ကျောင်းတွင်းအချစ်ဝတ္ထုထဲမှာ ငါလေးက သုံးပိုင်းတည်းပါတာလေ! [ဘာသာပြန်]

အပိုင်း - ၃၅

{Zawgyi}

ေမာ့က်ဴးခ်န္နဲ႔ တျခားသူေတြေနာက္ကေန လင္ရွန္း ေတြေဝမိန္းေမာစြာ ေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္။ သူ ေခါင္းေမာ့လိုက္တာနဲ႔ bathrobeဝတ္ထားတဲ့ တစ္ဖက္လူရဲ႕ရွည္ရွည္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေနာက္ေက်ာကို ျမင္ေနရတယ္။

ေမာ့က်ဴးခ်န္ဆံပင္ေတြက စိုေနဆဲျဖစ္ၿပီး ရံဖန္ရံခါ ေျခလွမ္းေတြလွမ္းလိုက္တိုင္းမွာ ေရေပါက္ေလးေတြက နီညိဳေရာင္လည္တိုင္တစ္ေလွ်ာက္ bathrobeေအာက္ထိ လိမ့္ဆင္းက်သြားတယ္။ လင္ရွန္း ေခါင္းယမ္းပစ္လိုက္တယ္။

'ဘာလဲဟ?'

'ဒီေလာက္ၾကည့္ေကာင္းေနတာႀကီးက မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ!'

ခုနေလးတင္ အားလုံးက ဝိုင္းၾကည့္ေနတာကို လန႔္မသြားဘူး! ဒါေပမယ့္ ေမာ့က်ဴးခ်န္ႀကီး ႐ုတ္တရက္ ထရပ္လာေတာ့မွ အထိတ္တလန႔္ျဖစ္သြားရတာျဖစ္တယ္!

ေတာက္ရန္က ေမာ့က်ဴးခ်န္ေဘးနားကေန ေလွ်ာက္လိုက္တယ္။ သူ႔ေခါင္းေပၚ စိုေနတဲ့အဝါေရာင္ဆံပင္ေတြ လွန္တင္ကာ အေရွ႕နားမွာ လက္မေထာင္ျပလိုက္တယ္။

"ေဟး!" ေတာက္ရန္ ဟိုမေရာက္ဒီမေရာက္ ၿပဳံးလိုက္တယ္ "ေဘာ့စ္က မိုက္လိုက္တာ!"

ဒီစကားက အျပည့္အစုံက : 'ေဘာ့စ္ ေကာင္ေခ်ာေလးေတြက မတရားမိုက္တယ္! လင္ရွန္းတစ္ေယာက္ အၾကည့္ေတာင္ မလႊဲႏိုင္ဘူး!' ျဖစ္သင့္တယ္။

အဲ့ေနာက္ က်န္တဲ့တစ္ဝက္ကေတာ့ : 'ၾကည့္ရတာ သူ႔ရဲ႕ bathrobeကို ေတာ္ေတာ္ႀကီးမခြၽတ္ခ်င္ေနသလိုပဲ' ျဖစ္တယ္။

ေသခ်ာေပါက္ ဒါကေတာ့ အေတြးရထားႀကီးသာ!

ေမာ့က်ဴးခ်န္ အသာႏွာေခါင္းရႈံ႕လိုက္တယ္။ သူ႔အမူအယာက ေရပူစမ္းဟိုတယ္ကို ေရာက္ခါစတုန္းကထက္ အမ်ားႀကီးပိုၿပီး သက္ေသာင့္သက္သာျဖစ္လာၿပီျဖစ္တယ္။ ၾကည့္ရင္းနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ဗီလာဆီ ေရာက္လုနီးပါးျဖစ္လာတယ္။

ေမာ့က်ဴးခ်န္ လမ္းေလွ်ာက္ေနရာက ရပ္လိုက္ၿပီး ေခါင္းလွည့္လာတယ္။ အေတာ္ေလးစိတ္လြင့္ေနေသးတဲ့ လင္ရွန္းကို ေျပာလိုက္တယ္ "မင္းခဏေလာက္ ဝင္လို႔ရလား?"

"မရဘူး..."

လင္ရွန္း စကားေတာင္ ဆုံးေအာင္မေျပာႏိုင္ေသးခင္ ေတာက္ရန္က အေလာတႀကီးေျပာလာတယ္ : "အတူတူ သြားၾကမယ္ေလ လင္ရွန္း၊ လူနည္းနည္းေလးက ပ်င္းစရာႀကီး"