Sonunda istediği iş için büyük bir fırsat yakalayan Elvan, bunu değerlendirirken kendisini büyük bir kaosun içinde bulacağını bilmiyordu.
Sadece mesleki anlamda yaşanacak karmaşalara hazırlanan genç kadın; işinin, hayatının ve kalbinin de karışacağ...
Ben geldiiiiim! :) Eh, yeni bölüm de geldi tabi. :)
Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olmuştur.
Bölüm ile ilgili fikir ve düşüncelerinizi benimle paylaşırsanız çok sevinirim. <3
Keyifli okumalar <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evin kapısının sesi geldiğinde durdu. Vücudu bana yan bir şekilde dururken başını çevirdi. Gözlerime baktı. "Eğer burada olamadıysak benimle geleceksin Elvan!" dedi ve silahı bana doğrulttu. Yukardan sesler gelirken duyduğum sadece bir adet silah sesi oldu.
Artık ellerim de bedenimi taşımama yardımcı olamazken, göğsümdeki acıyla yere yığıldım...
Mescidden çıkmış odaya geçerken kayıp şahıslar bürodan komiser Mehmet ile karşılaştım. Ayaküstü biraz lafladıktan sonra ekibin yanına, odaya geçtim.
Girdiğim anda Elvan'ın boş sandalyesini gördüm. Onu sürekli görmeye öyle alıştım ki evine geri dönmesine alışmak zaman aldı. Ardından da Viki'nin gidişi...
Bana her an o kadar güzel destek oldu ki, eğer o olmasa süreci rahat atlatamazdım gibi geliyor. Güzel bakan gözleri, ufak bir temasım ya da sözümle kızaran yanakları, yıllarca edindiği tecrübeleri ve dahası. Hepsi toparlanmama yardımcı oldu.
Geçip yerime oturdum ve laptopta Eskişehir'den gelen verileri tekrar gözden geçirmeye başladım. Elvan hala gelmemişti. Tuvalette olduğunu düşünürken montunun olmadığını gördüm. "Elvan nerede?" diyerek Elif'e döndüm.
"Biraz hava almaya ihtiyacım var dedi. Aşağı indi sanırım." dediğinde başımı salladım ve kalkıp montumu aldım. Odadan çıkıp merdivenleri indim. Montumun fermuarını kapatırken dışarda duran sevgilimi gördüm.
Güzel yüzünü göğe çevirmiş, yağmurun altında duruyordu. Canının sıkkın olduğunu anlamak zor olmazken yanına ilerledim. Ama binadan çıkamadan halkla ilişkilerden İpek Hanım ile karşılaştım.
Selamlaştıktan sonra "Ferhat başkomiserim, müdürle konuşmamı söylemiştiniz. O da bakanlıkla görüşecekti. Herkes bu kadar olaya rağmen açıklama yapmaktan kaçıyor. Ancak insanlar artık agresifleşmeye başladılar. Bir açıklama yapmak zorundayız. Bir de siz konuşsanız?" dedi bıkkınca.
"Anlıyorum. Ben yine müdürümle konuşurum. Konuşurum da, saklamak isteyeceklerdir. Duyulursa neden olacağı sonuçları siz de çok iyi biliyorsunuz." dediğimde başını salladı. "Ama ben yine de konuşacağım." Dedim ve vedalaştık. O asansöre ilerlerken ben de tekrar dışarı baktım. Ama Elvan'ı göremedim. İçeri girmiş olsa yanımdan geçmek zorunda olduğu için görürdüm.
