Sonsuza Dek Kız Kıza

21-Baş Belası

"Ben geldim Helena. Aç gözlerini.."

"Yasemin.."

DİN.. DAN...DON!!

Belalar okuyarak yataktan çıktım. O rüyayı göreli aylar olmuştu. Ve şimdide götten bacak bi kapı zili yüzünden yarısında kalmıştım. Lanet olsun!

Eşofmanımın ipini bağlayarak kapıya yöneldim. Delikten bakmadan açtım. Geçen haftaki lunapark sinrim hala üzerimdeydi.

"Helena?"

"Rüzgar?!"

Rüzgar gelmişti ellerinde poşetlerle. 1 hafta boyunca ne konuşmuştuk ne görüşmüştük tabi hangi sebeple yüzüme bakacaktı ki?

" Nasılsın?" dedi gözlerime bakarak. Bakışlarımı ondan çevirdim ve poşetlere baktım.

"Bunlar ne ?" dedim sessizce.

"Senin için. Evde pek bir şey yoktur diye almıştım. Ve biraz şey görünüyosun.."

"?" gözlerimi gözlerine diktim.

"Zayıflamışsın , kömür rengi saçların kısalmış."

Evet sevgili Rüzgar bey!! TABİKİDE zayıfladım ve saçlarımı yoldum. Hayır ne yapsaydım? Aksine spor yapıp fit olup, saçlarıma bakım mı yapsaydım!! 1 hafta neler yaptığımı sen bilemezsin ukala şey!!

"Kestirdim."

İnsanlara içimdekileri dökerken aslında söylemediğimi sonradan fark ediyordum hep. O KADAR şey konuş, sonra hepsinin kendi aklında olduğunu fark et. Ve sadece" kestirdim "de..

"Sana kendimi ne şekilde affettireceğimi bilmiyorum ama bilmelisi___

 "Bir şey bilmeme gerek yok. Herşey ortada. Sadece anlam veremedim cenazeyi istemediğine. Herneyse mümkünse poşetleri kendi evine götür. Yeterince yiyecek malzeme var evde. Gerek yok aldıklarına."

Ses tonumun yükseldiğini fark etmiştim hemen sustum o yüzden. Ama elimde değildi. Rüzgar a güvenmiştim.

"Helena ben__

"Tamam Rüzgar. Konuşmanın anlamı yok. "

"Kendine iyi bak.Belki ilerde anlayacaksın neden böyle yaptığımı. Ve belkide hiç anlamıcaksın ."

Kapıyı kapattım. Nasıl hala karşıma gelipte konuşabiliyordu aklım almıyordu. Onu seviyodum ama nedense hala seviyorum. Arada kalmaktan nefret ediyorum!

*****************************************************************************

Salona geçip koltuğa uzandım. Telefonumu aldım. O mesajı yine açtım. Tabi 108 tane aramayı görmemezlikten geldim.

-BİLİNMEYEN NUMARA-

Rüzgâr tanıdığın kadar iyi bir insan değil. Emine'nin cenazesini istemeyen oydu. Bunu bil diye bu mesajı sana attım.

Lanet olası bu mesaj kime aitti? Beynimi yiyodum artık. Beni tanıyan bir insan olmalıydı ve Rüzgar'ı da tanıyodu. Emine'nin öldüğünü nerden biliyodu ki? Bu işe sıçayım işte! Anlamadığım şeylerden tiksiniyodum. Kimdi bunu atan? Yoksa Okan mıydı? E yok artık kaç sene ay oldu benim izimimi takip edicek.