတစ္ေထာင္ေလာက္ပဲရွိတာ!

စာ႐ြက္ကလည္း လွန္ရေတာ့မယ့္အခ်ိန္ျဖစ္ေနၿပီ!

ဇာတ္လိုက္ရဲ႕အကန္ခံရၿပီး နာမည္ေတာင္မရွိတဲ့အေျမႇာက္စာမိမယ့္အေကာင္ဆီက အလွေလးကိုကယ္တင္ေပးမယ့္ သူရဲေကာင္းဆန္လွတဲ့အခန္းမွာ သံခ်ပ္ကာေလးတစ္ခုလိုျဖစ္ေတာ့မယ္!

သူမေသခ်င္ေသးဘူး Ahhhh!!!

လင္ရွန္းစိတ္ကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ထားကာ ဇာတ္လိုက္မကို ငုံ႔ၾကည့္ၿပီး "တိုးခ်ဲ႕ပမာဏက နည္းတဲ့အခ်ိန္မွာ ထုထည္ a ရွိတဲ့ကုဗတုံးရဲ႕ တိုးခ်ဲ႕ေျမႇာက္ေဖာ္ကိန္းကဘာလဲ?"

ဘယ္တုန္းကမွ စာမလုပ္ခဲ့တဲ့ဇာတ္လိုက္မ : "အမ္?"

လူေတြကို ပိုက္ဆံနဲ႔ေပါက္ေလ့ရွိတဲ့ ဇာတ္လိုက္ : "ဟမ္?"

လင္ရွန္းသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ "မင္းတို႔ေတြ ဒီေလာက္႐ိုးရွင္းတဲ့ေမးခြန္းေလးတစ္ခုကိုေတာင္ မေျဖရွင္းႏိုင္ဘဲနဲ႔ အခ်စ္အေၾကာင္းေျပာခ်င္တဲ့စိတ္က ရွိေနလိုက္ေသးတယ္? ငါမင္းတို႔ကို စာေလ့လာၾကဖို႔ အႀကံေပးခ်င္တယ္ အတန္းေဖာ္တို႔... ဒါက မင္းတို႔ေတြ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်တိုးတက္ၿပီး လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းမွာ အရည္အခ်င္းျပည့္မွီတဲ့ဆက္ခံသူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာမွာေပါ့!"

ေနာက္ပိုင္းတြင္...

လင္ရွန္း အခန္းလြတ္ႀကီးတစ္ခုရဲ႕ အေနာက္ဘက္ေထာင့္နားမွာ အပိတ္ခံထားရတယ္။