BÖLÜM 23

1.9K 260 154
                                    


Merhaba! :)

Yeni bölüm geldi! Dün söylediklerim bugünkü bölüm için de geçerli. :)

Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olmuştur.

Bölüm ile ilgili fikir ve düşüncelerinizi benimle paylaşırsanız çok sevinirim. <3

Keyifli okumalar <3


Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Cezaevine vardığımızda düne göre kendimi daha güçlü hissettiğimi fark ettim. Suçluluk ya da eksik görme hissi kaybolmuştu. O artık benim için Zafer değil, uzun zaman aradığımız Cisimsiz'di.

Bu düşüncelerle bir bir açılan demir kapıları başım dik olarak ardımda bıraktım. Ferhat'ın varlığı bana güç verirken elini tuttum. O da neden tuttuğumu bilir gibi daha sıkı tuttu elimi. El el cezaevi koridorlarından geçerken düşündüm.

Ya onunla ayrılmasaydık?..


Elbet bir yerlerde patlak verirdi. Kendisini uzunca bir süre saklamıştı. Ama en sonunda dayanamamış ve tartışma çıkartmıştı.

Belki de ilk ölen kadın kurbanı olacaktım...

Düşüncelerimde bile daha fazla eskiye gitmek istemedim. Tuttuğum değil de tutunduğum Ferhat'ın eline sarıldım sıkıca. Parmaklarımın baskısını hissedince gözleri bana döndü ama bir şey söylemedi.

Dün girdiğimiz odaya vardığımızda kapı açıldı ve içeri geçtik. Telefonumun girişte alındığını unutmuş elimi arka cebime attım. Hatırlayınca yüzümü buruşturdum. "Ne oldu?" diyen Ferhat'a baktım. Dün görüşme süresince durduğu yere geçmiş ve yine duvara yaslanmıştı.

"Saate bakacaktım." dediğimde gömleğinin kolunu sıyırdı ve saatine baktı.

"13:27" Başımı salladım. "Üç dakika kalmış. Getirirler birazdan. İyi misin?" Gülümseyerek iyi olduğumu söyledim. Gülümsememe aynı şekilde karşılık verdi. "Tekrar söylüyorum! Yapmak zorunda değilsin! Hiçbir şey senden kıymetli değil! Çıkıp gitmek istediğin an söyle, yeter."

"Tamam. Merak etme. Sorun olmayacak. Bizi ilgilendiren asıl bilgileri bugün öğreneceğiz. Madem buradan kurtulmasını ist-" Açılan kapının sesi ile sustum. Arkama döndüğümde Zafer yine aynı gardiyanların arasında duruyordu.

"Hanımefendi! Kenara geçin!" dedi gardiyanlardan biri. Onunla ilgili bu denli tedbirli olmaları çok iyiydi.

"Ben ona zarar vermem!" diyen Zafer'e baktım alayla.

SAKLI ELHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin