Sonunda istediği iş için büyük bir fırsat yakalayan Elvan, bunu değerlendirirken kendisini büyük bir kaosun içinde bulacağını bilmiyordu.
Sadece mesleki anlamda yaşanacak karmaşalara hazırlanan genç kadın; işinin, hayatının ve kalbinin de karışacağ...
Bölüm ile ilgili fikir ve düşüncelerinizi benimle paylaşırsanız çok sevinirim. <3
Keyifli okumalar <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Teşekkür ederim Ferhat." dedim...
Aferin Elvan! İyi ki elini tuttu, ince düşündü, evine gideceksin. Hemen Ferhat de! Yatak fala deyince dengem bozuldu tabi. Bu tip durumda yapılabilecek en iyi şey normal davranmak bence. Sanki her zaman Ferhat diyormuşum gibi davranmak. Adam amirim yahu amirim!
Yapma işte şunu be adam! Bakma öyle! Yine çok güzel bakıyor vicdansız...
"Rica ederim" dedi ve duraksadı. "Elvan."
Heyecanımı belli etmek istemeyerek banyoya gittim ve saçlarımı kuruttum. Karnımda kelebekler uçuşuyordu, gerçekten! Zaten kendiliğinden epey kuruyan saçlarımı tamamen kurutmak çok da uzun sürmezken banyodan çıktım ve yanına gittim.
Kabanımı giyerken kıyafetlerimi koyduğum çantayı aldı. Formaliteleri pek sevmesem de ayıp olurmuş gibi geldi. "Ben alırım. Ağır değil zaten." dedim. Tam olarak beklediğim bakışı attı. Cevap bile verme gereği duymayarak evden çıktı. Ben de arkasından çıktım.
Aşağı inip arabasına binince "Evi bir süre temizleme ya da temizletme. İncelemeden gelecek sonuçlara göre temizletirsin. Belki tekrar gelmeleri gerekebilir. O sürede de bende kalacaksın nasıl olsa."
"Tamam." dedim sadece. Yüzüne çöken ve engel olmak istediği, ancak başaramadığı mutluluk ifadesiyle önüne döndü. Arabayı çalıştırdı ve merkeze doğru yola çıktık. İkimizde sessizdik. Sanki ne konuşacağımı bilemiyor gibi hissediyordum. Ama sürekli o düşünce gelip içime oturuyordu.
Şeyda kim?
Evet, şuan bile...
İçimdeki küçük kız çocuğu 'Evine geleceğim ama sorun olmaz umarım. Hayatında biri varsa.' manasında bir şeyler söyle. Cevabını al diyor ama işte, o küçük kız çocuğu. Ben yetişkinim ve bu adam yılların polisi. Ben ağzımı açtığım an amacımı anlar.
Sessizce dışarı bakarken O geldikten sonra korkumun hemen geçmesini düşündüm. Ve evden hemen çıkmadan önce uçup giden donukluğumu...
'Biraz fazla mı hızlı gidiyorsun Elvan?' diyen o küçük kız çocuğunu duymak, dinlemek istemedim. En kötü ne olabilir ki? Bana karşı davranışları hayatında biri yokmuş gibi hissettiriyor. Eğer olduğunu öğrenirsem belki üzülürüm ama hemen toparlarım. Sorun olmayacak.
