Sonsuza Dek Kız Kıza

14-"Sende Bizdensin Demek"

*şarkı: special death mirah**

"Bende seni özledim Helena. Hemde çok. Eğer elimden tutarsan, beraber yepyeni bir yola adım atacağız. Sadece ikimizin olacağı, bu kirli iğrenç dünyanın olmayacağı bir yere gideceğiz. Sadece ikimiz Helena. Sonsuza dek düşünsene."

"E..vet Yasemin evet ama , ama sen bana kızmamış mıydın ? Ben seni üzmemiş miydim?"

"Ah tatlım. Saçmalama.Unuttum gitti.Yalnızca sen ve ben.Ne dersin.Sonsuz mutluluğa akıp giden bir yerde, ikimiz. Lezbiyenlerin, transların, biseksüellerin, geylerin olduğu yere gidelim. Sadece ikimiz ve orada sonsuza kadar mutl___

DİN-DAN-DON

Sırf o gerçek sandığım rüyamdan bir kapı zili sayesinde uyandırıldığım için yataktan kalkana kadar lanetler yağdırdım. Herkese herşeye sövmeye başladım. Gerçek sanmıştım rüyayı. O kadar kusursuzdu ki Yasemin'in kiraz gibi dudaklarından dökülen kelimeler..

Onu bilinçaltımın özlediği bariz belliydi. Hemde çok..

Terliklerimi giyip, üste çıkan kalpli şortumu aşağı çekiştirmeye başladım. O sırada gözlerim lastik toka arıyodu. Ve yatağımın köşesine uzanıp tokayı aldım. Orada duran yarı açılmış prezervatifide yastığın altına fırlattım.Saçlarımı topladım.Bol tişörtümü düzeltip odadan çıktım. Koridordaki aynaya bilerek bakmadan geçtim. Acı çeken halimi görmek istemezdim. Bu yüzden direk kapıyı açtım.

"Yüzüme kapıyı kapamadan önce sana artık zarar vermeyeceğimi söylemek istiyorum."

"Ne işin var burada ?"

"Sadece konuşmak istiyorum."

"İstemiyorum ben" dedim ve kapıyı kapatacakken o güçlü kaslarıyla yine ve YİNE kapıyı ittirdi.

"Benim istemem yeterli olacaktır." dedi içeri geçerek. Elinde tuttuğu pastayı da elime tutuşturdu.Bende kapıyı kapatıp mutfağa geçtim. O da salona ilerledi.

"Asıl gelme sebebin ne ? Bir tokat daha mı atmak ?" diyerek salona geçtim bende. O ise çoktan oturmuş süs eşyalarını inceliyordu.

"Öyle bişey yapmak isteseydim kapıda geçirirdim iki tokat"

"Mizahın bu mudur?" dedim gülerek. Ama o gülmüyordu. Aksine gözlerini bana çevirmişti.

"Bugünlerde lezoların dili çok uzamış nedense. Acaba çok gırtlak yapmaktan mı dicem de yapacağın bişeyde yok yani uzasın"

"Rüzgar.Bunları demek için geldiysen git evimden." dedim sinirlice. O ise aldırmadan gülüyordu.

"Rüzgar ben ciddiyim.Gülme."

"Rizgir bin ciddiyim gilmi" dedi gülerek.Onun o gülüşlerini sinrimi bozuyordu. Deli olacaktım.Neyse ki sinirlendiğimi fark etmişti.

"Tamam tamam.Seninle zamanında çok uğraştım. Ve sana çok zarar verdim."

"Çok ?"

"Tamam. Fazlasıyla."

"Fazlasıyla?"

"Siktim mi diyim? Ne diyim?"

"Ahahah tamam.Af mı diliyosun yoksa?" dedim yandan sırıtarak.

"Yo. Aslında iyikide yapmışım diyorum." dedi ciddice. Bende kaldım bi iki dakika. Ama fısıldayarak;

"Şaka yaptım Helena. Özür dilerim senden." dedi. Çok kısık sesle söylemişti. Zar zor anladım sözcükleri.

"Sorun değil demek istemezdim ama bu zamanlar çok kötü hissediyorum kendimi. Birde senle uğraşamazdım.Affettim seni." dedim bende kısık sesle.

Birden ;

"Neden kötü hissediyorsun?" dedi yanıma yakın olan koltuğa oturarak. Bu çocukta bi haller vardı.

"Söylemem rüzgar. "

"Yasemin mi?"

Al işte. O da biliyodu tabi. Bilmeyen mi kalmıştı. Hafiften de utanmıştım.

"Boşver."

"Üzülme Helena. Gerçekten seviyorsa gelir zaten."dedi elini,bacağıma teselli verircesine dokundurdu.

"Gelip gitmesinden bıktım zaten rüzgar.Onun yüzünden hayatıma birini alamıyorum.Ya yine gelirse diye. Ve geliyo da."

"O zaman tamamen sil onu."

"Kolay mı sanıyosun? Bilemezsin rüzgar. Neler çektiğimizi bizim gibilerin.Bu yüzden hiç yaşamamışsın. Yaşamazsında "

"Yaşadım."

Gözlerim istemsizce açıldı. Bir an sadece rüzgar a odaklandım. Yaşadım demişti. Yaşadım demişti resmen. Bacağıma koyduğu elinin üstüne elimi yavaşça koydum teselli verircesine.Ve kulağına eğildim.

"Sende bizdensin demek"

"Bunu sana söylemek için uzun zamandır düşünüyordum. Ve söyledim. Sence pişman olur muyum?" dedi o da kulağıma fısıldayarak.

"Eğer bana ve tabi bir de eşyalarıma bir daha zarar verirsen seni boğarım" dedim yarı şekilde gülerek.

O da gülümsedi.

Şaşırmıştım. Bayağı hemde.

Rüzgar aklıma gelecek en son insandı.

Belkide geçmişte çok fazla dışlanmıştı yada korkmuştu. O yüzden bu kadar kavgacı ve kaba biriydi.

Ya da tam aksine korkak.