Querencia

8.Bölüm

Sessiz bi şekilde duruyorduk. Korumalarım bizi fark etmeden yanımızdan geçip gittiğinde içime bi rahatlama gelmişti ama bunun için fazla mı erkendi?

Hızla saklandığımız yerden çıktık. Arabaya binip aceleyle giderken önümüzü kesen siyah bi araçla fren yapmıştın. Bu aracı tanıyordum. Benimdi.. Korumalarım bizi fark etmişti. Geri geri gideceğin sırada arkamızdaki yoluda kapatmışlardı. Sanırım buraya kadardı. Hala anlamadın mı sevgilim? Ben senin için fazla imkansızım, imkansızdım.. Ancak beni ben yapanda ne biliyor musun? Ben imkansıza inanmam. Bir gün tekrar görüşeceğimize emindim..

Korumam Lucas hızla arabadan inip bizim bulunduğumuz arabaya doğru geldi. Lucas'ı bilirsin. Baş korumam gibi birşey, bazen babammış gibi sahipleniyor beni. Babam zaten Lucas'ı beni koruması için özel olarak eğitmişti. Bu yüzden rahat nefes almam benim için çok zordu.. Gitmek istemiyordum ama her ne kadar patron da olsam Lucas'ı bu konuda durduramam yada işten kovamazdım. O babamdan kalan bir hatıraydı..

Lucas beni aniden araçtan indirdi ve kendi kullandığı arabaya doğru götürdü. Tanrım, hadi ama bunlar için fazla büyümedim mi?

Arabaya bindiğimizde bir süre camdan seni izledim. Gitmemi istemiyordun. Zaten arabaya binmeden önce bana söylediğin bi kaç şeyide duymuştum. Beni alacağını ve merak etmemem gerektiğini söyleyip duruyordun. Ama sevgilim.. Bu olaydan sonra nasıl görüşebilirdik ki? En azından yakın bir zamanda.. Lucas beni büyük ihtimalle odama kapatıp kapıda bekleyecekti.

Gözden kaybolana kadar seni izledim. Eve geldiğimde hala aklımdaydın yinede Lucas'a ayak uydurmaya çalışıyordum. Sana bir türlü güvenmiyordu. Ama ona kızamazdım bir mafyaydım ve benimle yakınlaşıp zayıf noktamdan vurmak isteyen çok kişi vardı. Lucas oldukça haklıydı. Benim öyle bir işim var ki sevgilim, en ufak bir duygu her şeyi alt üst edebilirdi. Bu yüzden mantık herzaman önde gelirdi. Lucas ise mantığımı kullanmam için bir şeyler yapmaya çalışıyordu. Onu suçlayamazdım.

Lucas bana yiyecek bir şeyler hazırlanması için hizmetçimle konuşmuştu. Ardından tam tahmin ettiğim gibi beni üst kata, odama çıkarmıştı. Odaya girdiğimde arkamdan kapıyı kilitlemişti. Hadi ama, buna nasıl cesaret edebiliyor aklım almıyor. İtiraf etmek gerekirse o bir manyak.. Uçsuz bucaksız bana benzeyen şekilde inatçı ve manyağın teki.

Bir süre odamda boş boş oturmuştum. Saate baktım geldiğimden bu yana sadece 15 dakika geçmişti sevgilim.. Ben seni nasıl hemen bu kadar çok özlemiştim? Nefes almak zor geliyordu. Uyumak istiyordum belki zaman geçerdi ancak şöyle bir sıkıntı vardı; uyuyamayacağım kadar çok özlemiştim..

Çok geçmeden kapının kilidinden ses gelince kapıya baktım ve açılmasını izledim. Lucas bi tepsiyle gelmişti. Yiyecekleri odama bıraktı bana hafifçe gülümsemeye çalışmıştı. Onu üzmek istemiyordum, iyiliğim için böyle yaptığını biliyordum. Lucas babam kadar güvendiğim tek kişi olabilirdi. Doğduğum andan beri beni bırakmamıştı.

Lucas odadan çıktı ve tekrar kapıyı kapattı. Bir şeyler yemeye çalışıyordum o sırada dışardan gelen seslerle şaşkın bakışlarımı balkon kapısına çevirdim. Aniden oturduğum yerden kalkıp balkona yönelmiştim. Gördüğüm şeye hala inanamıyorum sevgilim.. Sen bi korumamı öldürmüştün ve bana ulaşmak için elinden geleni yapıyordun. Balkona tırmandığında bir süre şaşkınca sana baktım. Bunu nasıl yapmıştın?

Daha fazla sorgulamadım çünkü çok özlemiştim. Sıkıca kollarımı sana sarıp vücudundaki o sıcaklığı hissederek sana sarılmıştım. Kalp atışlarını duyuyordum. Ancak sarılmamız çok uzun sürmedi. Korumalarımın seslerinden bir şeylerin karıştığını anlamıştım o sırada seni içeri almıştım. Bizi balkonda fark ederlerdi, hızla odamdaki banyoya saklandın saklanmanın ardından çok geçmeden Lucas kapıyı açıp beni kontrol etti ve durumdan bahsetti. Birinin eve girmiş olabileceğinden ve balkon kapısıda dahil herşeyi kilitlemem gerektiğinden...

Bir şey bilmiyormuş gibi başımı olumlu anlamda sallamıştım. Ona böyle yapmak hoşuma gitmesede, aşkım için ateşe atılmayı tercih etmiştim..

Bir süre evimde gizli bir şekilde kalmaya devam etmiştin. Bunu iyi idare ediyorduk sevgilim ama daha fazla burda kalamazdık. Sen beni bir yere götürmek istediğini söylemiştin bu yüzden artık evden çıkmanın vakti gelmişti. Üstelik işlerimide oldukça aksatmıştım..

<3..

"Aşk, iki bedendeki tek kalptir. Kalp ölürse nefes biter ve artık yaşam için bi sebep kalmaz.."